شهردار لندن نام‌ها و نمادهاي اين شهر را بازنگري مي‌كند
نماد «جورج فلويد» در برابر نماد نژادپرستي
ميثم سليماني
ابعاد كشته شدن جورج فلويد توسط پليس مينياپوليس امريكا ابعادي فراتر از خاك امريكا داشته است. طي روزهاي اخير شهرهاي مختلفي علاوه بر امريكا شاهد تظاهرات‌هاي گسترده بوده است، به‌خصوص در انگليس اين تظاهرات‌ها ابعادي قابل‌توجه پيدا كرد كه حتي معترضان مجسمه يكي از برده‌داران بنام بريتانيايي را در بريستول به پايين كشيدند. پس از اين اتفاق بود كه روز گذشته صادق خان، شهردار لندن دستور داد كه يك بازبيني در نمادهاي گذشته دوره امپرياليستي بريتانيا صورت گيرد. طبق دستور صادق خان بنا شده نام خيابان‌ها و مجسمه‌هاي پايتخت بريتانيا بازنگري شود تا احيانا فردي كه به عنوان يكي از نمادهاي دوره اقدامات شيطاني در اوج قدرت بريتانيا بوده در شهر باقي نماند. ادوارد كلستون در قرن 17 ميلادي يكي از تاجران برده در غرب آفريقا بوده كه از اين طريق ثروت فراواني كسب كرد. تنديس او كه در شهر بريستول بود روز يكشنبه توسط جمعي از تظاهرات‌كنندگان ضدنژادپرستي به پايين كشيده شد و مردم آن را به داخل آب انداختند.
صادق خان نيز پس از اين اتفاق عنوان كرده كميسيوني كه در شهرداري لندن مسوول رسيدگي به پلاك‌ها، نام خيابان‌ها و نمادهاي شهر است به سرعت اين موضوع را رسيدگي خواهد كرد و گزارش آن را نيز ارايه خواهد داد.
صادق‌خان گفت: تنوع در پايتخت ما بزرگ‌ترين قدرت ماست، اما مجسمه‌ها، نام‌هاي جاده‌ها و نام‌هاي اماكن عمومي نشانگر دوره‌اي از گذشته ماست و تاكيد كرد كه برخي مجسمه‌ها برداشته خواهد شد. او گفت: اين حقيقت بسيار ناراحت‌كننده است كه ملت و شهرهاي ما بخش بزرگي از ثروت خود را مديون نقش برخي افراد در تجارت برده است و به شكل ناخواسته اين موضوع نيز در شهرها و پايتخت ما نيز منعكس شده است. گفتني است در دوره‌اي تجار بريتانيايي بيشترين درآمد را از برده‌فروشي كسب مي‌كردند. آنها برده‌ها را از آفريقا در كشتي سوار و به امريكا منتقل و آنها را با قند، پنبه دخانيات و باروت معاوضه مي‌كردند. آمارها نشان مي‌دهد 17 ميليون مرد، زن و كودك آفريقايي از خانه‌هاي خود به شكل بي‌رحمانه‌اي در چارچوب معاملات جهاني بين قرون 15تا19 كه مقصد اصلي آنها امريكا و مستعمرات بريتانيا بود، منتقل شدند. بسياري از اين افراد در شرايط بسيار سخت جان خود را از دست دادند. افرادي هم كه زنده ماندند و جان سالم به در بردند، مجبور بودند يك زندگي مشقت‌بار را تحمل كنند و از آنها بيشتر در مزارع كشت تنباكو و پنبه استفاده مي‌شد. بريتانيا تجارت برده در اقيانوس اطلس را در سال 1807 لغو كرد هر چند كه اين موضوع تبديل به پايان برده نشد، بلكه كماكان روند قاچاق برده ادامه داشت. اما سوال اصلي اينجاست چرا مردم مجسمه ادوارد كلستون را به زمين انداختند. معترضان گفتند: ديدن سقوط مجسمه بازرگاني كه تجارت برده انجام مي‌داده به ما قدرت بيشتري اعطا مي‌كند. گفتني است تظاهرات روز يكشنبه سراسر انگلستان بسيار گسترده بوده و پايين كشيدن مجسمه كلستون در بريستول نيز به‌شدت بحث‌برانگيز بود. بي‌بي‌سي گزارش داد كه