بنزين و تلفات جاده‌اي
بتواند فرد را از محل زندگي‌اش به محل كارش برساند، وجود ندارد. حتي در شهري مانند تهران نيز امكانات تا حدي نيست كه به وسيله آن تمام دغدغه شاغلان و افرادي كه در طول روز تردد مي‌كنند را برطرف كند. در حمل و نقل برون‌شهري نوع تحليل متفاوت است. از سويي در شرايط فعلي براي بخش قابل توجهي از جامعه امكان سفر هوايي وجود ندارد و شبكه ريلي ايران نيز جز در چند محور اصلي، هنوز راهي طولاني تا پوشش تمام مسير‌هاي مسافرت دارد. از اين‌رو مسافران با يك ارزيابي ساده به اين نتيجه مي‌رسند كه حتي پس از گران شدن بنزين نيز همچنان استفاده از خودروي شخصي بهترين گزينه براي سفر خواهد بود. در كشورهاي توسعه‌يافته حمل و نقل عمومي ارزان، در دسترس و راحت است و زيرساخت‌هاي آن نيز وجود دارد، اما ما براي سفر با حمل و نقل عمومي بايد يك‌بار هزينه انتقال به ترمينال، يك هزينه انتقال از مقصد به محل استقرار و يك هزينه حمل و نقل درون‌شهري در مقصد سفر را بپردازيم و وقتي يك خانواده چند نفره مجموعه هزينه‌هاي اين سفر را ارزيابي مي‌كنند، در نهايت باز به استفاده از خودروي شخصي مي‌رسند و در چنين فضايي است كه تاثير بنزين بر تلفات جاده‌اي هيچ‌گاه طولاني مدت و عميق نبوده است.