نگاهي كوتاه بروضعيت سياسي، صنفي و فرهنگي دانشگاهي صنعتي در تهران
دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي؛ دانشگاهي در حال گذار
درسال 1359 تاسيس ميشود. با ادغام 9 مركز آموزش عالي و تحت عنوان دانشگاه فني و مهندسي كه درسال67 به خواجه نصيرالدين طوسي تغيير نام ميدهد. درحال حاضر بيش از7000 نفر دانشجو دارد كه درصدي از آنها اكنون خوشحال به نظر ميرسند. از تغييراتي كه ميگويند گذشته تلخ و نزديك را به آيندهاي پرجنبوجوش نويد ميدهد. انگار همين ديروز بود در ميان هياهوي صداهاي مختلف و گرايشات گوناگون دانشجويي دانشگاههاي كشور، ميلاد اسدي در فراكسيون مدرن طيف علامه دفتر تحكيم وحدت، جنبش دانشجويي دانشگاهش را نمايندگي ميكند وتا ساعتهاي فروپاشي دفتر جزو فعالترين دانشگاههاي سراسر كشور است. ديري نميپايد كه دولت پديده هزاره سوم پابه عرصه مينهد، فرآيند تعليق و تخريب سراغ انجمن دانشگاه خواجهنصير را ميگيرد و براي شليك تير خلاص منتظر كمترين بهانه است. سال87 و سخنراني تند محمدحسين صفارهرندي، وزير ارشاد احمدينژاد به دعوت بسيج دانشجويي به تشنج كشيده ميشود. دانشجويان شعار ميدهند، درگيري ايجاد ميشود و لنگه كفشها بهانه مناسبي براي تعليق و بعد ازآن انحلال انجمن به دست مسوولان دانشگاه ميدهد. سال88 دانشجويان معترض خواجهنصير يكي پس از ديگري بازداشت ميشوند: ميلاد اسدي، علي پرويز و سهيل محمدي تنها بخشي از هزينههاي اين دانشگاه در سالهاي پرالتهاب هستند .
فعال دانشجويي دانشگاه: راه گذشتگان جنبش را احيا ميكنيم
سالهاي پس از انتخابات88 دانشجويان فعال دانشگاه خواجه نصير به پيشگامي افرادي نظير محمد فرجاد از دانشجويان فارغ التحصيل اين دانشگاه بارها درخواست بازگشايي انجمن را بااعلام اعضاي هيات موسس به هيات نظارت دانشگاه تسليم ميكند اما نتيجهاي دربرندارد و دانشگاه آنهارا به موازيكاري متهم ميكند و اين روال تا سال92 ادامه دارد. درسال 92 و باروي كارآمدن دولت حسن روحاني موجي از اميد برچهره دانشگاه نقش ميبندد كه به گفته يكي از فعالان اين دانشگاه «باعث شد تا ما بارديگر به آينده جنبش دانشجويي اميدوار شويم». فرهنگ شريف از دانشجويان فعال نزديك به طيف فرجاد از تشكيل سه هيات موسس و اساسنامههاي مختلف براي احياي انجمن اسلامي دانشگاه پس از انتخابات92 خبر ميدهد و ميگويد: دانشجويان اصلاحطلب مدرن و تحولخواه، اصلاحطلبان سنتي و خط امامي و گروه سومي كه از طرف دانشگاه انتخاب شد سه دستهاي هستيم كه نهايتا دانشگاه به ائتلاف رضايت داده است. وي ميافزايد: اين ائتلاف حداقلي است كه قرار است در يك روند دموكراتيك مورد انتخاب دانشجويان قرار گيرد. او تغييرات دولتي را موثر ارزيابي ميكند كه باعث شد تا مخالفتها در دانشگاه تعديل شده تا آنها بتوانند با يك سازو كار رضايتمندانه در دوطرف ماجرا موافقت اصولي احياي انجمن اسلامي خواجه نصير را بگيرند .كاشاني اما از مشكلات نيز سخن ميگويد. از اينكه روساي دانشكدهها براي دادن دفتر طفره ميروند: براي مثال به رييس دانشكده برق گفتيم بايد دفتر انجمن اسلامي به عنوان حق يك تشكل اسلامي و دانشجويي در اختيارمان گذاشته شود اما ايشان اين مساله را بهادادن بيش از اندازه به انجمن اسلامي تلقي ميكنند. در اين باره بايد پرسيد پس وظيفه مسوولان چيست؟ آيا غير از تسهيل امر آموزشي صنفي سياسي و فرهنگي براي دانشجويان است؟او اميدوار است كه به زودي مجوز نهايي صادر شود و با لحاظ عدم اجازه كانديداتوري هيات موسس در مجمع عمومي سالانه يكي از دموكراتيكترين انتخاباتهاي دانشجويي برگزار شود و هرطيفي كه بيشترين راي را آورد عرشه انجمن اسلامي را در دست بگيرد. او منتظر است و لبخندزنان ميگويد: آماده جشني مفصل براي مراسم بازگشايي هستيم.
