اصلاحطلبان دعوت ميكنند
به كمپين # من _ با_اعتماد_ راي_ميدهم بپيونديد
كميپين #من _با_اعتماد_راي_ ميدهم، كمپيني در جهت بالا بردن مشاركت مردم در انتخابات دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي، چند روزي است در فضاي مجازي به راه افتاده است. شروع اين كمپين، با انتشار ويديويي در كانالها و گروههاي تلگرامي بوده و در ادامه در فضاي اينستاگرام به اشتراك گذاشته شده است تا جايي كه برخي از كاربران توييتر هم اين ويديوي هفت ثانيهاي را به اشتراك گذاشتند. شروع اين اشتراكگذاري در اينستاگرام از سوي هنرمندان بود، ويديويي كه جمله «من با اعتماد راي ميدهم» را تايپ ميكند و نشاني از مهر انگشت انتخابات در كنار آن ديده ميشود. برخي از بازيگران سرشناس سينما و تلويزيون كه صفحه عموميشان به تعداد بالاي فالوئرهايشان (حاميهايشان) معروف است، كمي بعد از انتشار اين ويديو، با حجم كامنتهايي مواجه شدند كه نشان از فضاي دلسردي و بياعتمادي آنان ميداد. جدالي لفظي بين دو گروه تحريمكننده انتخابات و اصلاحطلب شركتكننده در انتخابات شكل گرفت، جدالي كه در برخي كامنتها معقولانهتر بود و در برخي ديگر راديكالتر. دنبالكنندگان و حاميان هنرمندان، از اينكه هنرمند محبوبشان، دست به انتشار ويديويي در جهت تاييد مشاركت در انتخابات زده بود، از طبقات فكري و عقيدتي مختلف و سطوح سواد و اطلاعات متفاوت، نظرات متنوعي ارايه دادند، نظراتي كه شايد صاحب صفحه را حتي لحظاتي به حذف ويديو ترغيب كرده بود. شايد كامنتها و نظرات موافق شركت در انتخابات، دلگرمي را ايجاد ميكرد و منصرفشان ميكرد از حذف پستي كه در فاصله كمتر از يك ساعت به بيش از شش هزار لايك و 600 كامنت رسيده بود. شايد فضاي انتخابات مجلس دهم، هنوز گرم نشده باشد، شايد هيچ شباهتي تاكنون به انتخابات رياستجمهوري 92 و مهمتر از آن 88 نداشته باشد، اما بحث لفظي كه ثانيهاي تعداد كامنتها را بالا ميبرد، فضاي مباحثه خياباني زمان انتخابات رياستجمهوري 92 را تداعي ميكرد، فضايي كه در چند روز آخر، در ميادين و خيابانهاي اصلي شهر، جايي كه فعالان ستادهاي انتخاباتي و جوانهاي طيفهاي مختلف، با اكثريت اصلاحطلب، با هم بحث ميكردند و آنقدر صدايشان بالا ميرفت كه توجه هر عابر و رهگذري را جلب ميكرد، مردم دستهدسته ميايستادند، برخي وارد بحث ميشدند و برخي فقط گوش ميدادند. همه سعي ميكردند گفتوگو را تمرين كنند، گفتوگويي كه سالها پيش، دولت اصلاحات، در ذهنها و گوشهاي مردم كاشت. فضاي مجازي اما تفاوتي كه با خيابان و ميدان وليعصر دارد، در هويت افراد است، هويتي كه ممكن است جعلي باشد و كاذب. كامنتها، لحظه به لحظه بيشتر ميشود، افرادي با يوزرهاي بعضا جعلي وارد ميدان ميشوند، يوزرهايي كه عكس پروفايلشان باعث ميشود كمتر كسي به هويت و جرياني كه پشت اين اكانتهاي جعلي وجود دارد، شك كند. اما جستوجويي كوتاه در ميان اين حسابهاي كاربري، نشان از جعلي بودنشان ميدهد، هويتهايي كه دايم صاحب صفحه را تهديد به آنفالو كردن كردند، كه البته اين موج تهديد آنفالو كردن از سوي كاربران، نتيجه عكس داشت و بر تعداد هواداران صفحه افزود. در كنار اين كامنتها، كامنتهايي هم از سوي افرادي با عقايد اصلاحطلبي به چشم ميخورد، كساني كه با تاييد هنرمندان و حركت كمپين، سعي در قانع كردن تحريمكنندگان داشتند. آوردن مثالهايي از انتخابات گذشته از رياستجمهوري 84 تا مجلس هشتم و نهم، نكاتي بود كه طرفداران كمپين، بر لزوم شركت در انتخابات صحه ميگذاشتند. هنگامه قاضياني، نخستين هنرمندي بود كه اقدام به انتشار اين ويديو كرد، شايد بيشترين كامنتها و واكنشها را هم برانگيخت. سامان مقدم، الهام كردا، آزاده صمدي، امير