كرونا و نمايان شدن مشكلي فرهنگي
عبدالرضا دانشي
در همه جوامع بشري مشكلاتي وجود دارد كه ريشه در فرهنگ و مديريت جامعه دارند. جامعه ما نيز مستثنا از اين مساله نيست و مشكلاتي از نظر فرهنگي و مديريتي دارد كه در شرايط خاصي ممكن است بروز كنند. وجود مشكل مهم نيست آنچه مهم است نحوه برخورد جامعه و مسوولان براي رفع اين مشكلات است. يكي از ويژگي‌هاي جامعه ما براساس گفته‌هاي حسن نراقي در كتاب جامعه‌شناسي خودماني اين است كه ما در هر زمينه‌اي خود را صاحب‌نظر مي‌دانيم و چه تخصص داشته باشيم چه نداشته باشيم، اظهارنظر مي‌كنيم و هميشه سعي مي‌كنيم سري بين سران داشته باشيم. شايد در گذشته اين ويژگي فرهنگي خيلي مساله‌ساز نبوده اما امروزه با پيشرفت تكنولوژي و دراختيار داشتن رسانه اجتماعي اين ويژگي بيشتر نمود پيدا مي‌كند. مشاهده مي‌فرماييد انواع راهنمايي‌ها و انواع هشدارها و آمارهاي مختلف كه در رسانه‌هاي اجتماعي ردوبدل مي‌شوند بدون اينكه هيچ مستندي داشته باشند. كساني كه اين اطلاعات را بيان مي‌كنند هيچ نوع اطلاعي در اين خصوص ندارند حتي پزشكان، چراكه ويروس ناشناخته است و اظهارنظر بدون اطلاعات كافي نشانه غيرحرفه‌اي بودن است، بنابراين مردم را دچار سردرگمي مي‌كنيم. وظيفه‌اي كه دولت و رسانه‌ها بر‌عهده دارند اين است كه اين موضوع را جدي بگيرند و تلاش كنند تا ويژگي مطلع نيستم و نمي‌‍‌دانم را كه ويژگي بزرگاني چون سقراط است جايگزين ويژگي همه‌چي‌دان كه نشانه بي‌اطلاعي است، كنند.