گلايه بسيار شديد وزير بهداشت از عملكردي كه مرگ يك پرستار باردار را رقم زد
سعيد نمكي: به جاي وزير بهداشت مديركل مرده شورخانه بگذاريد
وزير بهداشت با گلايه از كاهش توجه عمومي به رعايت پروتكلهاي بهداشتي و تبعات جبرانناپذير و تلخ اين بيتوجهيها گفت: «گلهمندم از كساني كه پروتكلها را رعايت نميكنند و كساني كه با پروتكلشكنان برخورد نميكنند. ما هيچ ابزاري براي برخورد نداريم، ابزار ما گوشي و دارو است.گله من از اين است كه چرا از برخي مسائل اطلاع نداريم. ديشب از ايلام به من خبر دادند خانم جوان حاملهاي به علت كرونا از بين رفت و با سزارين، نوزادش را نجات دادهاند اما چه كسي عامل مرگ اين بانوي ايراني بود؟ كي من نامه دادم، كي اجازه داديم با ترددهاي اتوبوسي از مرزها عبور كنند؟ اتوبوسي از مرز غربي به ايران ميآيد، به شهرستاني ميرود، بعد ما موارد مثبت را در آن شهر پيدا ميكنيم بدون اينكه خبر داشته باشيم. اين طوري نميشود مملكت را اداره كرد، داغ شهداي خدمت مرا نابود كرده است، داغي بالاتر از اين نيست كه همكاران ما به علت سهلانگاري ديگران نفله شوند و من خبر ندارم كي ميرود كي ميآيد، به جاي وزير بهداشت، مديركل مردهشورخانه بگذاريد.»
سعيد نمكي گفت: «۱۳ ماه هست كه همكاران من با كرونا درگير هستند. البته اين گفته براي افرادي خيالباف بهانه نشود كه بگويند دير اعلام كرديم. ما از همان زمان كه مساله كرونا در ووهان چين مطرح شد، مشغول آماده شدن و توليد تجهيزات بوديم. به همين علت وقتي ويروس به ايران آمد، همكاران من در دانشگاههاي علوم پزشكي شوكه نشدند و آماده بودند. من به فردي كه بتواند حتي يك مورد ابتلا به كرونا را قبل از اعلام رسمي وزارت بهداشت در بهمن ۹۸ ثابت كند جايزه ميدهم به شرطي كه بتواند ثابت كند كه قبل از بهمن در ايران كرونا داشتيم و اعلام نكرديم. چطور افرادي براي مقاصد سياسي به راحتي يافتههاي كشور را زير سوال ميبرند؟ اگر يك مورد را ثابت كردند هم جايزه ميدهم و هم عذرخواهي ميكنم اما من ياوهگويان را رها نميكنم. اگر كسي از بيماري بميرد با دم مسيحا هم زنده نميشود، دوران عوامفريبي تمام شده است. با وجود شبكههاي اجتماعي نميشود مردم را با شعارهاي بيمنطق فريب داد.»
وزير بهداشت افزود: «اكنون نيز با ويروس جهشيافته خطرناكي مواجه هستيم. از مدتها پيش به همكارانم اعلام كردم، خود را براي يكي از سختترين يورشهاي ويروس آماده كنيد. ويروس جهش يافته همه جا هست. همه جا از بيرجند و جاهاي ديگر گزارش وجود ويروس جهش يافته گرفتم، مردم بدانند اين ويروس بهرغم آنچه انگليسيها گفتند هم قدرت سرايت و هم بيماريزايي و هم مرگآوري بيشتري دارد. سه روز پيش يك كودك سه ساله و يكساله در خوزستان بر اثر ابتلا به اين ويروس فوت كردند، روزهاي سختي در پيش داريم. انگليس نظام سلامت مقتدري دارد. آلمان كشور كمي در حوزه سلامت نيست اما به زانو درآمدند. نه كمپولي و كمبضاعتي ما را دارند و نه مشكلات ما را كه از بسياري مسائل خبر نداريم. چرا من نبايد بدانم هياتي از فلانجا ميآيد و به كجا ميرود. اينطوري نميشود مملكت را اداره كرد. چقدر بايد از همكارانم خجالت بكشم؟ وقتي رهبر معظم انقلاب و رييسجمهوري براي ديدارهايشان از وزارت بهداشت سوال ميكنند و بزرگان كشور رعايت ميكنند، چرا بقيه رعايت نميكنند؟ به وزارت بهداشت اطلاع نميدهند كي ميآيد كي ميرود اما اگر يكجا اكسيژن نبود يا كسي را دير رساندند يا اگر خداي نكرده پنج دقيقه دارو دير برسد، هزار قلم و شبكه اجتماعي به كار ميافتد. اينطوري نميشود مملكت را اداره كرد. ما در مسير اين مبارزه تنها هستيم. ديشب تا صبح و نزديك نماز قدم زدم و گلايه نوشتم كه چقدر احساس تنهايي ميكنم.»
وزير بهداشت در بخش ديگري از اعتراضاتش گفت: «من در خانواده نه چندان متمولي بزرگ شدم. وقتي فرزند يك كارگر و روستايي كه با درآمد گوسفندچراني و قاليبافي، در مسابقه نابرابر كنكور، با رتبههاي بالا قبول ميشود، اين بسيار ارزشمند است. دل من براي فرزندان تهيدست اين سرزمين ميسوزد، من وزير بهداشت همه مردم و دانشجويان هستم، پولدار و فقير، مسلمان و غيرمسلمان، مسيحي و زرتشتي و حتي لامذهب هم فرقي ندارد. منابع عمومي كشور اول بايد صرف فقرا شود، فقرايي كه افتخار كسب كردهاند. از خودم ميپرسم براي دانشجوي فقير چه كردهام؟ براي روستايي كه اگر فرزندش در دانشگاه قبول شد، پول ندارد براي او اتاق كرايه كند و اين وظيفه حاكميت است كه براي اين فرزندان با استعداد و ناب اما فقير كاري كند. ۱۲۰۰ تخت خوابگاهي براي دانشجويان ساختيم و مبارك باشد. من نگرانم وقتي يك دختر روستايي متعلق به يك فرهنگ پاكيزه به تهران آمد با چه مسائلي مواجه ميشود و اگر سقفي بالاي سر او نباشد چه بر سرش ميآيد؟ رسالت ما فقط توسعه فضا نيست. بايد به فضاي روحي و رواني دانشجويان توجه كنيم. بايد بدانيم چه تحويل ميگيريم، چه تحويل ميدهيم و چقدر تعهد و اخلاق را در دانشجويان تقويت ميكنيم. چرا دانشجويي كه از روستاها آمده بعد از سه سال به فكر رفتن از كشور ميافتد و ميرود و بانك ژنتيك كشورهاي ديگر را تقويت ميكند؟ پسر من دانشجوي دانشگاه صنعتي شريف است، ميگويد، يكي از دانشجويان اين دانشگاه به فكر ماندن در كشور نيست. چون هرگز به دانشجويان نگفتيم تو به مردم كشورت تعهد داري. منِ مسوول در دانشگاه غفلت كردهام. با اين روند، تهيدستترين كشور دنيا از نظر منابع انساني ميشويم. دانشجوي نخبه را نبايد زد. بايد هنرمندانه نگه داشت. عشق و معرفت و الگوها را معرفي كنيم. خيلي از الگوها را هم از دست داديم يا نداريم و من اين نقصان را حس ميكنم.»