سناريوي امريكايي عليه ايران
رامين مهمانپرست
امريكايي‌ها پس از خروج از برنامه جامع اقدام مشترك كوشيدند با اتخاذ راهبرد فشار حداكثري، تحريم‌هاي گوناگوني را عليه ملت ايران اعمال كرده و با نقض يكجانبه و غيرقانوني قطعنامه 2231 شوراي امنيت سازمان ملل متحد از طريق فشار اقتصادي، ايران را وادار به پذيرش خواسته‌هاي خود كنند. دونالد ترامپ، رييس‌جمهور امريكا و مشاوران تندرو او با اتخاذ رويكرد خصمانه در قبال ايران معتقد بودند با سخت كردن شرايط، مقامات جمهوري اسلامي ايران را به مذاكره وادارند و امتيازاتي بيشتر را مطالبه كنند. از سوي ديگر كشورهاي اروپايي را كه در پي راه‌اندازي اينستكس و تجارت با ايران بودند تحت فشار قرار داده و اين مسير را نيز مسدود كردند تا مطمئن باشند، مردم ايران به طور حتم تحت سخت‌ترين فشار اقتصادي ممكن قرار خواهند گرفت. آنها توانستند تا حدودي اروپا را نيز با فشار اقتصادي و طرح مسائلي نظير تعرفه 25 درصدي واردات خودرو از همكاري اقتصادي با ايران باز دارند و حال به دنبال پيشروي در اين مسير هستند. نگراني امريكايي‌ها اين است كه بر اساس توافق هسته‌اي و بر اساس آنچه در قطعنامه 2231 شوراي امنيت به صراحت به آن اشاره شده از اكتبر 2020 تحريم‌هاي تسليحاتي بين‌المللي كه عليه جمهوري اسلامي ايران اعمال شده، لغو خواهند شد و ايران خواهد توانست تا در خصوص خريد و فروش تسليحات متعارف اقدام كند.
به همين دليل آنها تمام تلاش خود را به كار بسته‌اند تا به هر نحو ممكن از لغو اين تحريم‌ها جلوگيري كرده و راهي براي تمديد نامحدود تحريم تسليحاتي سازمان ملل متحد عليه ايران بيابند. در همين راستا ابتدا با استناد به اسنادي واهي كه اسراييل مدعي است از كشور ما به سرقت برده نسبت به ارجاع پرونده ايران به شوراي حكام آژانس بين‌المللي انرژي اتمي اقدام كردند و 3 كشور اروپايي عضو برجام يعني انگليس، آلمان و فرانسه نيز به حمايت از اين موضوع پرداختند. صدور قطعنامه شوراي حكام هر چند منفي بود اما نتوانست ديگر كشورها را قانع كند تا به حمايت از طرح امريكا در خصوص تمديد تحريم تسليحاتي عليه ايران بپردازند. نمود اين مساله به خوبي در اجلاس شوراي امنيت كه با حضور وزراي امور خارجه ايران و امريكا برگزار شد، مشخص شد و ديگر كشورها به رغم تلاش فراوان امريكا حاضر نشدند از طرح كاخ سفيد حمايت كنند. عدم همراهي ديگر كشورهاي عضو شوراي امنيت با خواسته امريكا كه شكستي آشكار براي ايالات متحده بود از آن رو اتفاق افتاد كه واشنگتن دلايلي قابل اتكا براي ارايه نداشت و نتوانست با ادعاهاي واهي كه سندي براي آن وجود نداشت، رضايت ديگران را به دست بياورد. اين وضعيت موجب شد، امريكا با كمك دوستان و متحدان منطقه‌اي خود طي يك فضاسازي كه مي‌توان آن را «جنگ نرم» توصيف كرد، فشار بر ايران را افزايش داده و اتهامات جديدي را عليه ايران مطرح كنند. آنها با طرح اين مساله كه جمهوري اسلامي از طريق قايق براي يمن سلاح ارسال مي‌كند، اتهاماتي جديد را به ايران نسبت دادند و همزمان تلاش داشتند تا بر جناياتي كه نيروهاي ائتلاف به رهبري عربستان سعودي در يمن رقم مي‌زند، سرپوش بگذارند. در واقع امريكايي‌ها به كمك عربستان و ديگر كشورهاي منطقه كه سياست‌هاي كاخ سفيد را در منطقه دنبال مي‌كنند به جاي اينكه دست از جنايت برداشته و خود را از منجلابي كه دچارش شده‌اند، نجات دهند، ترجيح دادند اتهام‌زني عليه ايران را دنبال كرده و اهداف خود را محقق كنند. امريكا از اين اقدام دو هدف داشت: اول آنكه پرونده خود و متحد منطقه‌اي‌اش يعني آل‌سعود را پاكسازي كند و دوم بهانه‌تراشي و سناريوسازي به منظور نشان دادن جمهوري اسلامي ايران به عنوان يك خطر بالقوه براي منطقه. امريكا از اين طريق مي‌خواست، بهانه‌اي براي تمديد تحريم تسليحاتي ايران بيابد اما به نظر مي‌رسد با توجه به واكنش‌هاي قاطع چين و روسيه، تير امريكا در شوراي امنيت سازمان ملل متحد، بار ديگر به سنگ خواهد خورد.