كنسرت خيريه شهرام ناظري و گروه كامكارها با استقبال مخاطبان برگزار شد
با همدلي مردم تكيه بر اين جهان كن
ندا انتظامي
درد مشترك، نقطه مشترك كنسرت خيريه گروه كامكارها و به خوانندگي شهرام ناظري بود. اين درد مشترك بود كه پس از سالها گروه كامكارها و شهرام ناظري را در كنار هم قرار داد تا براي بازماندگان زلزله كرمانشاه موسيقي اجرا كنند. درد مشترك بود كه سالن 3هزار نفري وزارت كشور را پر كرد.
صداي شهرام ناظري در سالن ميپيچيد: «دل ماتم زده مادر زاري است كه مرگ/ از زمين همره داغ پسر آورده برون»
قطعه «لاله بهار» يكي از كارهاي قديمي ناظري است كه بر اساس شعري از ملكالشعراي بهار ساخته شده است. انتخابي كه براساس حال اين روزهاي سرزمين ايران است: «وقتي ميخواستيم براي اين كنسرت آماده شويم، فكر كرديم كه چه قطعههايي اجرا كنيم. نميشد همه قطعهها را اندوهگين انتخاب كنيم چرا كه ميگفتند ماتمكده درست كردهاند. اگر هم قطعههاي شاد اجرا كنيم كه فردا ميگويند اين همه آدم مُرده است؛ چرا اين همه قطعه شاد اجرا ميكنيد.» سخنان شهرام ناظري نشان ميدهد كه فرصت اندك براي برگزاري كنسرت، انديشه و دقت را از گروه نگرفته است، به همين دليل كنسرت خيريه گروه كامكارها و شهرام ناظري تركيبي از قطعات مختلف است و بيشتر كارها به زبان كردي خوانده ميشود. هماهنگي و برگزاري اين كنسرت خيلي سريع صورت گرفته است تا در يك كار دلي، تمامي عوايد بليتهاي كنسرت دوشنبه 29 آبان 1396 به زلزلهزدگان كرمانشاه اختصاص يابد. بليتهايي از 90 هزار تومان تا 250 هزار تومان در عرض مدت كمي به فروش رفت. اتفاقي كه شهرام ناظري را وادار به تحسين كرد: «واقعا سپاسگزار هستيم از اين حس انساني و روحيهاي كه در مردم به وجود آمد. ملت ايران در مقاطع خاصي نشان ميدهد كه وقتي بخواهد پيشتاز باشد و تصميم بگيرد خودش جلوتر از همه حركت ميكند. اين مهمترين نشانهاي است كه روحيه اتحاد ملي را در يك كشور نشان ميدهد. دست همه شما را ميبوسم. همگي ديديم كه چگونه مردم به كمك مردم سلحشور كرد رفتند و اين جاي ستايش دارد. » اعضاي قديمي گروه كامكار اردشير كامكار (كمانچه)، ارسلان كامكار (عود)، بيژن كامكار (رباب)، پشنگ كامكار (سنتور)، ارژنگ كامكار (تنبك)، قشنگ كامكار (سهتار)، اردوان كامكار (سنتور) شهرام ناظري را در مقام خواننده و هوشنگ كامكار را در مقام مدير هنري گروه همراهي كردند. اجراي اين كنسرت يادآور روزهاي خوب همكاري شهرام ناظري با گروه كامكار است، همكاري كه در اوج خودش متوقف شد و اينبار با يك تلفن ساده از سوي شهرام ناظري و با نيت كنسرت خيريه مجددا گروه را به سرعت دور هم جمع كرد: « اين برنامه بسيار با عجله ترتيب داده شد؛ من خودم فردا براي برگزاري برنامهاي كه از يك سال قبل توسط دولت آلمان پيشبيني شده است، راهي اين كشور هستم. با اينكه دو هفته ديگر از اين سفر باز ميگردم منتها ديديم كه اگر برنامه را به آن زمان موكول كنيم احتمال دارد همهچيز سردتر شده باشد. به هر حال تصميم گرفتيم اگر قرار است كاري انجام بدهيم بايد همين الان آن را انجام بدهيم. از اين رو بود كه با گروه كامكارها تماس گرفتم كه يكي از گروههاي بينظير كشورمان هستند. اين گروه شناخته شده كامكارها كه هم از نظر تكنيك كار موسيقي و هم از لحاظ اخلاقي نمونه هستند. آنها نيز قبول كردند و ما امشب در خدمت شما هستيم.»
