نبود اراده قوي براي نجات كارون
امين‌الله محراب
آلودگي كارون و تبعات آن موضوع تازه‌اي نيست. به دليل فرسودگي شبكه آب آشاميدني شهر اهواز هر بار كه فاضلاب با آب شرب برخي ساكنان در هم مي‌آميزد و كيفيت آب پايين مي‌آيد، موضوع مورد توجه رسانه‌هاي استان قرار مي‌گيرد. الان حدود يك ماه است كه دوباره همين اتفاق روي داده و مساله كيفيت آب شرب اهواز سر زبان‌هاست. مساله آلودگي آب رودخانه كارون كه بخش زيادي از آب شرب اهواز را تامين مي‌كند، اما مساله تازه‌اي نيست. سال‌هاست كه انواع فاضلاب‌هاي خانگي و صنعتي به‌طور گسترده به اين رودخانه وارد مي‌شود به‌طوري كه اين اتفاق باعث زوال تدريجي كارون شده است. طي ساليان طرح‌هاي مختلفي مثل احداث تصفيه خانه آب كارون براي نجات‌بخشي رودخانه از طرف مسوولان پيش بيني شده است اما هيچ كدام از اين طرح‌ها به‌طور كامل به نتيجه نرسيده‌اند. مشكلات شهر اهواز در زمينه آب بسيار هم گسترده است براي مثال تعداد زيادي از ساكنان مناطق حاشيه شهر به دليل فقر اقتصادي و فقر فرهنگي از شبكه رسمي آب شرب استفاده نمي‌كنند و معلوم نيست كيفيت آب مصرفي اين انشعاب‌هاي غيرمجاز در چه وضعيتي است. اين در شرايطي است كه حتي در برخي مناطق فاضلاب بيمارستاني هم به كارون ريخته مي‌شود. وضعيت به قدري بغرنج است كه به راحتي مي‌توان در قسمت‌هاي مختلف ورود فاضلاب به كارون را به چشم ديد. درباره عملكرد مسوولان استان نمي‌توان گفت كه براي بهبود وضعيت كاري نكرده‌اند. مثلا اخيرا طرح تعويض لوله‌هاي فرسوده شبكه انتقال آب شرب شروع شد يا دوباره درباره اتمام احداث تصفيه خانه‌هاي كارون وعده داده شد اما تكميل اين طرح‌ها نيازمند تصويب رديف بودجه اختصاصي در سطح ملي و اراده همه‌جانبه مديران تمام دستگاه‌هاي مسوول است. آنچه باعث شده اين طرح‌ها به كندي پيش بروند به كمبود بودجه و نبود اراده كافي در سطح مديريت ارشد استان بازمي‌گردد. حتي پيش از وجود پول بايد اراده‌اي قوي براي به نتيجه رسيدن مجموعه طرح‌ها شكل بگيرد.
مدير انجمن آوان سبز دزفول