انتخابات امريكا و
جناحهاي داخلي ما
علي شكوهي
فردا انتخابات رياستجمهوري امريكا برگزار ميشود. در روزهاي اخير نتايج نظرسنجيهاي متناقضي منتشر شده است كه در هر كدام برنده انتخابات را ترامپ يا كلينتون معرفي ميكنند و اين يعني در اين انتخابات نميتوان از قبل برنده قطعي را شناخت و بايد يكي دو روز صبر كرد.
در آستانه هر انتخاباتي در امريكا اين پرسش هم در ايران مطرح ميشود كه منافع ملي ما با انتخاب كدام حزب سياسي در كاخ سفيد بهتر تامين ميشود. اكنون نيز برخي از نيروهاي سياسي كشور ما تمايل خود را پنهان نكرده و علاقهمند به پيروزي نامزدي مشخص هستند. البته مشكل اين است كه اينبار در كشور ما بحث منافع جناحي در اظهارنظر در اين باره مقدم شده است ولو آنكه آن را در پوشش منافع ملي بپيچند تا از چشم ديگران پنهان بماند.
براي جمهوري اسلامي در وضعيت كنوني فرق اساسي ندارد كه كداميك از اين دو به پيروزي برسند چون هر دو نامزد اصلي در پي تامين منافع ملي خود هستند و تنها تفاوت در روش برخوردي است كه با جمهوري اسلامي در پيش ميگيرند. در عين حال تفاوت همين تاكتيكها آنقدر تعيينكننده است كه نبايد از خير آن بگذريم. اكنون بحث توافق برجام و رويكرد نامزدهاي رياستجمهوري انتخابات امريكا در قبال جمهوري اسلامي و برجام، به عنصر و شاخص اصلي در اين زمينه تبديل شده است. ظاهرا خانم كلينتون خود را در مجموع وفادار به برجام قلمداد ميكند و ترامپ، با اين توافق مخالف است و به همين دليل جريانهاي داخلي كشور ما اگر موافق برجام باشند كلينتون را ترجيح ميدهند و اگر مخالف برجام باشند آرزوي راي آوردن ترامپ را دارند.
تلخي اظهارنظر برخي در اين باره زياد است چون به صورت صريح ميگويند اگر ترامپ بيايد حتما برجام را لغو ميكند و اين بهترين فرصت براي جريانهاي افراطي در داخل كشور است تا طرفداران اعتدال و مذاكره و برجام را مورد تهاجم قرار بدهند و براي بازگشت دوباره تندروها به دولت تلاش كنند. اين همان است كه گفتيم يعني تقدم منافع جناحي بر منافع ملي در نزد برخي از جريانهاي سياسي داخلي. خدا عاقبت همه ما را ختم به خير كند با اين سياستمداران و تحليلگراني كه داريم.