دبير شوراي صنفي: براي مان تغييرات هيچ تفاوتي نداشت
شوراي صنفي اما سرنوشت جالبي دارد. تاقبل از سال 88 جزو فعالترين شوراهاي صنفي محسوب ميشود، اردو ميگذارد و دانشجويان را بابت اياب و ذهاب مناسب از خود راضي نگه ميدارد. دركارهاي خيريه هم دستي دارد و باخيريهها از نظر كمكهاي غذايي دانشجويي در تماس است. سال88 كه ميشود، طبق سنت نانوشته شوراي صنفي نيز نسبت به وقايع مابعد انتخابات واكنش نشان ميدهد و با برگزاري يك اعتصاب دوروزه قال خود را ميكند. فضا تغيير ميكند عصر يخبندان دوباره به دانشگاه بازميگردد و فعاليتهاي صنفي به طور كامل متوقف و فعالان صنفي منفعل ميشوند. سال 91 فراميرسد نزديكي به فضاي انتخابات 92 شوروحال ديگري دارد و عدهاي از بچههاي سابق فعال در تشكل صنفي بارديگر بر ضرب و دايره احياي شورا مينوازند از آن جمله ميتوان از محمدرضا جانباز، دانشجوي مكانيك نام برد اما جواب دانشگاه مخالفت است و بس. ليف دوران رياست دكتر قاسمي كه برفضاي دانشگاه سايه افكنده است برتن هر فعال دانشجويي ميخورد و تا آخرين لحظه شوراي صنفي احيا نميشود. دوران سرپرستي دكتر خاكي صديق آغاز اميدواري براي اقدامات دانشجويي است. اما گويي درها همچنان گزينشي باز ميشود. محمد حسين دهقاني دبير شوراي صنفي دانشگاه ميگويد: براي ما تفاوتي نداشت كه آقاي صديق بيايند يا آقاي قاسمي بمانند. ما تا ارديبهشت 93 هم صبر كرديم و يك تجمع صنفي هم مقابل ساختمان مركزي دانشگاه برگزار شد كه طي آن مجوز كتبي را از معاونت فرهنگي- دانشجويي دانشگاه گرفتيم. درآن زمان خواستار برگزاري انتخابات شورا شديم اما باوجود وعدهاي كه براي برگزاري آن در خردادماه دادند، ايراد آييننامهاي گرفتند كه انتخابات شوراهاي صنفي طبق نظر وزارت علوم بايد مهرماه برگزار شود. تا اينكه بالاخره طبق اجازهنامه كتبي كه قبلا دريافت كرده بوديم انتخاباتمان برگزار شدو آبانماه پس از رسيدن به حد نصاب و در آذرماه حكمها دريافت و جلسات بعد ازمدتها شكل گرفت. شوراي صنفي دانشگاه خواجه نصير داراي بخشهاي مختلفي از جمله خوابگاهها، خدمات رفاهي، آموزشي، فرهنگي، تشكيلات و... است كه قصد دارد در 16 آذر گذشته كمكرسان همه طيفها براي برگزاري هرچه بهتر مراسم16 آذر باشد كه بابت كش و قوسها و طولاني كردن صدور احكام توسط دانشگاه از اين برنامه باز ميماند. دهقان در اين باره ميگويد: مشكل اساسي ما اين است كه افرادي بر سركارند كه نگاه فرهنگي- دانشجويي ندارند به خصوص نسبت به تشكل شوراي صنفي. آنها نميپذيرند كه طبق اساسنامه شوراي صنفي اين تشكل ميتواند نقش مشورتي در حوزه آموزشي و فرهنگي دانشگاه داشته باشد. وي با اشاره به اساتيد اخراجي دانشگاه ميگويد: جالب است كه آقاي خاكي صديق همين ترم يكي از اساتيد (دكتر اكسيري) را بابت مشكلات سياسي اخراج كرد. همين روال را ما در دوره آقاي قاسمي داشتيم كه دكتر قرايي را اخراج كردند كه البته با محدوديت تدريس امسال به كرسي تعليم دانشجويان دانشگاه برگشتند. دبير شوراي صنفي دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي اظهارات دانشگاه درباره ميزان تخصيص بودجه وزارتخانه براي دانشگاه را با اظهارات معاونين متناقض ميداند و ميگويد كه آنها ادعا ميكنند بودجه دانشگاه افزايش يافته اما بخش معاونت فرهنگي و دانشجويي كاهش پيدا كرده است. ازجمله مشكلات حال حاضر كرايه اياب و ذهاب است و خوابگاهها. اين طور كه دهقاني ميگويد اين وضعيت منجر به شكلگيري يك تجمع دانشجويي براي عدم تخصيص خوابگاهها به دانشجويان ورودي 93 است كه بابت عدم افزايش تعداد يا وسعت خوابگاهها ايجاد ميشود. دهقاني به مشكلات فرهنگي و آموزشي نيز اشاره ميكند و ميگويد: شوراي صنفي ميخواست انتخابات