«فرسودگي شغلي كاركنان دولت»
سيدغلامرضا عقيلي‌مقدم٭ / يكي از نكات مهمي كه در دهه اخير توجه كارشناسان و مسوولان رده‌بالاي هر سازماني را به خود جلب كرده مفهوم فرسودگي شغلي كارمندان آن مجموعه است. فرسودگي شغلي پديده‌اي است كه ريشه در اضطراب، استرس و خستگي روحي و عاطفي و بهداشت رواني افراد دارد و واكنشي به درگيري‌هاي شديد در محيط كاري، تبعيض، يكنواختي و كاهش رضايت مندي كارمند به شمار مي‌رود. با عنايت به اينكه ثروت هر سازمان موفق را مي‌توان مديون نيروي انساني شاداب و توانمند آن مجموعه نام برد لذا مساله برانگيختن انگيزه و روحيه خدمتي كارمندان هر سازمان براي انجام وظايف شغلي‌شان به نحو مطلوب از مهم‌ترين دلمشغولي‌هاي مديران آن مجموعه است. به نظر مي‌رسد كه براي انجام اين مهم بايد گام‌هاي موثر برداشته شود كه به شرح ذيل بيان مي‌كنم:
1- توجه ويژه به شرايط محيطي هر سازمان
2- تناسب پست سازماني با توجه به تخصص، تجارب، علاقه‌مندي و عملكرد كارمند
3- لزوم نگاه خاص به مسائل رفاهي كاركنان من جمله:
الف) توجه ويژه به وضع معيشت، مسكن، بيمه‌ها، حقوق و مزايا و... متناسب با محيط كاري هر سازمان
ب) اعزام اجباري مستخدم به همراه خانواده به اردوهاي متنوع زيارتي و سياحتي
ج) توجه به ساخت و تجهيز مهمانسرا‌ها در مراكز استان‌ها و شهرهاي توريستي و زيارتي
4- تغيير نحوه خدمتي كارمند در محيط‌هاي پراسترس و سخت بعد از چند سال به محيطي مطلوب‌تر
5- لزوم توجه و سركشي از خانواده نيروهاي تحت امر به سرپرستي بالاترين مقام مسوول
6- طرح ايده‌هاي جديد براي اصلاح ساختار شغلي از سنتي به مكانيزه
7- ارايه طرح هوشمند و ضابطه‌مند سيستم تشويق و تنبيه بدون اعمال نظر شخصي
8- ارايه طرح امتيازدهي كارمند به مدير همانند طرح ارزشيابي دانشجو به استاد در دانشگاه‌ها
9-تشكيل هياتي مركب از مديران بازنشسته و زبده آن سازمان در مراكز استاني براي رصد و معرفي و جذب نيروهاي خلاق و توانمند مراكز پايين‌دستي (شهرستان‌ها) به مديران رده‌بالاي سازمان جهت بهره گرفتن در پست‌هاي مديريتي (افزايش انگيزه خدمتي )
٭رييس اداره امور عمومي زندان تربت حيدريه