وعده يارانه از جيب مردم

يكي از نامزدهاي احتمالي رياست‌جمهوري مدعي شد كه پرداخت يارانه را ادامه خواهد داد و به رقم 250 هزار تومان خواهد رساند. وي خود را ادامه‌دهنده راه احمدي‌نژاد مي‌داند و مدعي است كه بدون اجازه او آب هم نمي‌خورد!
چند نكته در اين باره از باب يادآوري سوابق امر قابل ذكر است:
اول- پرداخت يارانه نقدي از ابتدا هم براي بسياري از كارشناسان توجيه علمي نداشت جز درباره كساني كه نيازمند حمايت جامعه و حكومت هستند و به دلايل مشكلات خاصي كه دارند، بايد از يارانه حتي بيش از ارقام كنوني بهره‌مند شوند.
دوم- از نظر اقتصادي بايد مكانيسمي در كشور وجود داشته باشد كه سرمايه‌هاي كوچك را تجميع كند و از مسير مصرف به سوي پس‌انداز و سپس سرمايه‌گذاري سوق دهد تا توليد اتفاق بيفتد و رونق اقتصادي ايجاد شود. پرداخت يارانه نقدي بر عكس اين رويه است يعني سرمايه بزرگ ملي و قابل سرمايه‌گذاري را خرد كرده و به سوي مصرف هدايت مي‌كند.
سوم- اقدام دولت قبل و پرداخت يارانه نقدي به همه مردم، مصداق بي‌تدبيري، بي‌عدالتي و هدر دادن بخش بزرگي از سرمايه ملي بود و مجالس قبل نبايد تسليم پيشنهاد دولت احمدي‌نژاد مي‌شدند و آن را تصويب مي‌كردند.
چهارم- مطابق قانون مجلس، قرار بود 50 درصد درآمد دولت از محل افزايش قيمت حامل‌هاي سوخت به يارانه نقدي اختصاص يابد اما احمدي‌نژاد بر خلاف قانون عمل كرد و صددرصد آن را به يارانه نقدي تبديل كرد. حتي منابع ديگر بودجه در مواردي به پرداخت يارانه هدايت شد تا كسري دولت تامين شود. اين امر بايد با مقاومت مجلس و قوه قضاييه مواجه مي‌شد كه نشد.
پنجم- اكنون پرداخت يارانه نقدي بايد دوباره هدفمند شود اما دولت كنوني هم به دلايلي جرات اين كار را ندارد و همچنان به روش سابق عمل مي‌كند در حالي كه مسوولان اقرار مي‌كنند كه شب پرداخت يارانه، عزا مي‌گيرند!
ششم- در اين شرايط شعار پرداخت يارانه 250 هزار توماني يعني تورم ونزوئلايي! يعني چند برابر كردن قيمت همه‌چيز براي كسب درآمد تا منابع مالي اين وعده انتخاباتي تامين شود. يعني بار شدن همه سختي‌ها بر دوش مردم. يعني خيانت. آيا بار ديگر مردم فريب اين وعده‌ها را مي‌خورند؟