جرم چيست؟
جنايت يا بيپولي؟
مجموع شرايط منطقهاي و نيز رفتارهاي عربستان سعودي موجب ميشود كه يك راهبرد سياسي را در برابر عربستان در دستور كار ايران قرار دهيم. عربستان فعلي كه سياست تهاجمي عليه هر كس و هر چيز را در پيش گرفته، بسيار نيازمند آن است كه ايران را به عنوان دشمنِ اصلي خود در منطقه تعريف كند و پشت ايرانهراسي سنگر بگيرد و از اين طريق كموكسريهاي بزرگ خود را بپوشاند و مردم عرب منطقه و مسلمانان را در برابر اقدامات خود به سكوت دعوت كند. عربستان بسيار بيش از ظرفيت خود در منطقه حضور يافته است. در نتيجه قادر به جمع كردن اين وضع نخواهد بود. عربستان حتي ميكوشد با دشمنتراشي منطقهاي خود را از زير بار فشار غرب بيرون ببرد. لذا نبايد اجازه داد كه در اجراي اين كار بهانهاي به دست آورد. ايران ميتواند قدري از سياستهاي عربستان فاصله بگيرد، تا آنان در باتلاق توسعهطلبي خود در منطقه و در مواجهه با مسائلي چون سلفيگري غرق شوند. عربستان اكنون به مثابه گاوي شده كه هر كشوري در حال دوشيدن آن است. نظاره اين وضع بيش از هر چيز ديگر آنان را عصباني و ضمنا ضعيف خواهد كرد و حتي احتمال ميرود كه به زودي تحريكات خودجوش مردمي ضد سعودي در كشورهاي عربي و اسلامي آغاز شود. همچنان كه اعتراضات مصريها نمونهاي از آن است. آنچه اهميت دارد، اين است كه بهانهاي به دست آنان داده نشود، همچنان كه سال گذشته حمله به سفارت عربستان چنين كرد. هنوز هم ميتوان احتمال داد كه پشت صحنه اين حمله كساني آگاهانه درصدد تامين خواستهاي عربستان بودهاند.