چه كسي در ايران مي‌تواند پناه بردن به قبر را تحمل كند
قبرستاني در نصيرآباد شهريار با ساكنان زنده گورهاي آماده، بلوايي در كشور به‌پا كرد. گزارش خبرنگار روزنامه شهروند كه از نخستين دقايق انتشار دست به دست در شبكه‌هاي خبري و اجتماعي مي‌چرخيد و خيلي‌ها را با واژه جديدي به نام «گورخوابي» آشنا كرد، داغ‌ترين سوژه رييس‌جمهوري مي‌شود كه خود نيز با خواندن نامه اصغر فرهادي براي نخستين‌بار آن را مي‌شنود. حسن روحاني با اشاره به موضوع گورخواب‌ها و نامه‌اي كه اصغر فرهادي در اين زمينه به او نوشته بود، تاكيد كرد: «چه كسي مي‌تواند در جامعه بزرگي مثل ايران ببيند عده‌اي از همنوعانش كه آسيب اجتماعي ديدند شب به خاطر بي‌پناهي به قبر پناه ببرند. من ديروز از يكي از هنرمندان نامه‌اي را خواندم كه بسيار دردناك بود. شنيده بوديم بعضي‌ها از فقر كارتن خواب مي‌شوند يا زير پل‌ها مي‌خوابند اما قبرخواب را كمتر شنيده بوديم. اين هنرمند در نامه نوشته بود وقتي اين موضوع را ديديم بغض در گلويم و شرمساري در سيمايم ايجاد شد. چه كسي مي‌تواند در جامعه بزرگي مثل ايران به اين عظمت، دين فرهنگ و با عشق به خاندان رسالت ببيند عده‌اي از همنوعانش آسيب اجتماعي ديدند و به خاطر بي‌پناهي به قبر پناه برده‌اند. قبلا زنده به گور مي‌گفتند، اما الان طرف براي اينكه سرما را تحمل كند خودش را در گور مي‌كند.»
براي دولت و مردم قابل تحمل نيست
رييس‌جمهور از اين مساله اجتماعي، گريزي هم به مسائل سياسي زد. آنجا كه به پايان دادن دعواهاي جناحي توصيه كرده و با تاكيد بر اينكه اين مساله براي دولت و مردم قابل تحمل نيست، گفت: براي حل چنين موضوعاتي همه بايد يكپارچه شويم و از مسائل جناحي و اختلافات دست برداريم و مشكلات اساسي كشور را مدنظر قرار دهيم. براي حل مشكلات همه بايد دست به دست هم بدهيم. دولت و ملت و همه مسوول هستيم و در برابر فساد همه ما مسووليم. بزرگ‌ترين قدرت براي مقابله با فساد، نظارت عمومي است. رييس‌جمهور با بيان اينكه براي رسيدن به رستگاري همه بايد به صحنه بياييم، يادآور شد: بايد مردم را به خير و نيكي دعوت كنيم و جلوي منكر و فساد بايستيم. يكي از وظايف مهم احزاب، گروه‌ها، سمن‌ها، تشكل‌ها، روزنامه‌ها، مجلات، سايت‌ها و رسانه‌ها مقابله با فساد بايد باشد. اگر همه به صحنه بياييم و بازرسي و نظارت عمومي را كه اسلام تحت دعوت به خير و امر به معروف و نهي از منكر مقرر كرده، به خوبي استفاده كنيم، مي‌بينيم قدرت مردم بالاتر از دادگاه‌ها، بازرسي‌ها، ديوان‌ها و ارزيابي‌هاست.