آزادسازي سفر هوايي؛ الزامات، منافع و هزينهها
نهادهاي نظارتي براي دفاع از حقوق مصرفكننده و مردم بايد استقلال داشته باشند. متاسفانه نهادهاي نظارتي در ايران و در سازمانهاي دولتي برحسب سابقه و دلايل خاصي وارد زدوبند با شركتهاي ارايهدهنده خدمات ميشوند و استقلال كافي براي دفاع از حقوق مردم و مصرفكننده ندارند. بنابراين در نخستين اقدام بايد سازوكار نهادهاي نظارتي را به نحوي اصلاح كرد كه حافظ منافع مصرفكنندگان باشند. از جمله پرداخت خسارت در تاخير يا لغو پرواز و برخوردهاي مناسب با مسافران از اين جمله است. نكته مهمتر اينكه دولت ميتواند حضور شركتهاي خارجي را براي جدي كردن رقابت در پروازهاي داخلي نيز در دستور كار قرار دهد. تا وقتي كه شركتهاي ايراني با سابقه رانتي و مديريتهاي ناكارآمد، فقط با خودشان رقابت ميكنند، تحولي جدي در عرصه رقابت و ارايه خدمات هوايي رخ نخواهد داد. آزادسازي اقدام مهمي براي بهبود وضع اقتصادي است. به ويژه در شركتهاي هواپيمايي كه با رفع احتمالي تحريمها، بايد يك جهش رو به جلو بردارند، ولي اگر اين اقدام درست انجام نشود، هم موجب نارضايتي مردم ميشود و هم نارضايتي دستاندركاران را در پي خواهد داشت و موجب توقف اين سياست خواهد شد. البته آزادسازي مثل هر سياست ديگر منافع و هزينههايي دارد و به صرف تاكيد بر منافع يا هزينهها نميتوان آن را تاييد يا رد كرد، بلكه در مقايسه اين منافع و هزينههاست كه بايد انتخاب كرد. در آزادسازي مفهومي به نام قيمت ارزان يا گران نداريم، آنچه داريم قيمت رقابتي است. هر قيمتي كه بر اثر رقابت شفاف و آزاد و غير انحصاري تعيين شود، همان قيمت مناسب است و اگر سود زيادي در آن باشد، از طريق رقابت و سرمايهگذاري جديد تعديل خواهد شد و اگر ضررده باشد، يا شركتها ورشكسته و از بازار خارج ميشوند يا قيمت افزايش خواهد يافت. اينكه در رد آزادسازي قيمت بگوييم درآمدهاي ما به ريال است و پرداختها نبايد به دلار باشد، نيز مشكلي را حل نميكند، زيرا بيشترين هزينههاي صنعت هواپيمايي نيز به دلار است. اصولا در مورد كالا و خدمات قابل نقلوانتقال چنين استدلالي پذيرفتني نيست. دولت ميتواند از طريق ارايه خدمات و زيرساختهاي مناسب و با توجه به سطح پرداخت حقوق در ايران، نه تنها خدمات حملونقل در داخل كشور، بلكه در سطح منطقه را نيز به بازار شركتهاي ايراني درآورد، مشروط بر اينكه اين شركتها رانتي نباشند و مديريتهاي آنها خلاق و كارآفرين باشند. ولي تا هنگامي كه مجوزهاي رسمي براي فعاليت بنگاههاي اقتصادي خريد و فروش شود اميدي نميرود كه بتوانيم به نظام آزادسازي نزديك شويم. كافي است كه يك بار در اروپا سفر كنيم تا ببينيم انواع و اقسام قيمتها براي مسير ثابت وجود دارد كه بعضا در حد بسيار اندكي هم هستند كه از اتوبوس هم ارزانتر ميشوند. آزادسازي يعني رسيدن به چنين شرايطي.