يك ساعت و نيم غنيمت
علي اكبر قاضيزاده سالهاي سال در مركز مطالعات رسانه، گزارشنويسي را به علاقهمندان به روزنامهنگاري ياد ميداد. درسي كه يكي از سختترين درسهاي مطبوعاتي است و معمولا ياد گرفتن آن، بايد نتيجه داشتن معلم خوبي مثل قاضيزاده و البته پشتكار بسيار زياد است. قاضيزاده تمام كلاسهاي آن دورانش را با يك جمله و توصيه متفاوت آغاز ميكرد و هميشه ميگفت: «براي اينكه گزارشنويسي ياد بگيريد، كتابهاي اسماعيل فصيح را بخوانيد» و بعد از آن «زمستان 62» را به عنوان بهترين نمونه معرفي ميكرد و توضيح ميداد: «بايد ياد بگيريد كه چطور يك خبر و سوژه را شبيه داستان خواندني و پركشش روايت كنيد». نسل روزنامهنگاراني كه قاضيزاده تربيت كرد، اين جمله را بارها و بارها در ذهن خود مرور كردند و آن را به نسلهاي بعدي كه شانس نشستن سركلاسهاي قاضيزاده را پيدا نكردند، منتقل كردند. حالا اما به بهانه نمايشگاه مطبوعات، فرصت بسيار خوب اما كوتاهي پيش آمده تا علاقهمندان بتوانند چندساعتي از كلاس درس قاضيزاده استفاده كنند. اين چهره قديمي و حرفهاي امروز به نمايشگاه ميرود تا در كارگاهي كه مركز مطالعات رسانه برگزار ميكند، يك ساعت و نيم درباره روزنامهنگاري حرف بزند. قاضيزاده روزنامهنگار دقيق و كاربلدي است و احتمالا همين يك ساعت و نيم را ميتواند شبيه يك گزارش خواندني و پرمفهوم پر از توصيههاي مفيد كند .