انتقادي دوستانه به اعضاي كابينه
احمد شيرزاد
دو سال از عمر دولت يازدهم مي‌گذرد. دولتي كه كشور را با مشكلات زيادي تحويل گرفت و در طول اين مدت موفقيت‌هاي بسياري خوبي نيز تحصيل كرد اما همچنان جاي نقد در آن وجود دارد. نقدي كه هرچند بارها از زبان منتقدان دولت مطرح شد اما اين‌بار به عنوان يكي از حاميان دولت تدبير و اميد، سعي بر اين است كه نكاتي را در اين خصوص متذكر شد. متاسفانه آنچه بايد از كابينه يازدهم به عنوان يكي از نقدها مطرح كرد، مشكل كهولت سن وزراست. كساني كه با افرادي در رده سني بالا كار كرده باشند به‌خوبي واقفند كه كم‌حوصلگي در برخورد با منتقدان يكي از ويژگي‌هاي بارز اين افراد است. برخوردهايي كه در بسياري از موارد نمي‌توان حقي را براي آنان قايل شد، نيازمند يك فعاليت رسانه‌اي دقيق از سوي وزارتخانه‌هاي تحت‌سرپرستي آنها و سعه صدري است كه در برخورد با انتقادات بايد داشته باشند. هرچند در همين كابينه يازدهم بسياري از وزرا حتي در خصوص عملكرد خود حرفي هم نمي‌زنند اما بعضا در برخورد با مجلس يا رسانه‌هاي منتقد خيلي سعه‌صدر ندارند و بعضا دلگير هم مي‌شوند. نمونه اين موارد بسيار ديده شده است. در هفته گذشته شاهد بوده‌ايم كه مهندس نعمت‌زاده كه بايد وي را شيخ‌الوزراي كابينه خطاب كرد با اين همه تجربه و به عنوان وزيري كه خاك صنعت را خورده اما در برخورد با رسانه‌هاي منتقد، بسيار بي‌حوصله ظاهر شده است. وي به جاي اينكه به‌صورت نه‌چندان شايسته پاسخ رسانه‌ها را بدهد، خود بايد بيشتر در جريان امور اخبار كشور قرار بگيرد. نه‌تنها نعمت‌زاده بلكه ساير وزيران كابينه نيز بايد تلاش كنند كه با فعال كردن روابط عمومي‌هاي دستگاه‌هاي ذي‌ربط حتي در فضاهاي مجازي سياست تبليغاتي وزارتخانه‌ها را حفظ كنند. وزرا بايد از نبض رسانه‌ها باخبر باشند. اگر گزارش كارشناسي‌شده‌اي در خصوص اتفاقاتي كه در حوزه سياست داخلي مي‌افتد، انجام بگيرد هيچگاه شاهد چنين برخوردهاي احساسي نخواهيم بود. اين انتقاد حتي به شخص رييس‌جمهور نيز وارد است. حسن روحاني كه از همه اعضاي كابينه سخنورتر است اما گهگاه از ايشان نيز عصبانيت‌هايي را شاهد هستيم. عصبانيت از مسائل كوچكي كه راحت مي‌توان آنها را حذف كرد. در اين مورد نيز ستاد رياست‌جمهوري بايد نبض رصد رسانه‌هاي مختلف اعم از منتقد و حامي را به دست گرفته و خيلي بهتر وارد عرصه اطلاع‌رساني شود تا از عكس‌العمل‌هاي احساسي اجتناب كنند. بنابراين بعد از دو سال از فعاليت دولت مي‌توان اين انتقادات را به‌شدت به تيم رسانه‌اي وارد ساخت. متاسفانه كم‌كاري در فضاي رسانه‌اي و كم‌تحركي در پاسخگويي كه گاهي با كم‌حوصلگي توام است يكي از مشكلات دولت يازدهم است كه بايد در فرصت كوتاهي آن را ترميم كند. اما اين برخوردها منحصر به رسانه‌هاي منتقد نيست. در مواجهه با مجلس كه بخش زيادي از منتقدان دولت را در خود جاي داده است هم شاهد بوده‌ايم. بنابراين توصيه من به تمامي اعضاي كابينه اين است كه خيلي بايد روحيه قوي داشته و دل‌نازك نباشند. با رصد اخبار كشور خود را براي پاسخگويي به هر انتقادي البته با سعه‌صدر آماده سازند تا ديگر شاهد برخوردهاي احساسي با انتقادات نباشيم.