دلخوري دووميداني‌كاران در چابهار
داستان دوي صحرانوردي و «روبالشتي»
مسابقات قهرماني كشور دوي صحرانوردي در بخش مردان و زنان به ترتيب سوم و پنجم بهمن در چابهار برگزار شد كه با قهرماني محمدجعفر مرادي و پريسا عرب در قسمت مردان و زنان به پايان رسيد. آنچه در پايان رقابت‌ها خبرساز شد، جوايزي بود كه نفرات برتر دريافت كردند. طبق اعلام ورزشكاران در پايان رقابت‌ها از طرف ميزبان به شركت‌كنندگان روبالشتي جايزه دادند.
هاشم صيامي، رييس فدراسيون دووميداني كه در چابهار حضور داشت با ديدن ناراحتي ورزشكاران به آنها قول داد كه جوايز نقدي از طرف فدراسيون به آنها داده مي‌شود. طبق اعلام فدراسيون دووميداني روز دوشنبه مبالغ نقدي جايزه به حساب ورزشكاران واريز شده است. براي نفر اول ۵ ميليون، براي نفر دوم 3 ميليون و براي نفر سوم 2 ميليون تومان.
بعد از منتشر شدن خبر و واكنش منفي رسانه‌ها و ورزشكاران، مسوولان فدراسيون توضيح دادند كه اين هديه فقط به عنوان سوغاتي محلي به قهرمانان تعلق گرفته است. محمدجعفر مرادي در اين رابطه به رسانه‌ها گفت:«به نفرات برتر روبالشتي جايزه دادند اما آقاي صيامي وقتي اين موضوع را فهميد خيلي خجالت كشيد و قول داد طي روزهاي آينده جايزه‌اي نقدي به ما بدهند.» او در جاي ديگري در مورد اينكه آن روبالشتي‌ها سوغاتي بوده يا نه توضيح داد:«اين روبالشتي‌ها جايزه‌اي بود كه از طرف ميزبان اهدا شد.»
غير از بحث جوايز، ورزشكاران در مورد غذاي محل اقامت خود نيز اعتراضاتي داشتند. منصور بيات، نايب قهرمان رقابت‌ها در اين رابطه گفت:«تصور ديگري از منطقه آزاد چابهار داشتيم و انتظارمان اين بود كه ميزباني خيلي خوب باشد. البته هتل آپارتمان خوبي تدارك ديدند اما در بحث تغذيه كمي ضعيف عمل كردند و مي‌توانستند بهتر باشند چون حرفه‌اي هستيم و شرايط براي‌مان سخت بود. من دو روز مانده به مسابقه آنجا بودم و واقعا زجر مي‌كشيدم چون بيرون هم نمي‌شد غذا خورد و مي‌گفتند كيفيت خوب نيست.» او در ادامه افزود:«ميزبان هر وعده غذا مي‌داد اما مي‌ترسيدم كه تمرينات و تلاش‌هايم به خاطر غذا از بين برود و ريسك نكرديم. روز اول يكي از دوندگان سوييت ما غذا را خورده بود، ما نيم ساعت ديرتر رسيديم و ديديم كه دل‌پيچه دارد. وقتي جوجه‌كباب را ديديم كه خيلي سفت است، ترسيديم از آن بخوريم. بعضي از دونده‌ها توان مالي نداشتند يا رييس هيات‌هاي‌شان اجازه نمي‌دادند به همين دليل غذاي ميزبان را مي‌خوردند.»
اين دلخوري‌ها در شرايطي رخ داده كه در آيين‌نامه مسابقات كشوري آمده كه اين رقابت جايزه ندارد اما همه ورزشكاران مي‌دانند كه هر ساله جوايزي نقدي به نفرات برتر اهدا مي‌شده است. به همين دليل با توجه به مبلغ جايزه نقدي كه فدراسيون به حساب ورزشكاران واريز كرده(در مجموع ۲۰ ميليون تومان براي هر ۶ نفر برتر رقابت‌ها) اين سوال مطرح مي‌شود كه آيا خود ميزبان توانايي پرداخت چنين مبلغي را نداشت تا اتفاقاتي از اين دست رخ ندهد؟ اگر ميزبان مي‌خواسته با اهداي يكي از صنايع دستي منطقه به نوعي از اين صنعت حمايت كرده باشد، مي‌توانست به شكل ديگري اين كار را انجام دهد تا هم شأن ورزشكار حفظ شود و هم ارزش صنايع دستي منطقه در حد يك «روبالشتي» پايين نيايد.