كانونها را برگزار كند در واقع كمك حال كانونهاي بدون دبير شود و بعد آنها خودشان راهشان را ادامه دهند كه معاونت فرهنگي دانشگاه مخالفت كرد. براي برگزاري جشن افتتاحيه شوراي صنفي ميخواستيم خوانندهاي را از بيرون دعوت كنيم، نگذاشتند. در مورد آموزشي هماكنون حذف و اضافه در دانشگاه ما مهمتر از انتخاب واحد شده است. دانشكده صنايع مشكل كمبود مكان آموزشي دارد. قرار بود كلاس بچههاي صنايع در دانشكده مكانيك برگزار شود اما وعدهاي كه دوره آقاي قاسمي داده شد مبني بر برگزاري اين كلاسها عملا اجرا نشد. اميررضا ميربيگي از فعالان شوراي صنفي ادامه ميدهد: بچههاي صنايع انتخاب واحد ميكنند بعد به دانشكده مكانيك ميآيند و ميبينند كلاسهايشان پر است. به همين سادگي كلاسشان منحل و يك درس يا مجموعه دروس از ترم حذف ميشود. مشكل اساسي در اين باره كمبود بودجه هست و درواقع پول نميدهند به دانشكده صنايع كه به تهيه ساختمان براي خود بپردازد. متاسفانه گذاشتن گيت در ورودي خوابگاهها و افزايش دوربينها از جمله مسائلي است كه بايد به عنوان مشكلاتي كه ميتواند به امنيتي كردن فضا و نظارت فاقد ضرورت بر دانشجوها كمك كند، نام برد.
دبيركانون فيلم: مسوولان فرهنگي- دانشجويي ديدگاه تخصصي فرهنگي ندارند
دانشگاه خواجه نصير به مانند ساير دانشگاههاي معتبر كشور داراي كانونهاي فرهنگي متعددي است. در اين بين كانون موسيقي از همه قديميتر است و كانونهاي مطالعات سياسي و محيط زيست از مجموعههاي دانشجويي جديدالتاسيس محسوب ميشوند. كانونهاي شعر و ادب، قرآن و عترت و تئاتر هم بابت مشكلات تشكيلاتي و نداشتن دبير از بقيه منفعلترند. فرهاد حبيبي، دبير كانون فيلم ميگويد: عمده مشكلات ما بحث بودجه است و ما براي نشريه و برگزاري برنامه با مشكلات مالي مواجه بوديم. هرچند كه بيشترين بودجه را دريافت كرده باشيم اما به هر حال كار ما خرج زيادي دارد و به عنوان مثال براي پخش فيلمها يك مبلغي را بايد به تهيهكننده پرداخت كنيم. درعين اينكه آن فيلم بايد مورد تاييد همه در دانشگاه باشد چراكه نظرات شخصي آنها را بايد تامين كنيم. كانون خبرنگاران نصير هم جزو كانونهايي است كه به جذب و تربيت و آموزش دانشجويان در حوزه خبرنگاري ميپردازد. كانون موسيقي با وزيدن نسيم اعتدال در دانشگاه دو كنسرت برگزار كرده است كه نسبت به قبل تفاوتهاي چشمگيري داشته است. برگزاري كنسرت در سال91 با برخورد مسوولان دانشگاه مواجه ميشود كه از آن جمله ميتوان به جداكردن سانس دختران از پسران، نحوه بليتفروشي و ورود حراست به مراسم و... اشاره كرد. حبيبي در اين باره ميافزايد: يك كار خوبي كه در دولت جديدبا تغيير رياست انجام شد اين است كه حراست اجازه دخالت در هيچ برنامه فرهنگي و حضور در آمفي تئاترها و... را ندارد. وي از فعاليتهاي كانونش راضي نيست و علتش را در نبود بازده فرهنگي ميداند و آنچه فعاليت فرهنگي ناميده ميشود. فضاي فرهنگي خواجه نصير از نگاه اين دبير كانون فيلم هنوز آماده فعاليت سازنده فرهنگي نيست؛ آنجا كه همه نظر بدهند و مشاركت كنند، كساني كه در اين وادي نيستند نيز وارد عرصه فرهنگي شوند، تاثير بگيرند و اثربگذارند. نبود ديدگاه فرهنگي در فضايي صنعتي و مهندسي كه جنس سينما و تئاتر و بهتر است بگوييم فرهنگ و هنر را نميدانند و بابت مسائل ديگر به اين سمتها رسيدهاند. حبيبي درپايان صحبتهايش ميگويد: بايد كساني كه دراين عرصه فعاليت ميكنند يك ديدگاه فرهنگي عام داشته باشند و بتوانند فضاي دانشجويي را از نظر فرهنگي مورد توجه قرار دهند. فضاي فعاليتهاي دانشجويي خواجهنصير هنوز مانده تا به ايدهآلها برسد اما به نظر ميرسد كه فرآيند تغييرات تاحدي رضايت دانشجويان اين دانشگاه را كسب كرده باشد.