سال‌هاست بحث بر سر برداشتن اين مجسمه در شهر وجود داشته است و بارها درخواست شده كه اين مجسمه از سطح شهر برداشته شود. برخي از كساني كه هنگام سقوط اين مجسمه حضور داشتند و اين صحنه را ديدند به بي‌بي‌سي گفتند كه در آن لحظه احساس كردند كه بايد اين مجسمه پايين بيايد. سلما عمر 23 ساله كه در بريستول متولد و بزرگ شده از جمله افرادي است كه لحظه پايين كشيدن اين تنديس را فيلمبرداري كرده است. او گفت: هرگر فكر نمي‌كردم شاهد چنين لحظه‌اي باشم كه بتوانم در مورد آن با فرزندانم صحبت كنم. او در ادامه گفت: اين بناي تاريخي مربوط به مردي است كه مسووليت جان بسياري از مردم آفريقا را برعهده دارد. چگونه كسي مي‌تواند به آن افتخار كند و چگونه مي‌توان او را بخشيد؟ مردمي كه در اين صحنه حضور داشتند تاكيد كردند كه اگر اين مجسمه سر جاي خود برگردانده شود بسيار نااميد خواهند شد. سلما عمر گفت: در راهپيمايي روز يكشنبه هشت دقيقه روي يك زانو نشستيم تا به جورج فلويد اداي احترام كنيم. در طول همين تايم كوتاه زانوي من خسته شد و مجبور شدم تعويض كنم. حالا به اين موضوع فكر مي‌كنم در مدت زماني كه افسر پليس زانوي خود را روي گلوي جورج فلويد گذاشته چه حسي داشته است. جوان 25 ساله ديگري كه 4 سال است در بريستول زندگي مي‌كند، معتقد است كه اين مجسمه بخشي از تاريخي است كه نبايد از آن تجليلي صورت گيرد. او گفت: اين بسيار مهم است افرادي كه در ويديوي برداشتن مجسمه حاضر بودند سفيدپوست بودند، هر چند اين اقدام را در نگاه اول مي‌توان يك نوع همبستگي دانست، اما نكته اينجاست كه اين موضوع نشان مي‌دهد مشكل تنها مربوط به سياهپوستان نيست، بلكه اين يك چالش انساني است. سوفيا هاري 22 ساله نيز كه يك سال است در بريستول زندگي مي‌كند، مي‌گويد: مجسمه در حال سقوط نشان‌دهنده يك همبستگي است و بريستول مي‌گويد كه ما در كنار شما سياهپوستان ايستاده‌ايم. او در ادامه گفت كه من مي‌خواهم مردم اهميت جنبش كنوني را درك كنند. اين تبعيض نژادي موضوعي است كه صدها سال از آن مي‌گذرد و ما بايد فرياد بزنيم و بگوييم كه برابريم. از طرفي ديگر اين موج اعتراضي در اروپا تنها مربوط به بريتانيا نيست. هزاران نفر در اعتراض به نژادپرستي در بروكسل نيز به خيابان‌ها آمدند و به نوشته پوليتيكو اين جنبش ايالات‌متحده، اروپا را فرا گرفته است. در بروكسل جمعيت به حدي افزايش پيدا كرده بود كه مردم ديگر نمي‌توانستند براي مقابله با كرونا فاصله را از يكديگر حفظ كنند و عملا اين كار غيرممكن بود. سازمان‌دهندگان از قبل پيش‌بيني كرده بودند كه ميزان مشاركت مردم نصف ميزان جمعيتي باشند كه حضور پيدا كردند. اما معترضان كه اكثرا سياه پوشيده بودند، گفتند كه همه‌گيري كرونا مانع از بيرون آمدن آنها در حمايت از جورج فلويد نمي‌شود. راشل بوز 22 ساله در ميان معترضان بروكسل مي‌گويد: به عنوان يك فرد سياهپوست، قتل فلويد را حس كردم، زيرا ممكن بود يكي از خانواده من باشد. ما در بلژيك نيز با چنين نابرابري‌هايي روبه‌رو هستيم. ليزا هيتور 23 ساله نيز مي‌گويد: براي نسل ما اين حس وجود دارد كه همه مردم باهم برابر هستند ولي در حقيقت چنين چيزي نيست.