نخستين بار نيست كه هنرمندان به ياري آسيبديدگان اجتماعي ميآيند، محمدرضا شجريان با اجراي كنسرت «هم نوا با بم» در سال 1382به ياري زلزلهزدگان بم آمد. كنسرت «همنوا با بم» با دكور ارگ بم با حضور هنرمنداني همچون همايون شجريان (تنبك و همخوان)، حسين عليزاده (تار)، كيهان كلهر (كمانچه) از جمله حركتهاي موثر هنرمندان در عرصه ياري به زلزلهزدگان بود و شهرام ناظري سالها پيش به كمك كودكان سوخته شينآباد آمد تا مرهم درد اين كودكان باشد. از سوي ديگر جامعه را نسبت به اين اتفاقات حساس و آگاه كند. امري كه رويا نونهالي بازيگري كه به دعوت شهرام ناظري به روي سن آمد، اينگونه مطرح كرد: « وقتي درد بسيار دردناك است حتما مسكني لازم است. اما با گذشت روزها و ماهها و سالها درد نهفته كه با مسكن ساكت شده بود، آشكار ميشود. آن زمان است كه تصميمات بزرگي لازم است. بودن انسانهايي كه بزرگ زيستهاند و تصميمات بزرگي گرفتهاند و ميگيرند و براي تصميماتشان از ما دعوت ميكنند. اين تصميم بزرگي است كه بزرگاني چون استاد شهرام ناظري و گروه كامكارها گرفتهاند. ما دعوت شدهايم به ياد همه كساني كه رفتند و همه كساني كه ماندند تا زندگي را گرامي بدارند و ادامه بدهند، بايستيم و تشويقشان كنيم. »
كنسرت با اشعار و نوايي غمگين شروع ميشود اما به تدريج اين روند شاد ميشود چرا كه خواننده گروه معتقد است: «در فرهنگ كردي رزم و بزم با هم همراه است. قوم كرد خيلي از فرهنگهاي قديمي ايران را نگه داشته است. »
قطعات «لاله خونين كفن از خاك سر كرده برون»، «به كجا چنين شتابان»، «گل نيشان»، «پيدا پيدا پيدا شدم»، «عاشقي پيداست از زاري دل»، «راست بگو نهان مكن»، «كرمانشاه»، «خانمي»، و «گل من ياخي» اجرا شد. اجراي قطعه زيباي «راست مگو نهان نكن» شهرام ناظري را مجدد به صبحت با مردم واداشت: «مولانا در اين شعر ما را به دروغ نگفتن دعوت ميكند. ما چرا دروغ ميگوييم و چرا واقعيتها را نهان ميكنيم. بايد راست گفت و مهم همين است. اين دنيا ارزش تكيه كردن ندارد. مولانا ميگويد: «تكيه بر اين جهان مكن». هر چند خودِ ما هم گاهي دروغ ميگوييم.»
كنسرت خيريه گروه كامكارها به خوانندگي شهرام ناظري علاوه بر پيام انسانيتي كه داشت، يادآور اجراي باشكوه بزرگان موسيقي در كنار هم است. اجرايي كه حتي اگر وقت كافي براي تمرين و هماهنگي گروه نباشد يا حتي عواملي باعث به هم ريختن تمركز اعضاي گروه كامكارها و حتي عدم تمركز ارسلان كامكار و تذكر او در حين اجرا شود، باز هم نشانه دوران طلايي گروه كامكارها و شهرام ناظري و خلق آثار ماندگاري همچون «در گلستانه» و «بهاران آبيدر» است، امري كه پس از گذشت اين سالها براي هيچ كدام از اين هنرمندان تكرار نشد. اختلاف نظر يا هر امري ديگر كه مانع اجراي اين دو هنرمند شده، دودش به چشم علاقهمندان موسيقي سنتي و موسيقي كردي رفت و عدم همكاري بزرگان موسيقي تنها براي مخاطبان حسرتي عميق باقي گذاشت.
اما بخش پاياني اين كنسرت به اجراي قطعه «اي ايران» آهنگسازي روحالله خالقي بود كه شور و شوق مردم را با خود دنبال داشت. سه هزار مخاطب حاضر در سالن ايستاده اين قطعه را خواندند تا يادآور درد مشتركي باشد كه اين روزها قلب ايران را جريحهدار كرده است.