غيبت روحاني در جلسه بررسي كليات بودجه با انتقاد نمايندگان مواجه شد
لج و لجبازي انتخابيها
بررسي كليات بودجه كه آغاز شده بود، درست در لحظاتي كه موافقان و مخالفان دولتي و مجلسي كليات اصليترين سند مالي سال آينده جمهوري اسلامي مشغول زد و خوردهاي لفظي بودند، اصولگرايان پارلمان بازهم به انتقاد از مسالهاي پرداختند كه در طول ماههاي فعاليت مجلس يازدهم بارها و بارها تكرار شده بود و مجددا پرسيدند: «رييسجمهوري كجاست؟» واقعيت آن است كه از ابتداي آغاز به كار پارلمان يكدست اصولگراي يازدهم تاكنون حسن روحاني حتي يكبار هم در صحن سبز ساختمان هرمي شكل ميدان بهارستان حضور پيدا نكرده است. روحاني فقط يكمرتبه همراه با سيدابراهيم رييسي، رييس قوه قضاييه به دفتر محمدباقر قاليباف، رييس مجلس رفته و نشست سران قواي سهگانه را برگزار كرده كه آن را هم نميتوان حضور در صحن علني مجلس به شمار آورد. همين غيبت طولاني رييسجمهوري سبب شده تا انتقادات نمايندگان دوچندان شود و از قرار معلوم رييس مجلس هم ديگر پاسخي به اين انتقادات ندارد جز اينكه «من وظيفه خودم را انجام دادم.» او در پاسخ به انتقادات نمايندگان در نشست علني روز گذشته مجلس گفت: «بنده ۱۰ روز قبل نامه كتبي براي ايشان نوشته و رسما از ايشان براي حضور در مجلس براي دفاع از لايحه بودجه دولت دعوت كردم؛ ايشان اين دعوت را اجابت نكردند اما بنده وظيفه خود را انجام دادهام.»
بيتوجهي به پارلمان
انتقادات نمايندگان اما با همين اظهارات كوتاه رييس مجلس پايان نيافت. آنان هم در صحن علني و هم پس از پايان نشست مجلس به اين مساله انتقاد كردند. در همين راستا علي نيكزاد، نايبرييس دوم مجلس شوراي اسلامي در صفحه شخصي خود در شبكه اجتماعي توييتر غيبت روحاني در مجلس را بيتوجهي او به پارلمان توصيف كرد و نوشت: «ديروز آقاي روحاني در مرقد بنيانگذار انقلاب از آرمانهاي امام گفتند و امروز در مجلسي كه امام آن را در راس امور دانستند، حضور پيدا نكردند؛ آنهم در موضوع مهمي مانند بودجه كه براي معيشت مردم سرنوشتساز است.» او همچنين متذكر شد: «كاش ياد ميگرفتيم با استفاده از اين فرصتها، چالشها را به تريبونها نبريم.»
چرا نيامد؟
حال سوال آن است كه چرا حسن روحاني بازهم دعوت رييس مجلس براي حضور در قوه مقننه هنگام بررسي كليات بودجه را «اجابت» نكرده است؟ نخستين پاسخ به اين پرسش شايد در پيشينه روابط پاستور و بهارستان در دوران تكيه اصولگريان بر كرسي نمايندگي مردم نهفته باشد. اصولگرايان در طول مدت گذشته بارها و بارها با تندترين واژهها مجلس يازدهم را مخاطب قرار دادهاند و هيچ بعيد نيست در صورت حضور رييسجمهوري در صحن مجلس نيز، دوباره به اين واژگان متوسل شوند و آنچه از سوي دولتيها «شان نفر دوم جمهوري اسلامي» خوانده ميشود را زير پا بگذارند. احتمال دومي كه ميتواند موجبات غيبت روحاني را فراهم آورده باشد، آييننامه داخلي مجلس است و عرف حاكم بر روابط قواي مجريه و مقننه. نه درآييننامه داخلي مجلس حضور رييسجمهوري هنگام بررسي كليات بودجه الزامي شمرده شده و نه در سالهاي گذشته سابقه داشته كه رييس قوه مجريه در چنين روزي در پارلمان حاضر شود. معاون پارلماني رييسجمهوري در همين راستا به «ايرنا» گفت: «موارد الزام قانوني حضور رييسجمهور در مجلس براساس قانون اساسي و قوانين عادي مشخص است و حضور براي ارايه لايحه بودجه يا موقع رسيدگي به كليات لايحه بودجه و دفاع از آن به هيچوجه الزامي نيست.» سومين موضوعي كه ميتواند غيبت روحاني در مجلس را سبب شده باشد، همان است كه عليرضا معزي در قامت معاون ارتباطات دفتر رييسجمهوري در توييتر خود به آن اشاره كرده. اين مقام مسوول تلويحا تبديل «لايحه بودجه» به «طرح» مجلس را در شرايطي دليل اين غيبت اعلام كرده كه پيش از او علي ربيعي، سخنگوي دولت نيز از اين مساله سخن گفته بود. معزي در همين راستا در توييتر خود نوشت: «حضور رييسجمهور براي دفاع از كليات بودجه نه الزام آييننامهاي دارد و نه پيش از اين مرسوم بوده؛ افزون بر اين، دفاع از بودجهاي كه ديگر نشاني از «لايحه» دولت ندارد و بيشتر «طرحي» است از سوي كميسيون تلفيق، وجهي براي حضور رييسجمهور باقي نگذاشته است.» بدينترتيب به نظر ميرسد غيبت روحاني در مجلس ادامه داشته باشد و بايد بيش از اين شاهد لج و لجبازي دو قوه انتخابي ايران باشيم. لجبازيهايي كه احتمالا در ماههاي آتي بيش از پيش هم خواهد شد.