حميدرضا خالدي/ ديروز شوراي شهر تهران صحنه رقابت انتخاباتي ديگري بود؛ انتخاباتي كه درحقيقت وزن‌كشي مجددي بود براي دو طيف اصلاح‌طلب و اصولگرا در شوراي شهر. وزن‌كشي به بهانه تعيين رييس و هيات رييسه شوراي شهر براي سال سوم فعاليت شوراي چهارم؛ مسابقه‌اي بين دو تيم اصلاح‌طلب با 13 عضو و تيم اصولگرايان با 14عضو و چهار عضو سرگردان و مستقل؛ چهار عضوي كه سه تن از آنها از قهرمانان و ورزشكاران شوراي شهر بودند و نفر چهارم آنها الهه راستگو، اصلاح‌طلبي بود كه به نظر مي‌رسد چند سالي است كه جناح سياسي مشخصي ندارد. حالا پس از هفته‌ها برگزاري جلسات مختلف در هر دو طيف، قرار بود وزن كشي جديدي صورت گيرد تا عيار طرفداران هر جناح براي سال سوم شورا دوباره سنجيده شود. حساسيت انتخابات با كانديداتوري دو عضو شاخص شورا يعني احمد مسجدجامعي به نمايندگي از سوي طيف اصلاح‌طلبان و مهدي چمران از سوي اصولگرايان چنان بالا بود كه به پيشنهاد احمد دنيا مالي، انتخابات كه قراربود آخرين دستور جلسه ديروز شورا باشد، در همان ابتداي جلسه برگزارشد تا مبادا شايعات و معضلاتي كه در زمان انتخابات سال گذشته رخ داد، دوباره تكرار شود؛ راي‌گيري‌اي كه درنهايت با شمرده شدن آرا، چمران را با 17 راي در مقابل 13 راي اصلاح‌طلبان و يك راي سفيد، براي سيزدهمين سال، بركرسي رياست شورا نشاند تا وي همچنان جلوتر از قاليباف، ركورد‌دار مديريت شهري در پايتخت باشد.
آخرين لابي‌ها در صحن شورا
رياست شورا اين‌قدر اهميت داشت كه حتي در آغاز جلسه شورا و تا دقايقي پيش از برگزاري انتخابات هم، همچنان لابي‌ها درقالب جلساتي دو – سه نفره در جاي جاي صحن شورا ادامه داشته باشد. آنچنان كه بارها رييس شورا را وادار به واكنش و تذكر دادن به اعضا كند. بيشترين اين جلسات به زمان تذكرات پيش از دستور اعضاي شورا برمي‌گشت. جلسات سه‌نفره‌اي مانند جلسه دوستي، مسجدجامعي و مختاباد يا جلسه پيرهادي و مسجدجامعي يا جلسه سه نفره دنيامالي، سرخو و انصاري و همچنين جلسه دبير، پيرهادي و رضازاده. اما شايد يكي از طولاني‌ترين جلسات لابي انتخاباتي به جلسه انصاري و جديدي برمي‌گشت كه در آن اين دو عضو شورا دقايقي طولاني را در صحن شورا با يكديگر به صحبت پرداختند. اين لابي به حدي جدي بود كه حتي انصاري از نطق «تذكر» پيش از دستور خود انصراف داد تا همچنان به صحبت خود با جديدي ادامه دهد.
استعفا قبل از انتخابات
نخستين شوك جلسه را الهه راستگو به جمع وارد كرد. جايي كه اعلام شد الهه راستگو از كانديدايي هيات رييسه شوراي شهر انصراف داد. با اين وجود باز هم اعضاي اصلاح‌طلب شوراي شهرموفق نشدند كه كرسي وي را از آن خود كنند و در عوض محسن پيرهادي برصندلي راستگو تكيه زد. در اين رقابت پيرهادي و قناعتي از سوي اصولگرايان و تندگويان و شجاع پوريان از سوي اصلاح‌طلبان براي كسب صندلي منشي اول و دوم هيات رييسه به رقابت پرداختند كه درنهايت قناعتي با ۱۷ راي به عنوان منشي اول و پيرهادي با ۱۷ راي به عنوان منشي دوم شوراي شهر تهران در سال سوم انتخاب شد. شجاع پوريان و تندگويان نيز در اين رقابت هركدام ۱۴ راي كسب كردند.
ابقاي آقاي سخنگو
اما اين پايان ماجرا نبود. همچنين پس از انتخاب نايب‌رييس شورا كه كسي جز مرتضي طلايي نايب‌رييس دوره قبل شورا نبود، اصولگرايان كه قصد نداشتند هيچ يك از كرسي‌هاي رياست و حتي سمت‌هاي وابسته به آن را به اصلاح‌طلبان بدهند، اين‌بار رضا تقي‌پور، سخنگوي پيشين شوراي شهر را به رقابت با اسماعيل دوستي، عضو اصلاح‌طلب شورا را براي تصاحب كرسي «سخنگويي» به ميدان فرستادند كه درنهايت تقي پور با 16 راي در مقابل 14 راي دوستي و يك راي سفيد اعضا، باز هم باعث پيروزي اصولگرايان شد.
