سينماهاي مردمي
سينما آزادي
در چهارراه عباس‌آباد تهران سينمايي آرميده كه تاريخي به بلندي ساختمانش دارد. امروز نامش آزادي است اما آن نامي نبود كه از ابتدا بر او نهادند. سال 1348 با اكران فيلم مارليك سينما شهر فرنگ افتتاح شد. اما خيلي زود تبديل به پاتوق سينما دوستان شد، زماني كه جنگ ستارگان را اكران كرد و از آن به بعد هر كسي كه گذارش به آن طرف مي‌افتاد، شاهد صف‌هاي طولاني بود كه براي خريد بليت تشكيل شده بود. بعد پيروزي انقلاب در سال 59 به بنياد مستضعفان واگذار شد و نامش به «آزادي» تغيير پيدا كرد و 10 سال بعد شد سهم حوزه هنري. اما اينها همه‌چيزي نيست كه به سينما آزادي گذشته. سينمايي كه در دهه 70 محل رفت و آمد به نام‌ترين روشنفكران و نويسندگان ايران بود. در ظهر 29 فروردين 76 درست دو ماه قبل از اينكه نسيم اصلاحات شروع به وزيدن كند دچار آتش‌سوزي مهيبي شد و به طور كلي نابود شد و اين آغاز تعطيلي نه ساله سينمايي بود كه در سال 75 فروش ۱۵۰ ميليون توماني خود، لقب پرفروش‌ترين سينماي ايران را به خود اختصاص داده بود. پس از كش و قوس‌هاي فراوان بالاخره در سال 85 قاليباف سينما آزادي را افتتاح كرد.
پرديس كيان
در يكي از جنوبي‌ترين نقاط تهران و در محله‌اي كه به مغازه‌هاي پارچه فروشيش شهرت داشت و هرگز هيچ سينمايي به خود نديده بود، يك پرديس بزرگ فرهنگي افتتاح شد. افتتاح پرديس بزرگ كيان جزو بيست خبر خوش سينما دوستان در سال 91 بود، زيرا در جنوب تهران سال‌هاي درازي بود كه هيچ سينمايي ساخته نشده بود و دو سينماي باقي مانده از سال‌هاي دور اين منطقه تعطيل شده بود. اما با ساخت پرديس كيان و پرديس زندگي حالا ديگر نه‌تنها مردم جنوب تهران هم دسترسي به سينماهاي باكيفيت و استاندارد دارند بلكه با توجه به اينكه بخشي از اكران‌هاي جشنواره در اين پرديس انجام مي‌شود مي‌توان اميدوار بود مردم جنوب تهران هم كه معمولا نسبت به اتفاقات فرهنگي بي‌تفاوت هستند كمي در جريان اين رويداد بزرگ سينمايي ايران قرار بگيرند.
پرديس ملت: سال 1385 كلنگ مجموعه عظيمي در كنار پارك ملت زده شد و فقط دو سال طول كشد تا پرديس سينما گالري ملت افتتاح شود. مجموعه فرهنگي بزرگي كه معماري و ساختمانش در حاشيه اتوبان نيايش خودنمايي مي‌كند. مجموعه‌اي كه چهار سالن سينمايش كه مجهز به صداي دالبي هستند و فروشگاه‌هاي محصولات فرهنگي و كافي شاپ و رستوران‌هايش از او مجموعه‌اي منحصر به فرد ساخته است.
سينما فلسطين: همان سالي كه سينما شهر فرنگ يا همان آزادي امروز افتتاح شد در ميدان كاخ سينما «گلدن سيتي» با ظرفيت 1035 نفر افتتاح شد. با وقوع انقلاب نام هر دو آنها به فلسطين تغيير پيدا كرد. در حال حاضر تحت پوشش وزارت آموزش و پرورش و مركز جشنواره بين‌المللي فيلم‌هاي آموزشي و تربيتي رشد است.
سينما استقلال: سال 1339 با نمايش فيلم شب‌هاي اروپا افتتاح شد، آن روزها نامش سينما امپاير بود و مانند بسياري از سينماهاي ديگر پس از انقلاب نامش به استقلال تغيير يافت.
پرديس تماشا: جزو پرديس‌هاي پنج گانه پيش‌بيني شده در برنامه توسعه سوم بود كه در سال 85 افتتاح شد. جزو معدود سينماهاي استانداردي است كه در جنوب تهران قرار دارد. فاطمه معتمدآريا در حاشيه مراسم و در واكنش به اجراي بي‌نقص اين پروژه در جنوب غرب تهران اذعان داشت كه براي نخستين‌بار به تهراني بودن خود باليده است.
