دولت به باشگاه‌هاي ورزشي زنان يارانه دهد
فائزه هاشمي: حضور در ورزشگاه، حق زنان است
فائزه هاشمي، رييس سابق فدراسيون اسلامي ورزش زنان درباره حضور زنان در ورزشگاه‌ها و اينكه آيا شرايط لازم براي اين حضور در جامعه فراهم است يا نه، اظهار كرد: حضور زنان در ورزشگاه‌ها مشكلي ندارد، حتي زيرساخت‌ها به لحاظ اجرايي و قانوني هم فراهم است. معتقدم هيچ‌كدام از اين مسائل مانع از حضور زنان در ورزشگاه‌ها نيست.
تجربه جامعه ما نشان داده، مردان هر جا كه همسر، دختر يا خواهرشان حضور داشته باشند، مودب‌تر هستند و فحاشي كمتري صورت مي‌گيرد. اگر به دنبال آن هستيم تا فضاي استاديوم‌ها بااخلاق‌تر شود، بايد اجازه دهند زنان در استاديوم‌ها حضور پيدا كنند. زيرا خود حضور زنان فضاي استاديوم‌ها را تعديل و اخلاق را بهتر مي‌كند. به هر صورت اين مهم محسنات زيادي دارد؛ ضمن اينكه فراموش نكنيم در حال حاضر ما داريم حقي را از زنان ضايع مي‌كنيم. زنان سوري مسلمان به استاديوم‌ها راه داده مي‌شوند اما دختران خودمان حق حضور در استاديوم را ندارند. چرا تصور مي‌كنيم «مرغ همسايه غاز است» و هر خدمتي داريم بايد به ديگران ارايه شود و دختران خودمان فراموش مي‌شوند. اگر بخواهيم فضاي استاديوم بااخلاق شود، بايد شرايطي فراهم شود كه امكان حضور زنان در استاديوم‌ها مهيا شود. موانع موجود براي حضور زنان در استاديوم‌ها سبب مي‌شود تا حقي از زنان ضايع شود. زنان بايد پيگير مطالبه خود باشند تا به حق واقعي‌شان برسند.
هاشمي همچنين پيرامون نخستين همايش كانون مديران ورزشي و تاثير اين همايش در تقويت جايگاه مديران زن در حوزه ورزش افزود: من خود به عنوان يكي از مدعوين در اين همايش حضور دارم و عضو كانون نيستم؛ ضمن اينكه هدف اصلي اين كانون اين است تا با بررسي قوانين، آيين‌نامه و اساسنامه فدراسيون‌هاي ورزشي و آيين‌نامه اجرايي ماده 154 وزارت كار، بتواند حضور زنان را در جايگاه‌هاي مديريتي نهادينه كند تا آنها نقش فعالي در تصميم‌گيري‌ها و سياستگذاري‌ها داشته باشند. بايد فضا براي زنان ورزشي طوري فراهم شود كه از امكانات برابر بهره‌مند شوند و عدالت جنسيتي رعايت شود. اين كانون به دنبال آن است تا با اصلاح قوانين، آيين‌نامه‌ها و اساسنامه فدراسيون‌هاي ورزشي، زنان از حقوق مشخصي برخوردار شوند. حتي اعضاي هيات رييسه اين كانون متشكل از اقشار مختلف ورزش كشور و كساني هستند كه به مشكلات زنان اشراف كامل دارند تا با نقدهاي كارشناسي كه انجام مي‌دهند، در آينده بتوانند در تقويت جايگاه زنان ورزشگار نقش بسزايي داشته باشند.
وي درباره طرح جامع نظام باشگاه‌داري تاكيد كرد: وزارت ورزش طرح جامع نظام باشگاه داري را براي باشگاه‌هاي خصوصي در خصوص نحوه گرفتن مجوز و فعاليت‌هاي آنان، وظايف و حمايت‌هايي كه مي‌تواند وزارت ورزش و جوانان از آنها داشته باشد، ارايه كرده است. باشگاه‌هايي فعاليت حرفه‌اي مي‌كنند و ورزش حرفه‌اي مهم است. در حالي كه ما هم‌اكنون ورزش حرفه‌اي براي زنان نداريم. ورزش حرفه‌اي در واقع مقدمه تيم‌هاي ملي هستند، اگر دختران ما در تيم‌هاي باشگاهي فعاليت نداشته باشند، تيم‌هاي ملي عملكرد ضعيفي پيدا مي‌كنند. به هر صورت براي رسيدن به مرحله بالاي آمادگي فني نياز است كه زمينه لازم براي فعاليت ورزشي زنان در باشگاه‌ها فراهم شود. باشگاه‌ها و ورزش حرفه‌اي مشكلات زيادي دارند، از حمايت مطبوعات و محدوديت‌هاي آن گرفته تا پخش تلويزيوني و حمايت مديريتي. به همين دليل چون ورزش بانوان امكان تبليغات ندارد از حاميان مالي كمتري نيز برخوردار است، زيرا كارهايي كه براي كسب درآمد نياز است، در ورزش زنان اتفاق نمي‌افتد. بنابراين حالا كه نظام مي‌داند سياست‌هايش مانع از توسعه ورزش زنان شده، بايد يارانه و سوبسيدي بپردازد كه امكان فعاليت زنان در باشگاه‌هاي ورزشي فراهم شود.
همه روساي كميته ملي المپيكي كه از بازي‌هاي المپيك باز مي‌گردند و عملكردشان در حوزه كسب مدال مورد انتقاد قرار مي‌گيرد مي‌گويند، از همان ابتداي امر و قبل از حضور در بازي‌هاي المپيك، نصف مدال‌ها را از دست داده‌ايم زيرا تعداد زنان قهرمان ما محدود است. وقتي اين را مي‌دانيد بايد تلاش كنيد در اصلاح سيسم باشگاه‌داري، زنان در ورزش حرفه‌اي فعال شوند و تيم‌هاي ملي حرفه‌اي و خوبي از ليگ‌ها انتخاب كنند و به رقابت‌هاي جهاني والمپيك اعزام شوند.
اينكه حامي مالي نمي‌آيد درست، بايد به دولت گفته شود اما حالا كه تمام باشگاه‌ها از جمله؛ استقلال، پرسپوليس، تراكتورسازي، نفت و سايپا عمدتا دولتي يا خصوصي هستند، خب دولت بيايد يارانه و بودجه خاص به باشگاه‌ها بدهد تا درآمد ناشي از حاميان مالي را صرف باشگاه‌داري كنند. البته راهكارهاي خوبي وجود دارد كه كاملا اجرايي است، حالا چرا ما معتقديم زنان بايد در حوزه‌هاي مديريتي باشند، چون اين مشكل زنان است و آنان راهكارهاي حل اين مشكلات را بهتر از مردان مي‌دانند.
مردان به اندازه زنان دركي از مشكلات ندارند، زنان مشكل خودشان را مي‌شناسند و راهكارش را هم مي‌دانند. بنابراين در حوزه سياستگذاري و تصميم‌گيري وقتي زنان حضور داشته باشند به نتايج مورد نيازشان مي‌رسند.
زنان به دليل اينكه راهكارها را بهتر مي‌دانند اگر در سيستم تصميم‌گيري قرار بگيرند، عملكرد بهتري در ورزش كشور خواهيم داشت.