دفاع از جمهوريت
نگاهي مردمي و مبتني بر اصول اساسي دموكراسي است. بنابراين اگر از دريچه اين اصول مردمسالاري و دموكراسي نگاه كنيم، قاعدتا نمايندگان مجلس منتخبان ملت هستند و به همان ميزان كه لازم است به منظور پاسداشت دموكراسي، احترام و شؤونات كليت نظام و حاكميت رعايت شود، حرمت پارلمان نيز بايد درنظر گرفته شده و اين نهاد مردمي مورد احترام باشد. با اين همه اما متاسفانه برخي با تصوري انحرافي، گمان ميكنند نظام تنها يك ركن دارد؛ در حالي كه اركان نظام در قانون اساسي كاملا مشخص بوده و لازم است حرمت تمامي اين اركان حفظ شود. حال آنكه معالاسف در ماههاي اخير نگاهي تخريبي به مجلس ايجاد شده كه در برخي مواقع با نگاه معاندان و براندازان تلاقي كرده و گاهي اوقات مشاهده ميشود به بهانه شفافيت يا پاسخگويي به مردم، به جاي مطالبهگري از مجلس، دست به هتاكي پارلمان ميزنند. در صورتي كه همه بايد پايبند به اخلاق و آموزههاي اسلامي باشيم و اولين آموزه در اخلاق هم اين است كه اگر نقد و انتقادي داريم، آن را در چارچوب كارشناسي و اخلاقي بيان كنيم. اما جاي بسي تاسف است كه در روزها و ماههاي اخير شاهد بوديم كه از تريبونهاي مذهبي به مجلس و نمايندگان مردم هتاكي شد. هر چند همين اتفاق ناخوشايند، در عمل به نوعي همگرايي ميان دلسوزان نظام و كشور انجاميد و بسياري از اين گفتند كه لازم است بيشتر به اخلاق و اخلاقيات تمسك بجوييم و بسياري گفتند و نوشتند كه بايد وعاظ و خطبا و افرادي كه تريبوندار هستند، بيش از ديگران نسبت به چارچوبهاي اخلاقي و ادبِ انتقاد مقيد باشند و اگر قرار است منبر و امامت جماعات الگوي جوانان باشد، طبيعتا نخستين نكته حائز اهميت و اولين الگوي مدنظر، همين الگوي اخلاقي و پايبندي به آن است. به نظر ميرسد سخنان آقاي لاريجاني، رياست مجلس شوراي اسلامي بحثي مهمتر از صرف دفاع از نمايندگان بود و بهنحوي در راستاي دفاع و صيانت از اركان نظام و بهويژه جمهوريت نظام مطرح شد. بنابراين در حالي كه بعضي، به نحوي خود را مدعي پيروي از جمهوري اسلامي و قانون اساسي ميدانند، در عمل در اين مسير گام برنميدارند و همزمان شاهديم كه اين جوسازيها و اهانتهاي آشكار به نمايندگان و بالاخص نهاد پارلمان، در شرايطي با جديت از سوي طيفي خاص دنبال ميشود كه مسلما اين رويهها به هيچ عنوان در چارچوب اصول جمهوري اسلامي و قانون اساسي نميگنجند. بر اين اساس است كه بايد نگاهمان در اين ايام حساس و شرايط سختي كه به لحاظ بينالمللي داريم در راستاي ايجاد وحدت، همدلي و روحيه تعامل و همكاري باشد؛ چرا كه رفتاري كه به تفرقه در جامعه و كشور دامن ميزند، قاعدتا بهمثابه سمي مهلك در فضاي سياسي و اجتماعي كشور خواهد بود. محل تاسف است كه شاهديم صدا و سيما نيز در همين مسير گام برداشته و بهجاي نقد مشقفانه و دلسوزانه، بهسمت هتاكي و به سخره گرفتن مجلس و نمايندگان حركت كرده است. اين در حالي است كه به نظر ميرسد هر چه به انتخابات مجلس يازدهم در اسفندماه پيشرو نزديك ميشويم، اين فضاسازيها تشديد شده و عملا به نوعي آلودگي سياسي تبديل ميشود. بنابراين تريبونداران، مراجع مذهبي و سياسي و همچنين صدا و سيما و رسانههاي جمعي بايد با توجه دوچندان به مواجهه با مسائل بروند و اجازه ندهند كه وحدت و همدلي كه امروز بيش از هر زماني نيازمند آنيم و نياز ضروري كشور است، تحتالشعاع اين حواشي نابهجا قرار گيرد. بنابراين نهادهايي از اين دست بايد به نحوي عمل كنند به جاي آنكه به سمت تفرقه و آشفتگي سياسي بيشتر در جامعه حركت كنيم تا همزمان با نزديك شدن به انتخابات، فضاي همدلي، تعامل، همكاري و تعاملي درخور در كشور ايجاد شود.