عدم پخش زنده مناظره‌ها؛ طرح سياسي
مجيد رضاييان
استاد ارتباطات
قبل از اينكه بيان كنم چرا بايد مناظره‌ها در شرايط امروز كشور به صورت زنده پخش شوند بايد نكته‌اي ارتباطاتي را بگويم و آن هم نظريه مخاطب است كه پس از ظهور وب تقريبا به حاشيه رانده شد و مخاطب تبديل به كاربر شد. «مانوئل كستلز» بيان كرده بود كه ما از همه اين مراحل عبور مي‌كنيم. يعني با ظهور وب2 و شبكه‌هاي اجتماعي نظريه‌هاي جديدي مطرح مي‌شود كه بر اساس ديدگاه «مانوئل كستلز» خود ارتباطي به وجود مي‌آيد. يعني مخاطبي كه دوره‌اي دريافت‌كننده بوده، الان نه تنها دريافت‌كننده و كاربر است بلكه خودش هم ارسال‌كننده است. در اينجا «مانوئل كستلز» مي‌گويد شرايط از اين وضعيت هم عبور مي‌كند و مخاطب دست به توليد هم مي‌زند. حالا ما در چنين دنيايي در حال زندگي هستيم. با وجود اينكه در كشورمان اكثر شبكه‌هاي اجتماعي فيلتر هستند و فقط يك نرم‌افزار پيام‌رسان تلگرام در حال كار است اما اينجا هم نظريه «كاسپر» اجرا شده است. در يك چنين فضايي كه مخاطب هم دريافت‌كننده است، هم كاربر و هم توليد‌كننده ديگر دروازه‌باني خبر معنا ندارد. حالا بگوييم مناظره‌هاي انتخاباتي را ضبط شده پخش كنيم و آنها را زنده برگزار نكنيم مصداق دروازه باني خبر است در صورتي كه دنياي امروز، دنياي دروازه‌باني نيست. اصلا مگر مناظره‌ها چه هدفي دارند، جز اينكه ممكن است نكاتي از سوي كانديداها در آن گفته شود كه به شفاف‌سازي كمك كند. البته برخي هم معتقدند كه ممكن است فضاي سياسي و امنيتي كشور را مخدوش كند. اما در نهايت خارج از اين دو ديدگاه نيست. نكته ديگر اينكه چرا فكر مي‌كنيم همه چيز در داخل اين مناظره‌ها كه در صدا‌و‌سيما برگزار مي‌شود بيان مي‌شود. در حال حاضر همه‌چيز در حال بيان شدن است و همه مردم هم از آنها اطلاع دارند. پس در نتيجه اينكه مناظره‌ها زنده برگزار نشوند يك طرح سياسي است قبل اينكه طرحي رسانه‌اي باشد كه هدف اين طرح هم كاهش مشاركت سياسي مردم در انتخابات است. چرا كه با كاهش مشاركت مردم در انتخابات احتمال پيروز شدن رقباي حسن روحاني بيشتر مي‌شود.