وال استريت ژورنال:
ايران از بمبافكنها
و ناوهاي هواپيمابر امريكا نميترسد
مترجم: هديه عابدي
روزنامه وال استريت ژورنال در گزارشي به بررسي اقدام اخير امريكا در اعزام جنگندههاي بي-52 و ناوهاي هواپيمابر خود به خليج فارس پرداخته و به رهبران كاخ سفيد توصيه كرده آمادگي نظامي خود را براي مقابله با چين و روسيه حفظ كنند و در خاورميانه آن را هدر ندهند. به نوشته اين روزنامه امريكايي، شواهد حاكي از آن است كه ايران حالت تهاجمي به خود گرفته است و ستاد فرماندهي مركزي ايالات متحده درخواست نيروي بيشتر دارد. وزارت دفاع امريكا با اين درخواست موافقت كرده است. پنتاگون در تاريخ 10 دسامبر اعلام كرد بمبافكنهاي بي-52 پرواز «سرزده و بدون توقف» ديگري را از امريكا به سمت خاورميانه انجام داده و بازگشتهاند. آنها همچنين يك گروه ناو ديگر را به خليج فارس فرستاده و يك اسكادران جنگنده را از اروپا به منطقه اعزام كردهاند. پنتاگون اعلام كرد در اقدامي نادر، يك زيردريايي حامل موشكهاي هدايت شونده را به تنگه هرمز منتقل كرده است. ظاهرا تمامي اين اقدامات براي متوقف كردن ايران است. اما اين همان رويه بياثر و روتين هميشگي است و بايد متوقف شود. ارسال پيشرفتهترين و گرانترين تجهيزات نظامي به خاورميانه در پاسخ به هر گونه اقدام تحريكآميز احتمالي روش موثر و پايداري براي جلوگيري از رفتارهاي ايران نيست. ادامه اين روند براي امريكا چيزي جز ضرر مالي ندارد؛ آمادگي نظاميشان را از بين برده و نيروي مورد نياز براي رقابت و بازدارندگي در برابر چين و روسيه را از آنها ميگيرد. اين روزنامه امريكايي در ادامه مينويسد: با شروع روند انتقال دولت در كاخ سفيد، كاهش نيروهاي امريكايي در عراق و افغانستان و نزديك شدن به سالگرد شهادت سردار قاسم سليماني، امريكا نگران تحركات احتمالي ايران است. پنتاگون بايد به اقدامات خود براي حفاظت از پايگاهها و مراكز ديپلماتيك ايالات متحده ادامه دهد. اما تصميمات اخير امريكا يعني استقرار نيروهاي بيشتر در خاورميانه نه ميتواند بيش از اين جلوي ايران را بگيرد و نه خيال متحدان منطقهاي را راحت خواهد كرد. نويسنده اين مطلب در ادامه ادعا ميكند كه ارتش امريكا قدرتمندتر از ارتش ايران است و البته سالها شاهد بوده كه ايالات متحده بمبافكنها، جنگندهها و كشتيهاي جنگي خود را هر وقت كه خواسته به منطقه اعزام كرده است اما ايران كاملا باتجربه است و اين مسائل را در محاسبات استراتژيك خود لحاظ كرده و ترجيح داده قدرتش را از طريق نيروهاي متحد خود در منطقه به واشنگتن نشان دهد. ايران حتي در دوراني كه تحت فشار شديد امريكا قرار دارد باز هم گاهي به روشهاي مستقيم روي ميآورد؛ ازجمله در حملات موشكي سپاه به نيروهاي امريكايي در عراق كه در ماه ژانويه سال جاري ميلادي اتفاق افتاد. (اشاره نويسنده به حمله موشكي ايران به پايگاه عينالاسد در پاسخ به ترور سردار شهيد قاسم سليماني است) جالب اينجاست كه اين حمله پس از تقويت قواي نظامي امريكا در مه 2019 و در حضور يك ناو هواپيمابر امريكايي در منطقه اتفاق افتادهاند.
نيروهاي نظامي متعارف براي مقابله با حملات نامتعارف چندان كاربردي ندارند، با اين حال فرماندهي مركزي ارتش امريكا همچنان خواستار اعزام اين نيروها ميشود. رهبران غيرنظامي امريكا بايد به اين درخواست پاسخ منفي دهند و رويكرد كشور خود را براي بازدارندگي در برابر ايران مورد تجديدنظر قرار دهند، چرا كه اين رويكرد روي آمادگي نظامي امريكا فشار ميآورد. مشكلات و نگرانيهاي موجود در مجموعه ناوهاي هواپيمابر امريكا به خوبي اوضاع را نشان ميدهد؛ كاهش سطح آمادگي نيروها، اعزامهاي بسيار طولانيمدت و ركوردشكن، خستگي ملوانان و خانوادههاي آنها. مقابله با حملات گروههاي مقاومت با استفاده از ناوهاي هواپيمابر و ديگر تجهيزات فوقپيشرفته باعث ميشود هزينههاي امريكا بسيار بالا برود و از نظر راهبردي اين كشور در موضع تدافعي قرار گيرد.
وال استريت ژورنال در ادامه به دولت ايالات متحده پيشنهاد ميكند كه روي اقدامات ارزانتري سرمايهگذاري كند كه ارتباط بيشتري با رفتارهاي ايران در «منطقه خاكستري» داشته باشد. نويسنده ادعا ميكند كه جمعآوري اطلاعات بيشتر و فعاليتهاي نظارتي و شناسايي باعث ميشود هيچ كشوري يا بازيگر غيردولتي در منطقه نتواند مطمئن باشد حملات خود را بدون اينكه شناسايي شود، انجام دهد. نويسنده اين گزارش در ادامه هشدار ميدهد كه ايالات متحده بايد تمركز خود را به جاي خاورميانه بر چين و روسيه بگذارد و مينويسد: در بحث چين و روسيه زمان به نفع امريكا نيست. در شرايط جنگي، هر دو دشمن يعني چين و روسيه ميتوانند خيلي سريع در تايوان يا كشورهاي حوزه بالتيك اقداماتي را ترتيب دهند كه ديگر براي امريكا جبرانپذير نباشد يا حداقل جبران آن بسيار دشوار شود. امريكا بايد براي جلوگيري از اين مساله نيروهاي بيشتري را هر چند به صورت موقت به منطقه هندوپاسيفيك و اروپا اعزام كند تا پكن و مسكو در محاسبات راهبردي خود چندان روي ضربه زدن به امريكا حساب نكنند. هر ناو هواپيمابر، بمبافكن و جنگندهاي كه به خاورميانه اعزام ميشود، ميتوانست براي ترميم اعتبار و بازدارندگي امريكا در برابر چين و روسيه به هندوپاسيفيك و اروپا اعزام شود. امريكا بايد توازن را در اين زمينه برقرار كند تا به چالشهاي رقابت ميان ابرقدرتها فائق آيد. به عبارت ديگر، امريكا ديگر نميتواند هزينه اقدامات هميشگي خود در خاورميانه را بپردازد.