كتابخانه
بررسي نظريههايي درباره تاريخ
رشته تاريخ از سده نوزدهم تاكنون در حيطه نظريه و روششناسي تحولات ژرف و گستردهاي پيدا كرده است. از جمله اين تحولات پيوند دانش تاريخ با ديگر دانشهاي علوم انساني و اجتماعي و ظهور تاريخهاي آكادميك بينا رشتهاي و چند رشتهاي است. علم تاريخ در سده بيستم تحت تاثير «چرخش زباني» و در ادامه سنت ديلتايي تفهم تاريخي پذيراي نظريهها و رهيافتهاي هرمنوتيكي و تفسيري شد.
اليزابت كلارك در كتاب «تاريخ، متن، نظريه» ضمن فصلهايي از قبيل زبان و ساختارها، روايت و تاريخ، تاريخ فكري جديد، متن و زمينه و با استفاده از نظريات فيلسوفان، زبانشناسان و مردمشناساني نظير كالينگ وود، سوسور، لوي اشتراوس، لاوجوي، گادامر و دريدا كاربست راهگشاي اين نظريات را براي مطالعه و فهم متون دوران پيشامدرن به ويژه متون تاريخي و الهياتي مسيحي
نشان ميدهد.
«تاريخ، متن و نظريه» نوشته اليزابت ا. كلارك با ترجمه سيدهاشم آقاجري توسط انتشارات مرواريد به تازگي منتشر شده است.
از جمله مهمترين مباحث مطرح شده در اين كتاب ميتوان به دفاع از تاريخ و مويه براي آن، مسائل معرفتشناختي، مورخان و فيلسوفان انگليسيزبان در اواخر قرن بيستم، توسلهاي مورخان به فلسفه، ساختارگرايي و تاريخ، تاريخنگاري فرانسوي، احياء روايت، فايده روايت، اشكال جديد تاريخ ايدهها، زمينگرايي، نقدها بر زمينهگرايي، مطالعات مسيحي باستان متاخر، مورخان و متن پيشامدرن و... اشاره كرد.
تاريخ دولت در ايران معاصر
«نخستوزيران ايران» سرگذشت هفتاد و اندي سال از مهمترين برهههاي تاريخ معاصر كشورمان است كه از زاويه عزل و نصبهاي نخستوزيران ايران و كارنامه عمليشان به آن پرداخته
شده است.
مرحوم باقر عاقلي، نويسنده اين كتاب در واقع واسطه بين نسل گذشته و نسل فعلي است. او از سال 1325 كار نويسندگي و تحقيق درباره تاريخ معاصر ايران را شروع كرده است و در آن ايام و تا ساليان متمادي بعضي از سران نهضت مشروطه، كودتاچيان، عاملان اختناق و ديكتاتوري و بازيگران صحنههاي سياسي بعد از شهريور 20 حيات داشتهاند و نويسنده به كرات با آنها گفتوگو داشته و مطالبي در زمينههاي مختلف يادداشت كرده كه اكنون قسمتي از آنها در اختيار پژوهشگران تاريخ معاصر قرار گرفته است.
«نخستوزيران ايران» نوشته باقر عاقلي براي چهارمين بار توسط انتشارات بدرقه جاويدان منتشر شده است و در دسترس علاقهمندان به تحولات تاريخ معاصر كشورمان قرار دارد.
مباني نظريه روايت
عناصر اصلي روايت چيست؟ روايت چه خصوصياتي دارد؟ پاسخ ساده اين است كه همه روايتها داستانگو هستند. داستان پيرفت رويدادهايي است كه شخصيتها از سر ميگذرانند. از اينرو روايت شكلي از ارتباط است كه پيرفتي از رويدادها به دست ميدهد؛ رويدادهايي كه شخصيتها تجربه كردهاند. اما آشنايي ما با اين رويدادها و شخصيتها به واسطه خطوط چاپي است. پس متن، عامل تعيينكننده در مواجهه ما با روايت است. روايتشناسي ماجراي روبهرو شدن ما با متن و عوامل متن است.
«روايتشناسي» در واقع كتابي در مورد مباني نظريه روايت نوشته مانفرد يان است كه با ترجمه محمد راغب توسط انتشارات ققنوس منتشر شده است.
از مهمترين سرفصلهاي اين كتاب ميتوان به چارچوب روايتشناسي، تحليل داستان، نقدپذيري، صحنه و فضاي داستاني، شخصيتها و شخصيتپردازي و... اشاره كرد.