در جست و جوي اروپاي متفاوت
دويچه‌وله در تحليلي درباره رويكرد «جوزپ بورل» مي‌نويسد: بورل در حالي به عنوان جانشين موگريني مشغول به كار مي‌شود كه اتحاديه اروپا در حال خانه‌تكاني در سياست‌هاي خود است. اين اتحاديه قصد دارد، سياست خارجي كارآمدتر و پوياتري را در صحنه بين‌المللي كه در يك طرف آن امريكا و اروپا و در طرف ديگرش روسيه و چين و سايرين قرار دارند، تجربه كند. گفته شده كه رييس كميسيون اتحاديه اروپا از بورل خواسته كه اين اتحاديه را به سمت تصميم‌گيري‌هاي استراتژيك‌تر و سياست واحد در قبال بازيگران غيراروپايي پيش ببرد.»
دويچه‌وله در ادامه مي‌نويسد:«ماموريتي كه بر عهده بورل گذاشته شده آسان نيست چراكه كشورهاي عضو اتحاديه اروپا معمولا ترجيح مي‌دهند، حدي از استقلال را در تصميم‌گيري‌هاي خود در حوزه سياست خارجي حفظ كنند. برخي از اين كشورها طبيعتا در حوزه سياست خارجي با هم رقابت هم دارند. همچنين اختلاف‌هاي غيرقابل انكاري ميان مثلا آلمان و فرانسه يا بين كشورهاي واقع شده در مركز و شرق اروپا با كشورهاي ديگر وجود دارد.
يك ديپلمات اسپانيايي به شرط عدم افشاي نامش در اين باره به دويچه وله مي‌گويد:«جوزپ بورل، سياستمداري سخت است و در مذاكره نيز از چالش‌هاي جديد استقبال مي‌كند. او ظرفيت بسيار بالايي براي كار دارد و زماني كه هدفي را براي خود تعيين مي‌كند براي رسيدن به آن اراده پولادين دارد.» در حال حاضر در افكار عمومي اروپا اين گونه جا افتاده كه اين اتحاديه و كميسيون روابط خارجي آن از پرونده‌هاي مهم بين‌المللي مانند روسيه، اوكراين، ليبي، بحران مهاجرت يا حتي سوريه دور افتاده است. نخستين كاري كه جوزپ بورل بايد انجام بدهد، بازگرداندن اروپا به جايگاهش در اين پرونده‌ها خواهد بود. دويچه‌وله در ادامه مي‌نويسد: جوزپ بورل نيز مانند سلف خود فدريكا موگريني در حالي به كرسي رياست كميسيون سياست خارجي اتحاديه اروپا رسيده كه بحرانهاي بسياري در عرصه بين‌المللي وجود دارد و او حتي مي‌تواند ميان هر كدام از آنها يكي يا چند مورد را انتخاب كند. «جوزپ بورل» در حالي به ميدان آمده كه بحرانهاي بسياري در سطح بين‌المللي وجود دارد از بحران مهاجرت از آفريقا تا تنش در اوكراين، روسيه، منطقه بالكان، تنش با تهران و البته مواجه با چين. البته پيش‌بيني مي‌شود كه پرونده ونزوئلا يكي از نخستين پرونده‌هايي باشد كه بورل بررسي آن را در دستور كار قرار مي‌دهد. دويچه‌وله در ادامه اين تحليل مي‌نويسد: يكي از اصلي‌ترين چالش‌هاي «جوزپ بورل» كار با امريكايي است كه دونالد ترامپ در راس هرم قدرت آن با شعار امريكاي اول نشسته است. ترامپ با سياست‌هاي يك‌جانبه خود در ائتلاف سنتي ميان امريكا و اروپا شكاف ايجاد كرده است. بورل در مصاحبه‌اي كه تاريخ آن به ماه مه بازمي‌گردد درباره رييس‌جمهور امريكا گفته بود: «دونالد ترامپ، نخستين رييس‌جمهوري است كه نسبت به اتحاديه اروپا با خصومت و خشونت صحبت مي‌كند. او به صراحت ما را دشمنان امريكا مي‌داند.» بورل سال گذشته سياست‌هاي ترامپ در قبال ونزوئلا را هم به باد انتقاد گرفته و تاكيد كرده بود كه اين سياست را مي‌توان «ديپلماسي كابوي» خواند. دويچه‌وله در بخش‌هايي از گزارشش درباره مرد شماره يك سياست خارجي اتحاديه اروپا از خوي تند و عصبي‌مزاجي او انتقاد كرده و به گفت‌وگوي اين رسانه با او در اوايل سال جاري اشاره مي‌كند و مي‌نويسد: در جريان اين گفت‌وگو زماني كه از جوزپ بورل درباره كاتالونيا سوال كرديم او عصباني شد و ميكروفن را از روي پيراهنش برداشت.