تبريك رقيب به رييس كهنه‌كار
احمد مسجدجامعي يكي از دو كانديداي رياست شورا كه نتيجه را به چمران واگذار كرده بود پس از پايان رأي‌گيري انتخابات هيات رييسه ضمن تبريك به منتخبين شوراي شهر كه توانسته بودند در انتخابات راي بياورند اظهار اميدواري كرد كه سال سوم شوراي شهر چهارم پرثمرتر از گذشته باشد.
وي با بيان اينكه براي هيات رييسه جديد شورا آرزوي توفيق و كسب ثمرات خوبي را دارم، گفت: اميدوارم در سال سوم شورا بررسي گزارش و عملكرد شوراياري‌هاي محلات نيز در دستور كار قرار گيرد، چرا كه اين افراد فعاليت فزاينده‌اي دارند و بايد مورد بررسي قرار گيرد.
حاشيه‌اي كه جنجالي نشد
به نظر مي‌رسيد كه همه‌چيز در انتخابات ديروز به خوبي و خوشي در حال پيگيري و انجام است ولي اين وضعيت تنها تا زمان سخنراني محسن سرخو ادامه داشت. سخنان سرخو بعد از اتمام راي‌گيري انتخاباتي و واكنش سروري باعث شد تا جلسه براي دقايقي دچار تشنج شود. سرخو، رييس كميته حمل و نقل شوراي شهر درسخنان خود با اشاره به تركيب يكپارچه هيات رييسه توسط اصولگرايان گفت: تجربه نشان داده است هنگامي كه اين جريان (اصولگرا) به جايگاهي مي‌رسد مجال تنفس به بقيه گروه‌ها نمي‌دهد كه اميدوارم اين مساله در شورا رخ ندهد. اين سخنان كه گويا به مذاق اصولگرايان خوش نيامده بود، باعث شد تا پرويز سروري، عضو شاخص اصولگرايان شورا لب به اعتراض باز كند و با بيان اينكه توقع نداشتيم كه در اين جلسه اين سخنان مطرح شود، بگويد: تمامي ما براي راي اكثريت احترام قايل هستيم و اينكه هر وقت هر كسي كه راي نياورد، بخواهد موضوع را نقض كند؛ اين جالب نيست. وي با بيان اينكه در دوره اصلاحات حتي آبدارچي‌ها هم عوض شدند، گفت: يكي از نمايندگان مردم تهران يك سال پشت در مجلس ششم ماند تا او را به صحن مجلس راه دهند.
عضو كميسيون حقوقي شورا با بيان اينكه مدتي است دوستان مستقل شورا به باد تحقير و توهين گرفته مي‌شوند كه چرا به فلان فرد راي مي‌دهند، گفت: شورا محل مناقشات سياسي نيست و نبايد وارد اين حوزه شويم.
اين اظهارات باعث شد تا غلامرضا انصاري، عضو اصلاح‌طلب شورا نيز در واكنش به سخنان بيان شده، اينگونه سخن بگويد: بايد ضريب تحمل خود را بالا ببريم. در سال اول شوراي چهارم كه حكيمي پور نامزد نايب‌رييسي بود، وقتي مسجدجامعي رييس شد، اوهم كنار رفت تا از جريان مقابل يك نفر انتخاب شود و بالانسي در مديريت شورا ايجاد شود. وي با بيان اينكه با نگاه تنگ‌نظرانه و تفكر دلواپسانه نمي‌شود كشور را اداره كرد، گفت: سرخو دغدغه‌اي را مطرح كرد اما نبايد سروري پاي دولت اصلاحات و مجلس ششم را پيش مي‌كشيد. اين بحث اما در نهايت با پادرمياني چمران و تذكر وي به اتمام رسيد تا انتخابات رياست شورا همچنان بي‌دغدغه و حاشيه به پايان رسيده باشد.
راي سفيد اصولگرايان
اما سوال اصلي اين جلسه، كشف هويت فردي بود كه در انتخابات راي سفيدي داده بود. نامي كه به گفته تمامي اعضا كسي نبود جز رحمت‌الله حافظي، عضو اصولگراي شورا و رييس كميسيون سلامت و محيط زيست شورا. گفته مي‌شود راي سفيد او به اين خاطر بوده كه به دليل اهداف تشكيلاتي مجبور به راي دادن به اصولگرايان بوده ولي از سويي تمايل به راي دادن به احمد مسجدجامعي داشته و درست به همين دليل، بهترين راهكار براي گريز از اين وضعيت را راي سفيد دانسته است. بدين ترتيب درحالي كه سال گذشته شاهد تغيير سمت و سوي الهه راستگو از جناح اصلاح‌طلب به اصولگرا بوديم، به نظر مي‌رسد در انتخاب‌هاي بعدي ديدن نام حافظي در جبهه و آرايش اصلاح‌طلبان شورا، چندان جاي تعجب نداشته باشد؛ مساله‌اي كه مي‌تواند به معناي تغيير آرايش جبهه دو طيف اصلاح‌طلب و اصولگرا و برابري مجدد تعداد اعضاي آنها در صحن شورا باشد.
انتخابات رياست شورا هم تمام شد. اما دستاوردهاي آن براي اصولگرايان بسيار بيشتر از اصلاح‌طلبان بود. دستاوردهايي شامل تصاحب كرسي رياست و كرسي‌هاي هيات رييسه تا جايگاه سخنگويي شورا. پيروزي و خوشحالي‌اي كه حقيقتا تمامي آن را مديون پهلوانان شورا هستند.