اگر گزارشگر مصر ايراني بود
رسول مجيدي
روزنامه‌نگار
دو دقيقه پاياني گزارش بازي مصر و كنگو را احتمالا در گوشي‌هاي‌تان ديده‌ايد. دقيقه 94 بازي است و گزارشگر دارد مي‌گويد: «بسم‌الله الرحمن الرحيم. بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم. محمد صلاح پشت توپ است. محمد صلاح، محمد صلا. يا رب. يا رب. يا سلام.» مصر با پنالتي دقيقه 94 محمد صلاح موفق مي‌شود 2 بر يك از سد كنگو بگذرد و بعد از نزديك به 30 سال به جام‌جهاني مي‌رسد؛ اتفاقي بزرگ براي ملتي كه در سال‌هاي اخير كشورشان دستخوش تحولات بسياري شده.
مصر براي آخرين بار سال 1990 به جام‌جهاني رسيده بود و اين سومين حضورش در اين جام است. فوتبال مصر البته در اين 28 سال بيكار نبود و 4بار قهرمان جام‌ملت‌هاي آفريقا شده بود. شايد نكته طعنه‌آميز فوتبال آفريقا همين است كه تيم قهرمانش در سال‌هاي 98، 2006، 2008 و 2010 هرگز رنگ جام‌جهاني را در 3 دهه گذشته نديده بود.
اما برگرديم به گزارشگر مصري بازي؛ مدحت شبلي؛ گزارشگري كه با تمام وجودش بازي را براي مردم كشورش گزارش مي‌كرد. گزارش او نشان مي‌دهد تا چه حد اسلام و شعائر آن در جامعه مصر جاري است.
تمام گزارش دو دقيقه پاياني و جشن صعود به جام‌جهاني روسيه پر است از كلماتي كه به نوعي با دين و شريعت پيوند دارند.پر است از حمد و ستايش پروردگار.
گزارش او حالا حسابي هم مورد پسند فوتبالدوستان ايراني قرار گرفته. ديروز گروه فوتبالي‌اي در تلگرام نبود كه كاربرانش حداقل يك‌بار گزارش شبلي را به اشتراك نگذاشته باشند.
در توييتر هم شبلي طرفداران زيادي پيدا كرده. يكي نوشته بود: «نوش جانت پولي كه بابت گزارش مي‌گيري» و بعد هم كنايه‌اي زده بود به گزارشگران ايراني. همان موقع بود كه در ذهنم گزارش شبلي را فارسي‌سازي كردم.
فكرش را بكنيد! اگر يك گزارشگر ايراني با چنين سبكي، بازي تيم ملي ايران را گزارش كند و مدام درود بفرستد به پروردگار و در لحظه‌هاي حساس دست به دعا بردارد و بگويد «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم»، حتما در فضاي مجازي سوژه‌اش مي‌كنند و تا مدت‌ها دست از سرش بر نمي‌دارند. انگار حق با قديمي‌ها بود كه مي‌گفتند «مرغ همسايه غاز است.»