بازي خوب با سناريويي ضعيف

كاترين دنو و ژرار ديپارديو در تازه‌ترين كمدي فلورنس كوئنتين ايفاي نقش كرده‌اند كه نمايش آن از سي‌ام آگوست (هشتم شهريور) در سينماهاي فرانسه آغاز شد. به گزارش هاليوود ريپورتر، اين دو بازيگر اسطوره‌اي سينماي فرانسه در فيلم «هيچ‌كس كامل نيست!» نقش زوج شكست‌خورده پيري را بازي مي‌كنند كه رابطه‌اي غيرمحتمل را پيش مي‌برند. ابتدا قرار بود اين رابطه‌، رابطه‌اي كميك باشد اما بيشتر شبيه به رابطه‌اي پر از اندوه و جدي است كه بخشي از آن را دو بازيگر نقش اول فيلم نجات مي‌دهند.
نخستين‌بار اين دو در درام جنگي «آخرين مترو» به كارگرداني فرانسوا تروفو در سال 1980 با يكديگر همبازي شدند كه بازي آنها جايزه سزار را براي‌شان به ارمغان آورد. به گفته جردن مينتزر، منتقد هاليوود ريپورتز كه ريويويي بر اين فيلم نوشته است، فلورنس كوئنتين، نويسنده و كارگردان اين فيلم مشخصا شباهتي به تروفو ندارد و داستاني نيمه شكل‌گرفته را كه چند لحظه شيرين و تلخ را در شروع و پيش از رسيدن به بخش سوم در آن گنجانده و پاياني كه گويي در روزهاي آخر فيلمبرداري براي انتهاي داستان در نظر گرفته، به نمايش مي‌گذارد. ممكن است مخاطب با خيال اينكه استعداد نام‌هاي بزرگ تضميني بر سطح مشخصي از جذابيت فيلم دارد پاي تماشاي اين فيلم بنشيند اما تعداد اتفاقاتي كه در خلال فيلم «هيچ‌كس كامل نيست!» روي مي‌دهد، آنقدر زياد است كه گويي فيلمنامه در حين كار نوشته شده است. همچنين به گفته خبرنگار Europe1 فرانسه، بازي دنو و ديپارديو است كه فيلم را پيش مي‌برد و سناريو كمي ضعيف است. فلورنس كوئنتين، سه كمدي كالت فرانسوي را براي اتين شاتيلز از جمله «زندگي رودخانه‌‌اي طولاني و آرام است» را فيلمنامه‌نويسي كرده است. در اين فيلم ديپارديو شخصيت ژرار را بازي مي‌كند كه مكانيكي مهربان و از زندگي معمولي و دوست خائنش به ستوه آمده است و تصميم مي‌گيرد به يكباره همه‌چيز را رها كند. ژرار به دهكده‌اي دورافتاده نقل مكان مي‌كند اما طولي نمي‌كشد كه با ديدن باربارا (دنو) نقشه زندگي آرام، وارونه مي‌شود. باربارا مالك مسافرخانه اين دهكده است و سرانجام وقتي ژرار به او نزديك مي‌شود، خانواده‌اش او را پيدا مي‌كنند و راز او برملا مي‌شود.
كوئنتين فيلم‌هاي «J’ai Faim!» (گرسنه‌ام!) با بازي كاترين جيكوب و ميشل لاروك و «Ole!» با بازي گاد الماله و ديپارديو و به تازگي «رفتار شما... و ما»
(Leur morale … et la notre) را با بازي آندري دوسوليه و ويكتوريا ابريل جلوي دوربين برده است.
در اين فيلم سينمادوستان بازيگران مورد علاقه‌شان را براي دهمين بار در حرفه‌شان روي پرده نقره‌اي با يكديگر مي‌بينند. علاوه بر همبازي شدن به‌يادماندني دنو و ديپارديو در فيلم «آخرين مترو» تروفو، اين دو در «دوستتان دارم» ساخته كلود بري، «جايي غريب براي ملاقات» به كارگرداني فرانسوا دوپيرون و فيلمي كه فرانسوا اوزون در سال 2010 به نام «Potiche» جلوي دوربين برد. آخرين بار دنو و ديپارديو را در سال 2012 در فيلم «استريكس و اوبليكس: خداحافظ خاك بريتانيا» به كارگرداني لورانت تيرارد ديديم.  دنو در مصاحبه‌اي درباره رابطه‌اش با ديپارديو گفته است: «وقتي همديگر را مي‌بينيم چي كار مي‌كنيم؟ به يكديگر نگاه مي‌كنيم و مي‌گوييم: «مي‌داني، هيچ عوض نشدي.» فكر مي‌كنم حتي اگر يك سال هم همديگر را نبينيم، انگار با هم هستيم و همديگر را ترك نكرده‌ايم. امكان ندارد شش ماه تمام با او حرف نزده باشم و او را اتفاقي در جايي ببينم، مثل اين است كه روز قبل او را ديده‌ام. »