برخيز و اول بكش (311)
فصل بيست و هشتم
جنگ تمامعيار – انفعال سازمانهاي اطلاعاتي
نويسنده: رونن برگمن / ترجمه: منصور بيطرف
اما حملات متوقف نشد. فقط در ماه مارس سال 2002 حدود 138 زن، مرد و بچه توسط بمبگذاران انتحاري كشته شدند و 683 نفر مجروح. ظالمانهترين حملات در عيد پسح و در زمين پارك هتل در نتانيا روي داد؛ شبي كه مراسم سدر براي 250 نفر از محرومان شهر برگزار شده بود. يك بمبگذار انتحاري كه لباس يك زن يهودي را پوشيده بود وارد سالن شد و خودش را منفجر كرد كه 30 نفر را كه جوانترين آن 20 ساله و پيرترين آن
90 ساله بود كشت و 143 نفر ديگر را مجروح كرد. در ميان آنها جورج ياكوبويتس، بازمانده اردوگاه مرگ نازيها و متولد مجارستان، همراه با همسرش آنا كه او هم بازمانده هولوكاست از مجارستان بود، قرار داشتند. آنها شب سدر را همراه با آندره فريد، پسر آنا از همسر سابقش و همسر آندره به نام اديت، جشن گرفته بودند. هر چهار نفرشان كشته شدند.بنا بر اظهارات رييس شين بت، ديچر، سال 2002، «بدترين سال حملات تروريستي عليه ما از زمان تاسيس دولت» بود.
مفاذ، رييس ستاد گفت، «اين يك ضايعه ملي بود. اين نه تنها بر امنيت ملي و اقتصادمان آسيب وارد ميكرد بلكه زندگي ما را هم ميگرفت. ديگر تروريسم نبود، افراد ميترسيدند كه براي خريد به مالها بروند، ميترسيدند كه در رستورانها بنشينند يا سوار اتوبوس بشوند.» جامعه اطلاعاتي اسراييل پيش از اين با بمبگذاران انتحاري برخورد كرده بود اما به گفته ژنرال اسحاق بن عزراييلي، سرپرست اداره توسعه تسليحات و زيرساختار فناوري در وزارت دفاع اسراييل، «ما دركي از اينكه بتوانند در چنين حجم بزرگي انجام دهند نداشتيم. حتي زماني كه ما اين را گرفتيم كه اين يك تهديد اصلي است، راهحلي هم براي آن نداشتيم چه به صورت دكترين مبارزه و چه به صورت تسليحات. شما در مقابل يك بمبگذار انتحاري كه در خيابانتان و اطراف شما قدم ميزند و به دنبال مكاني براي منفجر كردن خودش هست، چه كار ميتوانيد انجام دهيد؟» تروريسم در كل و حملات انتحاري بهطور خاص، يك وضعيت غريب و نااميدكنندهاي را در درون شينبت و ايدياف به وجود آورد. ژنرال گيورا ايلاند، سرپرست وقت دايره برنامهريزي ايدياف گفت، «بيپرده، يك حس ناتواني وجود داشت. نااميدي خيلي بزرگ بود. ما هم از بالا [فرماندهي و بدنه سياسي ايدياف] و هم از طرف پايين [افسران و سربازان در ميدان] تحت فشار شديد بوديم كه كاري انجام دهيم. و همسايگان و وابستگان در خيابان شما را نگه ميداشتند و ميپرسيدند، «فرماندهان نظاميتان كجا هستند؟ 50 ميليارد شكل بودجه ميگيريد. با اين پولها چه ميكنيد؟ در تمام روز با خودتان چه ميكنيد؟»
توضيح: استفاده از واژه تروريستهاي فلسطيني براي حفظ امانت در ترجمه است
نه اعتقاد مترجم و روزنامه