ادامه از صفحه اول
عليه تسليحات هستهاي
با حضور تعدادي از مسوولان برگزار شد، تاكيد كردم كه ملت ايران و نظام جمهوري اسلامي قربانيِ مظلوم تروريسم است و با وجود اينكه ما بيش از تمامي ملتها و دولتها شهيدِ ترور داشتهايم، بعضا ما را به عنوان حامي تروريسم مورد هجمه قرار ميدهند. ما حتي براي مبارزه با تروريسم شهداي بسياري تقديم كردهايم اما چند كشور خاص به ما اتهاماتي ميزنند و اين درحالي است كه ما بهدنبال سلاح هستهاي نبوده و صرفا خواستار استفاده از حقوق حقهمان در راستاي حق استفاده از دانش هستهاي هستيم. امروز دانش هستهاي تاثير بسزايي در زندگي انسانها دارد و جزو نيازهاي اوليه و بديهي همه ملتها ازجمله ملت ايران است بنابراين دليل ندارد كه ما از اين حق استفاده نكنيم. درواقع اين كشورهاي خاص براي آنكه ما را از بهرهگيري از اين حقوق حقهمان محروم نگه دارند، به ما اتهاماتي بياساس ازجمله تلاش براي استفاده از تسليحات هستهاي وارد ميكنند. بر اين اساس بنا دارم اينجا به همكارانم در مجلس شوراي اسلامي پيشنهادي عرض كنم. اگرچه فتواي مقام معظم رهبري در حرمت هرگونه استفاده از تسليحات هستهاي براي تمامي مسوولان در سطوح مختلف حجيت تام و تمام دارد؛ لذا براي آنكه احيانا بهانهاي نزد بهانهجويان باقي نماند، پيشنهاد ميكنم در صورت آمادگي نمايندگان مجلس و با مشورت شوراي عالي امنيت ملي، طرحي تدوين شود كه توليد، نگهداري و استفاده از تسليحات هستهاي در كشور بهطور مطلق ممنوع ساخته و مبارزه با توليد، نگهداري و استفاده از اين نوع تسليحات كشتار جمعي را به عنوان وظيفه و تكليف قانوني دولت جمهوري اسلامي ايران تعيين كند.
ورزشگاه و مطالبه ملي زنان
چنانكه در سالنهاي مسابقات واليبال و بسكتبال شاهد چنين تحولي در رفتار عمومي تماشاچيان بودهايم. اميدواريم بعد از مسابقه امروز تيم ملي كه با حضور تماشاچياني از زنان و مردان ايراني برگزار خواهد شد، فدراسيون فوتبال ايران، رفع اين محدوديت را فقط مختص بازيهاي ملي نداند و زمينه ورود زنان به ورزشگاهها در بازيهاي ليگ برتر و حتي دسته اول نيز فراهم شود. با توجه به اينكه شنيده ميشود فيفا چنين رفع محدوديتي را هم براي بازيهاي ملي و هم براي بازيهاي باشگاهي الزامي كرده، جا دارد فدراسيون فوتبال كشور هم در اين مورد به درستي به وظايفش عمل كند.
تاملي بر واقعي كردن قيمتها
ولي سوال اين است كه درآمد خانوارها هم اينگونه است؟ بايد يكبار براي هميشه تكليف يارانهها و همچنين دستمزدها تعيين شود، چراكه نميتوان فقط يك سمت را اصلاح كرد. طبيعتا با اصلاح قيمت حاملهاي انرژي، افراد نيز توقع اصلاح دستمزدها و حقوق و مزايا را دارند. تا زماني كه انضباط پولي و مالي نداشته باشيم و تمام توجهات متوجه يك بخش باشد، حذف يارانه كمكي به بهبود شرايط نميكند. بلكه بايد در كنار آن، براي اقشار آسيبپذير نيز برنامههاي خاصي داشت. اگر اصلاح قيمت حاملهاي انرژي را بپذيريم، بايد اصلاح قيمتها در ساير بازارها را نيز پذيرفت. وقتي چنين باوري نيست همين اتفاقي كه امروز در بازارها رخ داده، ميافتد. شاهد اين هستيم كه بعد از هر عدم تعادلي كه نشات گرفته از شوك خارجي است، سراغ افزايش قيمتها ميرويم. اين راه درمان واقعي نيست، بلكه اينگونه افزايش قيمتها مسكنهاي زودگذر هستند.