رييس مركز امور هماهنگي حوزه وزارتي آموزش و پرورش اعلام كرد
ثبت ركورد آموزش اتباع براي ايران
گروه اجتماعي| آموزش ۵۴٠ هزار دانش‌آموز اتباع به گفته رييس مركز امور هماهنگي حوزه وزارتي آموزش و پرورش، ركورد جهاني آموزش اتباع خارجي را براي ايران به ثبت رسانده است. روز گذشته مركز اطلاع‌رساني و روابط عمومي آموزش و پرورش به نقل از علي باقرزاده نوشت: «درگذشته دسترسي به مدرسه مساله بوده است اما در حال حاضر كشورها به عدد قابل قبولي رسيده‌اند و در كشور ما پوشش دوره ابتدايي به 18، 98 درصد و دوره اول و دوم متوسطه نيز به نرخ قابل قبولي رسيده است. در آموزش اتباع خارجي با آموزش بيش از۵۴٠ هزار دانش‌آموز به يك ركود در جهان دست پيدا كرده‌ايم.» باقرزاده در نشست وزير آموزش‌وپرورش با مديران كل حوزه ستادي گزارش داد كه بر اساس مطالعات تطبيقي بانك جهاني دو مساله در كيفيت پايش شده است: «مساله اول آنكه پايه تحصيلي افراد با ميزان يادگيري تعريف شده در آن پايه انطباق ندارد و نتايج پژوهش يك موسسه مردم‌نهاد در هند نشان داده است كه مهارت‌هاي پايه در سواد خواندن و نوشتن تحقق پيدا نكرده است و البته اين ضعف در ايران نيز وجود دارد. مساله دوم غيبت جهاني از مدرسه است كه زماني جنبه فيزيكي بوده است، اما در حال حاضر زمان مرده آموزش را محاسبه مي‌كنند كه از زمان واقعي كاسته و گفته مي‌شود مقدار زماني كه معلم درگير آموزش است، كاهش يافته است.» به گفته او در حوزه آموزش جدي گرفتن توزيع فرصت‌هاي برابر يادگيري، اصلاح نظام بازخورد به معلمان، ثبات‌بخشي به نظام آموزشي و كتب درسي و حذف وجوه مختلف تعارض منافع چهار مساله‌اي هستند كه براي بهبود نظام آموزشي بايد بر آنها متمركز شد.
پيش از صحبت‌هاي باقرزاده و در جلسه‌اي متفاوت، موضوع آموزش و مهاجرت از زاويه‌اي ديگر موضوع صحبت‌هاي معاون ابتدايي وزير آموزش و پرورش بود. رضوان حكيم‌زاده در نشست خبري خود در روز سه‌شنبه اعلام كرد كه مهاجرت به شهرها يكي از دلايل اصلي بازماندگي از تحصيل است: »عدم ساماندهي جمعيت مهاجر در شهرها چالش‌هايي را در حوزه آموزش كودكان ايجاد كرده است، البته با همكاري‌هاي خوبي كه با سازمان ثبت‌احوال داريم، جمعيت كودكان لازم‌التعليم را تطبيق مي‌دهيم و آمارها را همواره دقيق استخراج و بر اساس آن برنامه‌ريزي مي‌كنيم.» حكيم‌زاده در آن نشست اعلام كرد كه بر اساس تحقيقات ميداني كه از 30 هزار كودك بازمانده از تحصيل به دست‌آمده است مشخص شده؛ جابه‌جايي جمعيت، مشكلات اجتماعي و خانوادگي، معلوليت و... از جمله علل بازماندگي از تحصيل است و تنها ۳درصد به خاطر عدم دسترسي به آموزش‌هاي عمومي از تحصيل باز مي‌مانند. او با اشاره به اين مشكلات اعلام كرد: «رفع مشكل بازماندگي از تحصيل تنها در اختيار آموزش‌وپرورش نيست، بلكه بسياري از عوامل خارج از آموزش‌وپرورش در اين مساله دخيل هستند مانند عوامل اجتماعي، فرهنگي و... كه رفع آنها به تلاش ساير دستگاه‌ها بستگي دارد.»
105 هزار كودك بازمانده از تحصيل داريم
هرچند به گفته حكيم‌زاده تنها 3 درصد از بازماندگي از تحصيل به دليل دسترسي نداشتن به آموزش‌هاي عمومي است، اما روز گذشته رييس سازمان مدارس و مراكز غيردولتي و توسعه مشاركت‌هاي مردمي اين وزارتخانه از برنامه‌هاي‌شان براي پوشش مناطقي گفت كه به دليل سختي دسترسي از قافله آموزش كشور عقب مانده‌اند. مجتبي زيني‌وند توضيح داده است كه دبيران متخصص در تهران از طريق آموزش الكترونيكي، محتواي درسي را ارايه و دانش‌آموزان در روستاهاي دور مانند سيستان و بلوچستان از آن استفاده مي‌كنند: «اين سازمان از شهريور ماه به‌طور جدي موضوع آموزش دانش‌آموزان بازمانده از تحصيل در مناطق محروم را پيگيري كرده و در قدم نخست ۶ منطقه از استان سيستان و بلوچستان را در دستور كار قرار داده است. اين طرح كه «آشتي با آموزش» نامگذاري شده، مناطق چابهار، لاشار، نيك شهر، قصرقند، كنارك و دشتياري را تحت پوشش قرار مي‌دهد.» به گفته او اپليكيشني با استاندارد لازم و محتواي آموزشي طراحي شده و در اين كلاس‌ها در اختيار دانش‌آموزان بازمانده از تحصيل قرار گرفته است: « تاكنون 3 هزار و 140 ساعت محتواي آموزشي مربوط به پايه‌هاي ششم تا دوازدهم با كمك معلمان خبره تهيه شده و در گروه علوم انساني نيز در حال توليد محتواي بيشتري هستيم. مدل آموزشي ما در كلاس‌ها ترجيحا گروهي است، اما در مكان‌هايي كه فقط يك يا دو يا سه دانش‌آموز بازمانده از تحصيل داشته باشيم، وارد مدل انفرادي آموزش مي‌شويم.»
حكيم‌زاده با اعلام آخرين آمار كودكان بازمانده از تحصيل گفته كه در حال حاضر 105 هزار نفر است. او به ايلنا توضيح داد: «امسال در ايران حدود ۱۴۱ هزار كودك بازمانده از تحصيل را شناسايي كرديم كه خوشبختانه توانستيم به كمك برنامه‌هايي كه در نظر گرفتيم ۳۶ هزار نفر از آنان را به مدارس برگردانيم. قطعا آنچه مطلوب ماست، اين است كه هيچ كودكي بيرون از مدرسه نباشد و همه كودكاني كه در سن يادگيري و تعليم هستند در داخل مدارس باشند. براي اينكه اين اتفاق بيفتد وظيفه آموزش و پرورش فراهم كردن مدرسه و معلم است. ما حدود ۲۰۰ مدرسه تك‌نفره داريم، زيرا حتي يك دانش‌آموز نيز براي ما اهميت دارد، اما رفع موانع حضور در مدرسه كه بيشتر موانع اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي است، تنها بر عهده آموزش و پرورش نيست.»