بازي امنيتي با اقتدار مجلس
تفكيك آراء و رفتار رأي‌دهندگان در انتخابات‌هاي كشورمان نشان مي‌دهد، بخش قابل توجهي از اين افراد همان كساني هستند كه اصطلاح طيف خاكستري به آنها اطلاق مي‌شود و يكي از مهم‌ترين خصايص آنها، نداشتن پيش‌داوري درباره جناح‌هاي سياسي متعارف كشور است. همان طور كه اين طيف بيشترين درصد راي‌دهندگان را به خود اختصاص مي‌دهند، تحليل جامعه‌شناسي و امنيتي چنين قشري حاكي از آن است كه بر خلاف مدافعان دو جناح مشهور به اصولگرا و اصلاح‌طلب-كه انگيزه‌هاي مختلفي براي شركت در انتخابات دارند- اين درصد اصلي از چنين تبليغات و محكوم كردن مجلس به طور كلي و بي‌قاعده، تصميم بر بي‌تفاوتي و حاضر نشدن پاي صندوق‌هاي راي مي‌گيرند.
به همين خاطر، فارغ از توجه به اينكه گوينده چنين تحليل‌ها و تخريب‌هايي، چپ، راست، طيف سوم يا پرچمداران بر هم زدن مجلس هستند اگر پيامد ورودشان به تبليغات انتخاباتي، سركوب انگيزه‌هاي محلي، اجتماعي يا سياسي در هر منطقه و استاني باشد قطعا به بهبود هيچ روندي حتي اقتصادي در كشور-كه شايد در نگاه اول كم‌ارتباط به نظر برسد- كمك نكرده است.
لذا به نظر مي‌رسد، هر آن‌كس يا گروهي كه قلبا به دنبال تقويت مهم‌ترين «مولفه‌هاي امنيت‌ساز» در انتخابات مجلس است بايد به سراغ افزايش اعتماد، رجوع و در نتيجه مشاركت مردم در تعيين نمايندگان خود برود و بدين‌سان به چسبندگي مردم با يك نهاد مهم در حاكميت ياري رساند.
كمترين تاثير اين چسبندگي و مشاركت بالا قطعا تشكيل مجلسي مقتدر خواهد بود كه علاوه بر اقتدار، «كارآمدي اقتدار» را نيز خوب مي‌فهمد. همان فرد يا گروهي كه با فرض جمع‌آوري رأي‌هاي سياه و نه خاكستري به دنبال در هم كوبيدن اقدامات و رفتارهاي همه نمايندگان سابق و فعلي هستند، يادشان نرود در حقيقت نهادي را از دسترس مردم خارج مي‌كنند كه توانايي برگرداندن اين اعتماد را حتي با رأي آوردن خودشان نخواهند داشت.