فلسطين، تنها نقطه مشترك وحدت در جهان اسلام
محمدعلي ابطحي
عكس نوجواني كه بر زمين افتاده و خونش زمين فلسطين را قرمز كرده است، بعد از گذشت مدت طولاني در دنياي مجازي دوباره وايرال و توجهبرانگيز شده است. حوادث اين چند ساله پس از ترامپ بيش از همه براي مردم فلسطين غمبار بود. در سالهاي قبلتر اگرچه عملا رهبران عرب كار موثري به نفع فلسطينيها انجام نميدادند اما حداقل در حرف و سخن علني عليه اسراييل متحد بودند. هميشه، از وقتي كه مردم فلسطين از خانه و كاشانه خود بيرون رانده شدند و چند نسل در اردوگاه به دنيا آمدند و در همان اردوگاه بدون داشتن حداقل شرايط انساني مُردند، امريكا حامي اسراييل بود و روي متحدان عربش فشار ميگذاشت كه فلسطين را فراموش كنند و با اسراييل روابط عادي داشته باشند.
خيلي از رهبران جهان عرب بنا به دلايل اقتصادي يا سياسي در طول اين سالها علاقهمند بودند كه با رژيم اشغالگر قدس روابط برقرار كنند. اما مردم كشورهاي اسلامي و به خصوص عربي در كنار مردم فلسطين بودند و هيچ رهبري در جهان عرب جرات نداشت كه پيوندهايش را علني كند.
در اواخر سال ۲۰۰۰ كه قرار بود رياست كنفرانس اسلامي از رييسجمهور ايران به پادشاه قطر منتقل شود، معلوم شد كه قطر يك دفتر غيررسمي از اسراييل در دوحه باز كرده است. اجماعي بر تحريم آن كنفرانس از سوي كشورهاي اسلامي صورت گرفت. من از سوي آقاي خاتمي كه رييس كنفرانس اسلامي بود، دو سفر به قطر داشتم و خود پادشاه قطر پذيرفت كه اجلاس كنفرانس اسلامي بدون بسته شدن آن دفتر امكانپذير نبود.
اما در دهه اخير و به خصوص با آمدن آقاي ترامپ، امريكا و اسراييل تلاش كردند كه ايرانهراسي را آنقدر بزرگ كنند كه بتوانند زير اين شعار، روابط با رژيم اشغالگر قدس را در جهان عرب عادي كنند. ايران حتي بيشتر از رهبران رسمي فلسطين مخالف رژيم اشغالگر قدس و طرفدار مظلوميت مردم فلسطين بود و در اين موضوع هيچگاه ترديد هم نكرده است. شايد ديدار ديروز رهبر انقلاب اسلامي با رهبران حماس داراي اين پيام است كه در سختترين ايام نزاعهاي سياسي ايران و غرب در منطقه خليج فارس، همچنان ايران حامي فلسطين است.
به همين دليل تلاش مشترك عربي، غربي، اسراييلي بر متحد كردن رهبران جهان اسلام عليه ايران متمركز شد. آخرين تلاش ناموفق كنفرانس معامله قرن بود كه بحرين متولي برگزاري آن شد. اما واقعيت اين است كه تنها اتفاقي كه ميتواند جهان اسلام و عرب را متحد كند، مساله فلسطين بود. هنوز هم چنين است. نميتوان انكار كرد كه تبليغات سياسي و به خصوص تبليغات مذهبي و در انداختن نزاع شيعي، سني در حساسيت مردم جهان اسلام و عرب بيتاثير بود.
اما واقعيت اين است كه جز مردم و مظلوميت فلسطينيها عامل وحدتبخش در جهان اسلام نخواهد بود. نمونهاش همين عكس فجيع است. هر وقت وايرال شود، هر انساني را متوقف و مبهوت و غمگين ميكند. حساسيت مشارك جهان اسلام فقط موضوع فلسطين است و تا آنها به اين شكل فجيع زندگي ميكنند و كشته ميشوند فراموش نميشوند.