براي تشكيل انجمن صنفي كاريكاتور مانعتراشي ميكنند
يك كاريكاتوريست معتقد است برخي افراد كه انحصار برپايي جشنوارههاي كاريكاتور را در دست دارند، براي تشكيل انجمن صنفي مانعتراشي ميكنند. جمال رحمتي - هنرمند كاريكاتوريست - درباره دلايل تشكيل نشدن انجمن صنفي كاريكاتور در طول سالهاي گذشته به ايسنا گفته است: «هرآنچه به عنوان شغل شناخته شود، نيازمند داشتن يك صنف است. تا جايي كه من يادم ميآيد و از زماني كه به حوزه كاريكاتور وارد شدم، يعني از دوران دانشجويي تا ميانسالي كه بيش از 20 سال را شامل ميشود، هميشه بحث تشكيل انجمن صنفي مطرح بوده است. افراد زيادي به اين بحث وارد شدند و بسياري از آنها پس از مدتي بهدنبال سرنوشت خود رفتند و برخي ديگر هم بازنشسته شدند. تاكنون جلسات متعددي براي تشكيل انجمن صنفي تشكيل شده و خروجياش اين بوده كه افرادي مشخص شوند و پيگير اين قضيه باشند، اما هميشه كار يك جايي گير كرده است.» اين كاريكاتوريست با اشاره به اينكه مشكل تشكيل انجمن از مسائل قانوني نيست، گفت:« شهرهاي ديگر مانند تبريز توانستند انجمن صنفي داشته باشند، يعني قانون منعي براي تشكيل انجمن در نظر نگرفته است. تصور من اين است كه جرياني در كشور وجود دارد كه به تشكيل انجمن راغب نيست. اين جريان، جرياني است كه برگزاري جشنوارههاي متعدد كاريكاتور در كشور را در انحصار خود دارد و اگر انجمني تشكيل شود، اين انحصار از دست آنها خارج ميشود. درواقع مانع اصلي تشكيل انجمن، اشخاص هستند و نه قانون.» رحمتي ادامه داد:« از طرفي با توجه به اينكه از چند سال پيش، فضاي كاريكاتور مطبوعاتي در ايران دچار ركود شده است، اين وضعيت نيز تشديد شد و افراد سرشناسي در حوزه كاريكاتور گوشهگير شدند. به همين دليل، دست افرادي كه انحصار جشنوارهها را در اختيار داشتند بازتر شد. اكنون شاهد هستيم كه فضاي حاكم بر هنر كاريكاتور، به يك فضاي فردي تبديل شده است.» اين هنرمند با بيان اينكه «روابط» در اين فضا كاملا دوقطبي شده است، اظهار كرد: « قبل از هر چيز بايد اين فضا به يك فضاي دوستانه تبديل شود، نه اينكه بهصورت فرمايشي عدهاي جمع شوند و يك انجمن تشكيل دهند. پيشتر هم كه دودستگي به اين صورت وجود نداشت، همان كساني كه در جشنوارهها انحصار ايجاد كرده بودند، در ظاهر خود را براي تشكيل انجمن راغب نشان ميدادند، اما در اين مسير مانعتراشيهايي صورت ميگرفت. حالا اين موضوع به يك موضوع كميك تبديل شده است.» رحمتي همچنين به وضعيت شغلي كاريكاتوريستها اشاره و اضافه كرد: «بهلحاظ مالي هم كاريكاتور هنوز سرپا نيست. بايد سازوكار درستي براي اين هنر تعريف شود. در حال حاضر كاريكاتوريستها مجبور هستند كنار هنرشان، شغل ديگري هم داشته باشند، چون درآمدي كه آنها دارند در شأن يك هنرمند نيست. بايد دغدغههايشان رفع شود تا بتوانند در انجمن فعاليت كنند. كاريكاتوريستها عمدتا با رسانهها كار ميكنند و روزنامهنگاري هم در كشور ما درآمد كمي دارد، همين موضوع بر شغل آنها تاثير ميگذارد.»