وفاق احزاب با پيشگامي بزرگان نظام
صادق زيباكلام٭
وفاق ملي نياز اصلي امروز كشور است. اين همان مساله‌اي است كه متاسفانه برخي از اصولگرايان پس از انتخابات سال 92 نخواسته‌اند به آن تن دهند اما معتقدم كه در نهايت به اين نتيجه مي‌رسند كه چوب لاي چرخ دولت گذاشتن و بهانه‌هاي واهي گرفتن نه تنها گرهي از گره‌هاي موجود باز نمي‌كند كه بالعكس بر مشكلات موجود كشور مي‌افزايد. وفاق ميان جناح‌هاي سياسي هر چند مي‌تواند پيش نياز عملاتي كردن وحدت ملي باشد اما مستلزم تلاش‌هايي از سوي برخي نيروهاي پر سابقه و قدرتمند درون نظام است كه براي تحقق اين امر پيشقدم شوند. اگرچه اين بزرگان در اين سال‌ها با گفتن انتقادات و گلايه‌هاي خود تلاش كرده‌اند تا مشخصات جريان افراطي را بدهند اما به نظر مي‌رسد كه اين جريان قصد ندارد به اين راحتي‌ها عرصه مديريتي و سياسي كشور را رها كند. بر اين اساس به نظر مي‌رسد كه بزرگان دو جناح و به ويژه آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني، ناطق نوري، سيد محمد خاتمي، آيت‌الله موحدي كرماني و ديگر چهره‌ها مي‌توانند با همنشيني و برگزاري جلساتي مشترك به راه‌حل‌هايي براي تقريب و وفاق جناح‌ها بيابند. اگر منشور و سندي براي چگونگي رقابت سياسي ميان دو جناح اصلي كشور تنظيم شود بي‌‌ترديد افراطي‌ها و تندروها ديگر مجالي براي اختلاف‌اندازي ميان نيروهاي نظام پيدا نمي‌كنند و در نهايت با اراده ملت از ميدان سياست ايران اخراج خواهند شد كه استمرار حيات سياسي اين جريان بي ترديد بر مشكلات و مصايب جاري كشور كه منجر به نگراني هاي توده هاي اجتماعي خواهد شد مي افزايد .اصلاح طلبان و اصولگرايان مي توانند درسايه اصولي مشترك به پيشبرد و عملياتي شدن منافع ملي كمكي شايان كنند.
٭استاد علوم سياسي دانشگاه تهران