آقاي ترامپ جايزه صلح را در واقعيت به دست بياور
حبیب احمد زاده
رييس‌جمهور هميشه شوخ امريكا باز آرزوي جالبي را بر زبان آورده! گرفتن جايزه صلح نوبل
اين كار دو راه دارد؛ يكي مثل فيلمسازاني كه صرفا براي جشنواره‌ها فيلم مي‌سازند و تنها پنج نفر داور و چند تماشاچي خاص آن جشنواره هنري فيلمشان را مي‌بينند و به نسبت آلياژ به كار رفته در تنديس يعني مقداري فلز، چوب يا شيشه كه به دست مي‌آورند آن تنديس هدف نهايي زندگيشان مي‌شود، بدون آنكه فيلمشان از اين دايره محدود جشنواره خارج و بر مردمان تاثير واقعي داشته باشد يا مانند بعضي بازيكنان فوتبال و ورزشكاران جهان سومي كه توسط تيم معروفي از اروپا خريداري و به آن تيم براي يك يا دو فصل منتقل مي‌شوند ولي هميشه از روي سكوي تماشاچيان و نه حتي نيمكت بازيكنان ذخيره بقيه بازي‌هاي تيمشان را به آخر تماشا مي‌كنند ولي اصلا ناراحت نيستند چون مردم و هوادارانشان در كشور خودشان به اين موضوع دلخوش هستند كه اين بازيكن با گرفتن مبلغ هنگفتي صرفا نامش در ليست فلان تيم معروف خارجي است. در واقع اين بازيكن همين شهرت ظاهري را مي‌خواسته كه به دست آورده و ديگر هيچ. اين راه اول است و اگر شما هم مثل ايلان ماسك كه همه گونه دستاورد در زندگي مالي و علمي دارد و تنها مدال سياستمداري را به عنوان كمبود روحي دارد تا به سينه بزند كه اصلا بحث ما بي‌فايده است چون شما هم مي‌توانيد مثل تمام رياست‌جمهوري‌هاي سابق امريكا يك نمايش صلح دروغين برگزار كنيد و خودتان يك تكه كاغذ و چند خودنويس به دست دو طرف دعوا در خاورميانه بدهيد و بعد از امضا همه برايتان در مقابل نور دوربين‌هاي عكاسي و فيلمبرداري دست بزنند و بعد يك جايزه صلح نوبل يا همان تكه فلز و چوب يا شيشه را به خانه ببريد. بدون آنكه صلح واقعي بين دو طرف اصلا واقع شده باشد. اين راه هميشگي روساي جمهور قبلي شما است. ولي من راه جديدي به شما پيشنهاد مي‌كنم و آن پرداختن به اين سوال است كه چرا هيچ قراردادي در خاورميانه با تمام تبحر هاليوودي شما در نمايش پرزرق و برق از اين مراسم به هيچ‌گونه صلح واقعي ختم نشده؟ با مثالي موضوع را بيشتر توضيح مي‌دهم. فكر كنيم مردي پولدار دچار درد ناشي از سرطان است. همسر و خانواده نابكار او كه قصد مرگ زودتر او براي تصاحب اموالش را دارند با همدستي دكتر مورد اعتمادش، بيماري‌اش را از او پنهان كرده و با تجويز داروهاي مسكن توسط آن پزشك خيانتكار درد او را ساكت مي‌كنند. مرد بيمار چون ديگر دردي ندارد از پزشك و خانواده بسيار هم متشكر است، ولي به مرور و با از دست رفتن زمان حياتي براي درمان واقعي، او به تدريج ضعيف‌تر شده و بالاخره مي‌ميرد و بعد مرگ، به راحتي اموالش بين پزشك و خانواده جنايتكارش تقسيم مي‌گردد. در حالتي كه تا لحظه آخر مرد نگونبخت از آنان براي تسكين دردش هم سپاسگزار است. اين دقيقا مطابق قراردادهاي صلحي است كه در اين هفتاد و پنج سال روساي جمهور شما به عنوان دكتر و ميانجي در خاورميانه بين فلسطينيان و دولت‌هاي اسراييل نوشته‌اند. در اين قراردادها هيچ درمان واقعي از قبل براي بيمار درنظر گرفته نشده چون همه اين قراردادها از قبيل اسلو و غيره فقط آتش‌بسي موقتي بوده‌اند بين جنگ‌هاي قبلي و جنگ‌هاي بي‌رحمانه و بدتر بعدي.
حال شما آقاي ترامپ مي‌توانيد دوباره به عنوان يك منجي و دكتر دروغين همان مسكن‌هاي دارويي را براي مرگ تدريجي مردمان خاورميانه تجويز كنيد و مانند آن كارگردان خود فريب سينما يا بازيكن غيرحرفه‌اي فوتبال به اثرات گول زننده و ظاهري آن نزد مردم و هواداران ساده دل خوش باشيد و جايزه صلح نوبل را هم در ويترين افتخاراتتان يا زير بالشت خوابتان قرار دهيد بدون آنكه صلح واقعي ايجاد كرده باشيد.
ولي به شما پيشنهاد مي‌كنم بياييد و راه‌حل دوم يا واقعي صلح را براي اولين‌بار به همه روساي جمهور قبلي‌تان نشان دهيد. يعني برگرداندن حق واقعي مردم فلسطين كه حاضر شدند در تمام اين هفتاد و پنج سال و به خصوص اين پانزده ماه تا پاي جان و نثار زنان و كودكانشان مقاومت كنند، صلحي شرافتمندانه و درمان واقعي بيماري مزمن جنگ را برگزينيد. حتما در اين راه‌حل دوم امثال نتانياهو و بن گوريون براي شما دست نخواهند زد ولي تمام مردم واقعي جهان در بيرون آن سالن مراسم دروغين هميشگي صلح، حتما شما را تشويق خواهند كرد! مي‌دانم اين يك آرزوست ولي همه مردم خاورميانه با چنين آرزوهاي خوبي هنوز زنده هستند و نه با آن بمب‌هاي دو تني اهدايي توسط شما به اصطلاح ميانجيگران هميشگي قراردادهاي صلح.