مطلق يا مقيد بودن حقوق شهروندي
در ايران دو ديدگاه درباره مطلق يا مقيد بودن حقوق شهروندي وجود دارد؛ يك ديدگاه حقوق شهروندي و محدودههاي آن را نسبي ميداند و معتقد است كه محدوديتهاي آن به صلاحديد حاكميت بستگي دارد. صاحبان اين ديدگاه ميگويند كه حقوق شهروندي يعني حقوقي كه رنگ و لباس جامعه معين را به خود گرفته است، بنابراين بايد متناسب با همان جامعه باشد. در مقابل آن، نظريه منعطف و پويا بودن حقوق شهروندي با تاكيد بر مطلق بودن برخي حقها، ميگويد كه گرچه حقوق شهروندي منعطف و پوياست و مدام ليست حقها افزايش پيدا ميكند اما براي تعيين محدودهها بايد به مطلق بودن برخي حقها مقيد بود؛ مثل كرامت انساني كه نميتوان بر آن قيدي وارد كرد.