«اعتماد» به بهانه فرا رسيدن «روز مجلس» جايگاه و شأن نمايندگي ملت را بررسي ميكند
دفاع از پارلمان در روز مجلس
«مجلس در رأس امور است» جملهاي از بنيانگذار انقلاب اسلامي و شايد ازجمله پرتكرارترين توصيفات در وصف آنچه پارلمان بايد باشد. اما آيا پارلمان آنچه بايد باشد، هست؟! بسياري بر اين باورند كه مجلس در جايگاه واقعي خود، در راس امور قرار دارد اما اين نظر همه ناظران سياسي ايراني نيست. مقابل اين گروه از تحليلگران و ناظران، طيفي ديگر ايستاده و بهجد نگاهي ديگر دارند و برپايه ديدگاه انتقاديشان به شأن پارلمان، معتقدند كه مجلس با آنچه بايد باشد، فرسنگها فاصله دارد. اين گروه از ناظران و حقوقدانان و البته طيفي از نمايندگان مجلس با استناد به فصل ششم قانون اساسي كه قانونگذاري را منحصرا در يد اختيار مجلس قرار داده، معترضند كه باتوجه به فعاليت برخي نهادهاي موازي همچون بعضي شوراهاي عالي كه بعضا قوانيني فائق بر قوانين پارلمان دارند، ديگر نميتوان گفت كه مجلس يگانه قانونگذار در نظام سياسي و اجرايي كشور است. آنها همچنين با اشاره به فعاليت چندسال اخير هيات عالي نظارت مجمع تشخيص مصلحت نظام از تعابيري همچون ورود اين هيات در روند قانونگذاري و حتي دخالت آن در اين روند انتقاد ميكنند. گروهي ديگر حتي پا فراتر گذاشته و ميگويند اين هيات عالي نظارت عملا در حكم «شوراي نگهبان دوم» نظارتي مشدد و مكرر بر مصوبات و نحوه قانونگذاري در پارلمان اعمال ميكند.همزمان بعضي ديگر به توصيههاي گاه و بيگاه از بيرون و درون پارلمان اشاره ميكنند و از اين فشارها مينالند كه به باور آنها، بهنحوي ديگر دست و بال نمايندگان ملت را بسته است. با اين همه اما نمايندگان مجلس به موجب قانون اساسي، سوگند ياد ميكنند كه نگهبان دستاوردهاي ملت باشند و به عنوان «اميني عادل» در انجام وظايف وكالت، امانت و تقوا را رعايت كنند.
متن سوگندنامه نمايندگان مجلس
«من در برابر قرآن مجيد به خداي
قادر و متعال سوگند ياد ميكنم و با تكيه بر شرف انساني خويش تعهد مينمايم كه پاسدار حريم اسلام، نگهبان دستاوردهاي انقلاب اسلامي ملت ايران و مباني جمهوري اسلامي باشم، وديعهاي را كه
ملت به ما سپرده به عنوان اميني عادل پاسداري كنم و در انجام وظايف وكالت، امانت و تقوا را رعايت نمايم و همواره به استقلال و اعتلاي كشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پايبند باشم، از قانون اساسي دفاع كنم و در گفتهها و
نوشتهها و اظهارنظرها، استقلال كشور و آزادي مردم و تأمين مصالح آنها را مد نظر داشته باشم.»
نمايندگان اقليتهاي ديني نيز اين سوگند را با ذكر كتاب آسماني خود ياد كردند.