اقدام عجيب راديو ورزش
سامان سعادت
چند روز قبل از شب دوم هفته سوم از دور رفت ليگ قهرمانان اروپا خبري جالب منتشر شد كه بلافاصله توجه هواداران فوتبال و حتي برخي فعالان مدني را نيز به خودش جلب كرد. طبق اعلام غلامرضا ميرحسيني مدير راديو ورزش قرار بر اين بود كه بازي دو تيم آژاكس و چلسي را نجمه جعفري گزارش كند و در كنار او نيلوفر اردلان به عنوان كارشناس بازي و گلاره ناظمي به عنوان كارشناس داوري حضور داشته باشند. در حالي كه اين خبر به سرعت فضاي مجازي را درنورديده بود و خيلي‌ها منتظر بودند تا اولين گزارش رسمي فوتبالي يك زن در صداوسيما را بشنوند، در شب بازي و هنگام برگزاري مسابقه نه خبري از جعفري و اردلان و ناظمي بود و نه حتي خبري از بازي آژاكس و چلسي!
در حالي كه رسانه‌ها و مخاطبان نسبت به بر هم خوردن برنامه از پيش تعيين شده راديو ورزش در حال گمانه‌زني بودند، صداوسيما اعلام كرد تصاوير بازي چلسي و آژاكس به دست‌شان نرسيده و به همين خاطر گزارش جعفري منتفي شده است. اين واكنش آن قدر ساده‌لوحانه و دور از واقعيت بود كه هيچ‌كس وقتش را براي پاسخ دادن يا حتي كنكاش در آن تلف نكرد. در عين حال همه منتظر بودند ببينند واقعيت از چه قرار است و چرا صداوسيما برنامه‌اي كه با اختيار خودش ترتيب داده است را اين‌چنين ملغي مي‌كند. اما تا به امروز كه بيش از 72 ساعت از بازي آژاكس و چلسي گذشته است، هنوز پاسخي منطقي به چرايي اين تصميم ناگهاني داده نشده است.
با توجه به اظهارات ميرحسيني مدير راديو ورزش در چند روز مانده به شروع مسابقه كه حالتي تبليغاتي هم براي خودش و هم براي شبكه‌اش داشت، اظهاراتي نظير مهم بودن اين اتفاق و رويكرد جديد صدا و برنامه‌ريزي براي ادامه‌دار بودن حضور گزارشگران زن در راديو، به نظر مي‌رسد بايد لغو گزارش جعفري را در جايي خارج از حوزه اختيارات ميرحسيني و همكارانش جست‌وجو كرد. همان چيزي كه به عنوان «فشار از بالا» از آن نام برده مي‌شود و هر از چندگاهي به شكل همين لغو يك‌باره گزارش يك زن در راديو خودش را نشان مي‌دهد. حال سوال اساسي كه هميشه در چنين مواقعي پرسيده مي‌شود و هميشه هم بي‌جواب مي‌ماند دوباره مطرح مي‌شود: چه كسي يا چه كساني با چه اختيارات قانوني مي‌توانند چنين فشارهايي را وارد كنند؟ اگر مسووليت‌ها تعريف شده است و شخصي براي مديريت مجموعه‌اي در نظر گرفته شده است، چرا او نمي‌تواند آنچه مد نظرش است را به اجرا دربياورد؟
واقعيت اين است كه صداوسيما هيچ‌گاه به خاطر بازي ندادن به گزارشگران زن تحت فشار افكار عمومي قرار نگرفته است. شايد بي‌راه نباشد اگر بگوييم كه گزارش يك بازي توسط يك گزارشگر زن مطالبه عمومي نبوده و هنوز هم نيست. در چنين شرايطي تصميم صداوسيما يك حركت آوانگارد تلقي شد كه به مذاق مخاطبان هم خوش آمد. اما آيا مديران اين سازمان نمي‌دانستند كه چنين اجازه‌اي به آنها داده نخواهد شد يا مي‌دانستند و مي‌خواستند مخاطبان هم بفهمند كه مديران سازمان با چه چالش‌هايي براي ساخت برنامه روبه‌رو هستند؟ در اين بين توييت مازيار ناظمي مسوول روابط عمومي وزارت ورزش نيز در نوع خودش جالب توجه بود. ناظمي نوشت: «تقريبا حدس مي‌زدم. خدمت دوست عزيزي هم گفتم تبليغ زيادي كردي!» توييت ناظمي نشان مي‌دهد عده‌اي به اين خاطر كه حضور يك گزارشگر زن خيلي به چشم آمده و برايش تبليغ شده جلوي برنامه را گرفته‌اند!
در نهايت حذف گزارش نجمه جعفري نيز مي‌رود كنار تمام تصميم‌هايي كه در چند سال اخير در صداوسيما اتخاذ شده است. ممنوع‌التصويري‌ها، قطع ناگهاني پخش يك برنامه، حذف برنامه‌هايي همچون نود و قس عليهذا. در برخي از اين موارد با مصاحبه افراد حاضر در ماجرا، اصل داستان تا حدي روشن مي‌شود و در برخي موارد همچون حذف نود كه با سكوت فردوسي‌پور مواجه شد يا همين مورد آخر كه با عدم مصاحبه نجمه جعفري همراه است، همه‌چيز در هاله‌اي از ابهام قرار مي‌گيرد. مي‌توان گفت دغدغه اصلي مخاطبان در قبال اين اتفاقات اين است كه بالاخره بدانند واقعا چه كسي در صداوسيما تصميم مي‌گيرد؟