در اهميت المپيك
سعيد فايقي
تحليلگر ورزشي
در آستانه برگزاري بازي‌هاي المپيك شاهد رويدادهايي در پايتخت بوديم كه در ادوار گذشته كمتر ديده بوديم. در تابلوهاي تبليغاتي پايتخت شعارهايي در خصوص اهميت ورزش همگاني با همكاري كميته ملي المپيك و شهرداري نصب شده است. استاندار محترم تهران در اقدامي پسنديده كاروانيان را مورد تفقد قرار دادند كه هر دو امر بسيار زيبا و پسنديده است. بدرقه كاروان شايد براي نخستين با در تاريخ جمهوري اسلامي صورت مي‌گرفت كه باز بسيار در خور تحسين است. در فرهنگ غني كشور ما ضرب‌المثل‌هايي وجود دارند كه حاصل هزاران سال تجربه ايران و ايراني است و ايراني جماعت آنگاه كه نتوانسته حرف دل خود را شفاف بيان دارد به ضرب‌المثل رو آورده و با يك جمله مختصر حرف دل خود را عرضه داشته.
به قول بزرگي 3 ميم را به‌كار برده (مختصر، مفيد، مجاني) از آن همه ضرب‌المثل‌ها دو مورد شايد امروز گوياي زبان حال ما باشد؛ اول اينكه (آفتابه لگن هفت دست شام و نهار هيچ چي) و دوم (حناي بعد از عروسي) كه اين دومي با ذوق و ابتكار مرحوم استاد شهريار به (نوشدارويي بعد از مرگ سهراب) بدل شده. اما خداوكيلي به‌كار بردن حناي بعد از عروسي براي احوال كاروان ما بسيار سازنده‌تر و مناسب‌تر است. باز اگر به ضرب‌المثل‌ها بر‌گرديم (وعده سرخرمن) بيانگر برخورد تاكتيكي ما با كاروانيان ما است. چندي است خبر قراردادهاي بازيكنان و قهرمانان ورزش‌هاي حرفه‌اي سوژه داغ رسانه‌ها علي‌الخصوص شبكه‌هاي ورزشي صدا وسيماست كه البته با توجه به توسعه اقتصادي در ورزش‌هاي حرفه‌اي بحث ما انتقاد از رقم قرارداد آنها نيست بلكه روي سخن ما نحوه حمايت ما از كاروان ما است. آيا بهتر نبود طي چهار سال گذشته مبادرت به اموري مي‌كرديم كه امروز براي نشان دادن حمايت خود از كاروان گوي سبقت از همديگر مي‌رباييم؟ همه ما امروز از بهداد سليمي انتظار داريم كه باز نشان طلاي قوي‌ترين مرد جهان را براي ما به ارمغان آورد. هيچ به ياد آورديم كه در دوران مصدوميت چه كشيد و چگونه بر مشكلات اقتصادي حاصل از مصدوميت نايل آمد؟ آيا مسوولي در اين چهار سال پيدا شد از مديران صندوق حمايت از قهرمانان سوال كند آيا شما براي حمايت بودجه‌اي داريد؟ قوانين بودجه چهار سال گذشته را مرور كنيد، قوانين برنامه‌هاي پنج ساله از نخستين برنامه تا پيش‌نويس برنامه ششم را ملاحظه فرماييد، در ترم برنامه‌ريزي ما هنوز المپين و حمايت از المپين اجازه ورود پيدا نكرده. آيا اين عزيزان در خور اين نيستند كه حداقل نشان دولتي دريافت كنند. هيچ سوال كرده‌ايم كه آيا بدون دغدغه اقتصادي خانواده خود را ترك مي‌كنند؟ يادم هست در المپيك سيدني انتقال يك مشكل جزيي يكي از قهرمانان ما را چنان به هم ريخت كه از مدال محروم شد و آن اينكه دو برد پياپي ايشان موجب شده بود همشهريانش براي تبريك رو به سوي خانه پدري ايشان آورند و برادر وي ناخواسته به ايشان گفته بود كه برادر، مردم محبت مي‌كنند به خانه ما مي‌آيند اما دريغ از قند و چاي براي پذيرايي. روح و روان اين قهرمان عزيزمان به هم ريخت و برد سومي در كار نبود. در آن روز يك شايعه در مورد مرحوم تختي باورم شد و آن اينكه هيچ‌وقت كسي نتوانست پشت تختي را به تشك كشتي بچسباند ولي آنگاه كه در رژيم گذشته به نامردي و ناجوانمردانه و به عمد حق سفر تختي را قطع كردند نه تنها پنج امتيازي به پل رفت بلكه كمرش در مقابل نا‌ملايمات زندگي خم شد. دردناك‌تر اينكه غفلت ما از المپين عزيزي كه به رحمت خدا رفته و به دليل نداري جنازه‌اش روي زمين مانده بود.
اين تلخ‌گويي در اين ايام فقط براي يادآوري است و بس كه اگر خداي نكرده كسي يا كساني قصد استفاده ابزاري از اين موقعيت را دارند بدانند و آگاه باشند حجب، حيا، مردانگي، ميهن‌دوستي و اسلام‌خواهي قهرمانان ما مانع از آن است كه گرفتاري خود را بر زبان آورند. بر ما است كه در مقابل درياي عظيم اخلاقي آنان به فكرشان باشيم كه خداي نكرده مردانگي زير سوال نرود. براي پرهيز از وعده سرخرمني مطابق عرف معمول قراردادها حداقل 20 تا 25 درصد آنچه را بعدا پرداخت خواهيم كرد به صورت علي‌الحساب به عزيزان‌مان پرداخت كنيم كه به وديعه به خانواده‌هاي‌شان بسپارند تا خداي نكرده با مشكلي مواجه نباشند شايد اين حداقلي باشد كه براي عزيزان مهيا مي‌كنيم. نيك مي‌دانم كه اين عرايض برمزاج قهرمانان‌مان سازگار نيست كه آنان بي‌نيازند و نيازشان دعا كه هميشه و همواره خواسته اصلي‌شان است و گذشت و فداكاري رويه معمول زندگي آنهاست و تنها خواسته‌شان افراشته شدن پرچم مقدس جمهوري اسلامي است و بس. اما فرمود: «فذكر ان الذكري تنفع المومنين» به اميد نواخته شدن مكرر سرود جمهوري اسلامي ايران در المپيك ريو.