جعفري، بهاران بني احمدي، علي كريم جمعي از هنرمنداني بودند كه ويديو را منتشر كردند. رضا كيانيان هم در صفحه اينستاگرامش، متني در باب لزوم مشاركت در انتخابات منتشر كرد و دستاورد امروزمان را نتيجه انتخاب ديروز دانست. كيانيان در ادامه پستش نوشت: دستاورد امروز ما نتيجه انتخاب ديروزمان است، كسي را مقصر ندانيم. من اين جمله را باور دارم. ميدانم كه گروهي مخالفش هستند و معتقدند همهچيز از پيش برنامهريزي شده است و راي ما به هيچ دردي نميخورد و انتخابات فقط يك نمايش بيمزه است و نيز ميدانم گروهي قدرتطلب و انحصارطلب هم هستند كه كوشش ميكنند به هر شكل و وسيلهاي كه شده، گروه بالا را در اعتقادشان راسختر كنند كه پاي صندوقهاي راي نيايند تا خودشان در قدرت بمانند و كشور را به سوي تكقطبي شدن برانند تا جايگاهشان در قدرت هميشگي شود. در اين ميان، خيلي از فعالان سياسي، روزنامهنگاران و فعالان دانشجويي هم جدا از بازنشر اين ويديوي كوتاه، با پستهاي مختلف متني و عكسي در فضاي مجازي، تلاش در جهت گرم كردن فضاي انتخابات در زماني كه كمتر از 10 روز تا انتخابات باقي مانده، كردند. سايت خبري تحليلي تابناك هم با انتشار عكس اين ويديو و پست رضا كيانيان، اين كمپين را، دعوتي از سوي هنرمندان براي مشاركت در انتخابات دانست و نوشت: در فاصله نه چندان طولاني تا انتخابات مجلس شوراي اسلامي و مجلس خبرگان رهبري، هنرمندان به صورت فعال در حال تشويق مردم با هر گرايشي براي مشاركت در اين رقابت سياسي و انتخاب چهرههايي هستند كه بتوانند بهترين تصميمات را براي حفظ منافع ملي كشورمان بگيرند. انتخابات دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي در ۷ اسفند ۱۳۹۴ براي تعيين ۲۹۰ كرسي دوره دهم مجلس شوراي اسلامي برگزار خواهد شد؛ انتخاباتي كه مرحله نخستش با انتخابات پنجمين دوره مجلس خبرگان رهبري همزمان خواهد بود و در همين راستا، تبليغات كانديداهاي مجلسين آغاز شده است. همزمان بسياري از سياسيون با استدلالهاي متعدد بر اهميت انتخابات پيش رو براي تعيين سرنوشت كشور تاكيد كردند و براي گذر سلامت از اين پيچ تاريخي، خواستار حضور حداكثري مردم پاي صندوقهاي راي و انتخاب گزينههاي داراي صلاحيت براي حضور در اين كرسيهاي تصميمگيري شدند؛ رويكردي كه هر چه به جمعه هفته آينده نزديكتر شويم، پررنگتر خواهد شد.
با راي خود اثري هرچند اندك بر اصلاح كشور بگذاريم
ابراهيم اصغرزاده٭
در باب اعتماد به صندوق راي، بيترديد من وشما وقتي راي ميدهيم، بنوبه خود اثري هرچند اندك بر بهبود و اصلاح امور خواهيم گذاشت. انتخابات دوم خرداد 76 و انتخابات 92 بهخوبي گواه اين مدعاست. نميتوان گفت راي ما را شمردند ولي بهحساب نياوردند يا حكومت از ما مشاركت بالا را خواست ولي حق مشاركت بالا را از ما نپذيرفت. راستش را بخواهيد تاكنون نشنيدهام حكومتي بهدليل تحريم راي دادن توسط رايدهندگان به انسداد سياسي مبتلا شود. اما مطمئنم وقتي عدهاي راي نميدهند پيشاپيش به اندازه راي خود، مخالفين آزادي، آناني كه راي دادن را معادل خريد يك كيلو گلابي ميدانند پيش مياندازند. كسي كه تعمدا راي نميدهد نگاهش به تحريم معجزهگراست. يعني به رخدادها و تحولات اجتماعي به عنوان يك معجزه فارغ از بستر عيني آن مينگرد. مخلص كلام اينكه بهجاي انتظار معجزه از تحريم بهتر است به كانديداهاي اصلاحطلب راي بدهيم و با برهم زدن توازن قدرت ليست مخالفان دموكراسي و تضعيف تئوريسينهاي خشونت، ردصلاحيتها را از اساس بلاموضوع كنيم. نه تحريم و نه راي دادن از هيچ كدام نبايد دنبال معجزه بود ولي طول صفهاي بلند رايدهندگان حريف را غافلگير و رفتارش را مشروط ميكند. *فعال سياسي اصلاحطلب