فدراسيونها هر 8 سال نيازبه يك خون تازه دارند
مصطفي هاشميطبا
رييس اسبق كميته ملي المپيك
1 – فدراسيونهاي ورزشي به خون تازه احتياج دارند. هر فدراسيوني نياز دارد كه نيروهاي جواني وارد آن بشوند و فكر و كار نو را همراه خود بياورند. به ويژه فدراسيونهايي كه نزديك به 20 سال يك رييس را بالاي سر خود ميبينند. براي يك فدراسيون ورزشي خوب نيست كه مدت رياست شخص اولش آنقدر طولاني باشد. به نظرم حتي اگر رييسي در فدراسيوني خوب كار كرده باشد، نبايد بيش از 8 سال در سمتش باقي بماند. گردش نخبگان بايد صورت بگيرد و فدراسيونها بايد قانونهاي لازم براي مادامالعمر نشدن روسايشان را تصويب كنند.
2 – اگر فدراسيوني مشكلي دارد، خطايي كرده يا ضعفي در ساختارش وجود دارد بيشتر از همه مجمع آن فدراسيون مقصر است. متاسفانه مجامع اهميت خود را از دست دادهاند و احساس مسووليت نميكنند. اگر مجامع درست شوند، احساس مسووليت كنند و از رييس فدراسيونشان جواب بخواهند شاهد برخي از بيمبالاتيها در مديريت ورزشي كشورمان نخواهيم بود.
3 – چرا مجامع احساس مسووليت نميكنند؟ پاسخ برميگردد به سال 1381. زماني كه رييس وقت سازمان تربيتبدني، مادهاي را به هيات دولت برد كه اختيار عزل و نصب فدراسيونها به دست خودش ميافتاد.
اين اتفاق باعث شد علنا مجامع بياهميت بشوند و خود به خود از چرخه نظارت بر فدراسيونشان خارج شوند.
4 – روساي سازمان تربيتبدني و وزراي ورزش در چند سال اخير در انتخاب برخي از مديران فدراسيون دقت لازم را نكردهاند. مجامع هم كه احساس مسووليت نميكنند و برخي روسا هم كه به اين راحتي دل از ميزشان نميكنند. همين ميشود كه در برخي از فدراسيونها شاهد اتفاقات غيرمطلوبي هستيم.