پرديس چارسو: همزمان با شروع جشنواره يك پرديس سينمايي ديگر هم به پرديس‌هاي تهران اضافه مي‌شود. پرديس چهارسو در خيابان جمهوري كه سال‌هاست ساختنش آغاز شده بود بالاخره به پايان رسيد و امسال به جشنواره فيلم فجر مي‌رسد و جزو سينماهاي مردمي جشنواره امسال است.
موزه سينما: موزه سينماي ايران در سال 77 ساخته شد و همان طور كه از نامش هويداست موزه سينماي ايران است. گنجينه‌اي كه در آن عكس‌ها، اسناد و وسايل و تجهيزات قديمي سينما از شخصيت‌هاي سينمايي نظير دوبلورها و فيلمسازان و نيز پشت صحنه فيلم‌هاي بزرگ، پوسترها و ديگر چيزهاي وابسته به سينما به نمايش گذاشته‌شده است. اين موزه داراي يك سالن سينماست كه در جشنواره هم قرار است فيلم‌هاي مربوط به بخش هنر و تجربه را اكران كند.
خانه هنرمندان: مجموعه‌اي فرهنگي و هنري در ميان پارك هنرمندان تهران. شايد اين هم از آن كارهايي بود كه فقط از عهده خاتمي برمي‌آمد كه ساختمان يك پادگان را كه مربوط به دوره پهلوي اول بوده است تبديل كند به خانه هنرمندان. اين مجموعه با مديريت بهروز غريب‌پور و حمايت محمد خاتمي كه آن سال‌ها رييس‌جمهور بود، انجام شد. خانه هنرمندان در جشنواره فيلم‌هاي مربوط به بخش هنر و تجربه و سينما حقيقت را اكران خواهد كرد.
سينما سروش
در يكي از قديمي‌ترين خيابان‌هاي تهران يكي از سينماهاي قديمي تهران سال‌هاست كه پابرجاست. در 24 مهر 1335 با نمايش فيلم بند باز افتتاح شد. آن روزها «مولن روژ» نام داشت كه نام يكي از كلوپ‌هاي تاريخي پاريس است و به معني آسياب بادي است. سينماهاي زنجيره‌اي مولن روژ شامل هشت سينما بود كه توسط برادران اخوان در سال ۱۳۳۴ داير شدند. سينماهاي مهتاب، برليان، زهره، كريستال و مولن‌روژ از جمله آنها بودند كه فيلم‌هاي كمپاني پارامونت و يونايتد آرتيسز را وارد و به صورت غيردوبله نشان مي‌دادند. پس از آن استوديو مولن‌روژ شروع به فعاليت كرد و محصولات اين دو كمپاني را دوبله و به بازار عرضه كرد. پس از انقلاب نامش به سروش تغيير پيدا كرد و در سال 92 يك سال براي بازسازي تعطيل شد. اما الان يكي از سينماهاي بخش مردمي جشنواره است.
پرديس كوروش
بزرگ‌ترين مجموعه سينمايي كشور با 14 سالن سينما كه به ياد سينماهاي خيابان لاله‌زار تهران، اسم 14 سالن سينماي قديمي اين خيابان، روي سالن‌هاي پرديس سينمايي كوروش گذاشته شده است اسامي‌اي كه خاطره سينماهاي مشهوري چون «گراند سينما»، «لاله زار»، «فاروس»، «ماياك»، «خورشيد نو»، «نادر»، «سينما تئاتر البرز»، «سينما تئاتر شهرزاد»، «كريستال»، «متروپل»، «ركس»، «ايران»، «ونوس»، «تابان» را در اذهان زنده مي‌كند. اين مجموعه بزرگ در حاشيه اتوبان ستاري در غرب تهران فقط سينما نيست، مركز تجاري بزرگي كه شهربازي و فوت كورت را نيز به همراه دارد. پرديس كوروش تنها سينمايي بود كه خانه پدري را دو روز اكران كرد و براي دوستداران سينماي هنر و تجربه جاي آشنايي است.
سينما ماندانا
يكي از قديمي‌ترين سينماهاي تهران كه عمرش به 1340 مي‌رسد. مجموعه‌اي با چهار سالن سينما در خيابان دماوند تهران. بعد از انقلاب مدتي تعطيل بود اما در سال 1364 كار خود را از سر گرفت و تا سال 82 فقط يكي از سالن‌هايش مورد استفاده بود. در سال 82 يك سرمايه‌دار كل اين سينما را خريداري كرد و آن را بازسازي كرد. مدتي بعد به دليل نياز مبرم منطقه و خواست مخاطبان سينما در سال ۱۳۸۷ در طبقه بالا سه سالن جديد احداث شد. درحال حاضر اين مجموعه داراي چهار سالن لوكس است كه تمامي سالن‌ها داراي درجه كيفي «مدرن» است.