ايوبي باز هم از پشت پرده سينما گفت
سال‌هايي كه مستندسازي اتهام بود و سينماگر بودن افتخار نبود
الهام نداف
سربسته حرف زدن يكي از ويژگي‌هاي سخنراني‌هاي حجت‌الله ايوبي، رييس سازمان سينمايي است. او كه واژه اميد را ترجيع‌بند سخنراني‌هاي خود كرده است، هر جا كه فرصتي دست داده از پشت پرده سينماي ايران گفته است؛ پشت پرده‌اي كه سال‌هاي نه‌چندان دور، قدرت را در دست داشتند و مي‌خواستند سينما را آن‌طور كه مي‌خواهند اداره كنند.
حالا رييس سازمان سينمايي در تازه‌ترين اظهارات خود در حاشيه يك برنامه سينمايي باز هم زخم آن سال‌ها را باز كرده است. سال‌هايي كه مستندسازان اسير حواشي سياسي مي‌شدند و هر گونه مستند اجتماعي محكوم به سياه‌نمايي بود: «تا چند سال پيش مستندساز بودن اتهام بود اما شما اين راه سخت را برگزيديد. اين را هم بايد بگويم كه تا همين چندسال پيش سينماگر بودن هم افتخاري نبود ولي اين فضاي پر رونق كه در سينما ايجاد و ظرفيت اكران دوبرابر شده بخش عمده آن به خاطر حضور سينماگران و تلاشگراني است كه زحمت مي‌كشند تا اين رونق به وجود بيايد.»
او اين فضاي پر رونق اكنون سينما را مرهون تلاش شوراهاي مختلف سينمايي دانسته، شوراهايي كه برپايي و توجه به آنها مديريت فرهنگي كشور را از ديكتاتوري تصميم‌گيري دور مي‌كند، البته اگر مخالفان اين سيستم، اجازه حيات دهند: «پويايي اين بخش‌ها به خاطر شوراهاي مختلفي است كه ما داريم. ما نمي‌توانيم خيلي از پشت پرده‌ها را بگوييم و بايد سكوت كنيم اما مي‌بينم همكارانم بسيار تلاش مي‌كنند تا شما رنج كمتري ببريد.» رييس سازمان سينمايي در ادامه صحبت‌هاي اخير خود همچنين حضور محمد مهدي حيدريان را در سمت مشاور وزير فرهنگ ارشاد اسلامي تاييد كرده و وجود او را قوت‌قلبي براي مديران وزارتخانه دانسته است تا در مدت باقي مانده حضورشان در هيات دولت تدبير و اميد، كارهاي بيشتري به سرانجام رسد.
اما اين نخستين بار نيست كه ايوبي بر وجود دست‌هاي پشت پرده سينما تاكيد مي‌كند. او از زمان حضور در سازمان سينمايي تا امروز، بارها در جلسات مختلف از موانع و دست‌اندازي‌ها در حوزه سينما نام برده است. رييس سازمان سينمايي نخستين‌بار اسفند 92 از موانع پشت پرده براي اكران نشدن فيلم «رستاخيز» گفت. درست همان سالي كه اين فيلم در جشنواره فجر روي پرده رفته و بود و فيلم‌هايي چون «عصباني نيستم» و «آشغال‌هاي دوست داشتني» نيز از اكران روي پرده سينماها محروم شده بودند: «من نگراني داشتم و دليل اينكه براي حل مساله «رستاخيز» به دنبال اين فيلم راه افتادم اين بود كه متاسفانه تلاش يك دهه به خاطر يكسري تسويه‌حساب‌هاي خصوصي و گروهي و جناحي فدا نشود و يك سرمايه ملي را از بين نبريم. همين حاشيه «رستاخيز» كه ايجاد شده يك پيام دارد. آن پيام هم اين است كه بدانند پشت اين پرده‌ها و حرف‌ها تلاش‌هاي سياسي هم هست و بايد مساله را بيشتر بررسي كنند.»
البته ايوبي از همان روزها به سينماگران نويد اين را داده بود كه سازمان سينمايي دولت دهم همچنان بر نظرات خود ايستادگي مي‌كند: «مرز بين كوتاه آمدن و مصلحت انديشي خيلي باريك است. بنابراين ممكن است شما آن را به كوتاه آمدن تفسير كنيد و بنده آن را به اعتدال و مصلحت‌سنجي تفسير مي‌كنم. ما پاي حرف‌هاي‌مان ايستاده‌ايم و باز هم مي‌ايستيم، سينماگران هم خيال‌شان راحت باشد. » او مهم‌ترين سياست براي تنش‌زدايي و عبور از بحران‌ها در سينما را سياست «صبر ايوب» دانست.
اما به فاصله شش ماه از اين تاريخ، ايوبي بار ديگر شهريور سال 93 در مراسم اختتاميه جشنواره فيلم ياس، از همت دست‌هاي پشت پرده براي عدم حمايت از سينما گفت، دست‌هايي كه باعث شدند اراده‌اي براي گسترش سينما در ميان مديران نماند. او با انتقاد از مديران سابق حوزه سينما و وزارت ارشاد، خطاب به آنها بدون نام بردن از كسي پرسيد: «چرا مردم‌مان را محروم كرده‌ايد از ديدن فيلم‌هاي خوب و پاك كه هويت ديني و اسلامي آنها را حفظ مي‌كند؟ اين جوانان با نبود سينما به كجا بروند؟ اين فيلم‌هاي خوب را نبينند چه ببينند؟ بروند ماهواره تماشا كنند؟»
او همچنين آبان سال 94، در گفت‌وگويي از كساني گفت كه به اين باور رسيده بودند سينما را از بين ببرند و آن را از نو و مطابق با آنچه مي‌خواهند بسازند: «بعد از آمدن دولت ما، آن گروهي كه سايت و رسانه هم دارند، فعال‌تر شدند و مشغول كار هستند. بيشتر آنها هم سينمايي نيستند و غرض‌هاي سياسي دارند. با آنها نمي‌شود كاري كرد چون خود را به خواب زده‌اند؛ اما در دل سينما، كساني هم هستند كه نقد دارند و ما حرف آنها را با كمال ميل مي‌شنويم. در دو سال گذشته وقتي كارمان را شروع كرديم، گفتيم اولويت ما شنيدن است.» ايوبي در همان گفت‌وگو عنوان كرد كه به طور مثال درباره اكران نشدن «رستاخيز» حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد اما به نفع فيلم، كارگردان و سينما نيست.
با مرور حرف‌هاي رييس سازمان سينمايي در سال‌هاي حضورش در حوزه مديريت سينما، متوجه مي‌شويم ايوبي حداقل در نحوه سخنراني هيچگاه تغيير رويه نداده است، او هميشه از دست‌هاي پشت پرده‌اي گفته كه مي‌خواهند سينما را نابود كنند اما در نهايت به واسطه حضور در هيات دولت تدبير و اميد، وظيفه خود دانسته بيش از هر موضوعي، اميد را در دل سينماگران زنده كند.