ثقفي: به جوان‌ها بها بدهيم
شراره داودي/ علي‌اكبر ثقفي متولد ۱۳۳۵ تهران و فارغ‌التحصيل رشته ادبيات است. او سال‌ها در حوزه سينما فعاليت كرده و نزديك به ۱۰ سال عضو شوراي مركزي اتحاديه تهيه‌كنندگان و توزيع فيلم ايران بوده است. اين كارگردان كه چند سالي از اين بخش سينما دور شده بود، حالا بعد از ۱۵ سال فيلم تازه‌اي را كارگرداني مي‌كند. البته او اين سال‌ها از دنياي سينما دور نبوده است و سال گذشته نيز با تهيه‌كنندگي فيلم «مردي كه اسب شد» به كارگرداني پسرش، در جشنواره فيلم فجر حضور داشت كه اين فيلم در بخش هنر و تجربه مورد توجه هيات داوران قرار گرفت و تنديس ويژه را از آن خود كرد. حضور دوباره در حوزه كارگرداني دليلي شد تا به سراغ اين كارگردان و تهيه‌كننده برويم و از خودش درباره اين موضوع بپرسيم.
۱۵ سالي مي‌شود كه در زمينه تهيه‌كنندگي فيلم فعاليت مي‌كرديد و از كارگرداني فاصله گرفته بوديد، چرا اين اتفاق افتاده بود؟
كارگرداني ذوق و قريحه مي‌خواهد، اصلا فيلمسازي انگيزه لازم دارد و بايد انرژي دروني و دغدغه وجود داشته باشد. در اين مورد كه دوباره كارگرداني كردم، پسرم (امير ثقفي) بود كه مرا ترغيب كرد. البته من تهيه‌كنندگي را جدا از كارگرداني نمي‌دانم و با اين كار بستري براي كارگردان‌هاي ديگر حاضر مي‌كرديم كه حرف‌شان را بزنند.
پس «هلن» بود كه شما را ترغيب كرد؟
در «هلن» مسائل مختلف اجتماعي بيان مي‌شود. البته در تهران وقتي از پياده رو به سمت ديگر مي‌روي، تا زانو در سوژه هستي، اما من به دنبال سوژه‌اي بودم كه عمق داشته باشد. در اين فيلم مهاجرت را به شكلي كه فرار از مشكلات و تصور بهشت است منع مي‌كنم، چون اعتقاد دارم هر گياهي در خاك خودش مي‌تواند خوب رشد كند. همچنين بنيان خانواده جايگاه ويژه‌اي دارد، چون در بدترين شرايط كسي كه به كمك ما مي‌آيد خانواده است و فكر مي‌كنم خانواده نمودي از جامعه كلي است و از همين رو در فيلم به اين عنصر بها مي‌دهيم.
اين روزها در حال فيلمبرداري هستيد؟
بيشتر از ۲۵ درصد كار را جلوي دوربين برده‌ايم و بازيگراني چون رويا نونهالي، پژمان بازغي، روشنگ گرامي، ستاره پسياني و هوتن شكيبا تاكنون جلوي دوربين رفته‌اند.
فيلم را در جشنواره فيلم فجر مي‌بينيم؟
بيشتر فيلمسازها مي‌خواهند فيلم‌شان را به جشنواره برسانند و ما هم سعي مي‌كنيم اين اتفاق بيفتد. اما اگر فيلمي خوب شود و مخاطب آن را ببيند و بتواند با آن ارتباط برقرار كند، خودش بزرگ‌ترين اتفاق براي اثر خواهد بود.
به هر حال جشنواره فيلم به ديده شدن آثار كمك مي‌كند، درست است؟
من شخصا جشنواره را دوست دارم و رقابتي را كه وجود دارد و سالم باشد هم مي‌پسندم. اما فكر مي‌كنم بايد به جوان‌ها بيشتر بها داد. اگر جواني فيلم خوبي ساخته كه هم‌رده با اثر يك پيشكسوت است، از جوان‌تر قدرداني شود تا رشد بهتري داشته باشند. البته در كارهايي مانند فيلمبرداري تجربه بيشتر باعث بهتر شدن كار مي‌شود، اما در مقوله كارگرداني، ايده و خلاقيت مهم است كه در اين مورد بايد به جوان‌ها بها داده شود.
خودتان هم در تيمي كه كار مي‌كنيد، جوان‌گرايي داريد؟
بله، تيمي كه براي فيلم «هلن» با آنها كار مي‌كنم جوان هستند و ميانگين سني آنها 30 سال است.