امپراتوري رسانه‌اي دستگاه‌هاي موازي با هدف انتخاباتي دولت را تخريب مي‌كند

​مهدي روزبهاني

دولت حسن روحاني ماه‌هاي پاياني خود را سپري مي‌كند. دولتي كه طي حدود 8 سال گذشته مشكلات و حوادث متعددي را از سر گذرانده و حالا در اين ماه‌هاي پاياني درحالي عده‌اي سخت منتقد عملكرد دولت هستند، برخي همچنان از عملكرد حسن روحاني و دولتش دفاع مي‌كند و كارنامه اين دولت را در اين سال‌هاي سخت در مجموع قابل‌قبول مي‌دانند. با اين حال بخشي از جامعه معتقد است از آنجا كه اصلاح‌طلبان حامي اصلي حسن روحاني در دو انتخابات 92 و 96 بودند، حالا بايد درباره كاستي‌هاي دولت موردحمايت‌شان طي اين سال‌ها و البته شعارها و وعده‌هايي كه در دو بزنگاه حساس انتخاباتي 92 و 96 مطرح شد اما به خود رنگ واقعيت نگرفت، پاسخگو باشند. در اين بين بعضي ناظران معتقدند وضع فعلي جامعه صرفا ناشي از كاستي‌هاي دولت روحاني نيست و همه دستگاه‌ها مقصرند. مرتضي مبلغ، معاون سياسي وزارت كشور دولت اصلاحات معتقد است اين منصفانه نيست كه همه مشكلات كشور را متوجه دولت حسن روحاني بدانيم؛ چراكه به ‌گفته ‌او، به ‌هر حال دستگاه‌هاي موازي هم فعال بوده و بعضا تلاش كرده‌اند كه دولت در اجراي برنامه‌هاي خود موفق نشود.

آقاي مبلغ! دولت حسن روحاني رو به پايان است و چند ماهي بيشتر از عمر اين دولت باقي نمانده اما شاهديم بخش قابل‌توجهي از شعارهاي انتخاباتي آقاي روحاني محقق نشده است. در آستانه انتخاباتي ديگر، طبيعتا مردم انتظار دارند هم دولت و هم چهره‌هاي سياسي حامي دولت در اين باره توضيح بدهند كه چرا دولت موفق به عملياتي كردن بخشي از اين وعده‌ها نشد؟

به نظر من بايد مسائل را به ‌صورت واقع‌بينانه مورد بررسي قرار دهيم، چراكه ممكن است نگاه‌هاي هيجاني و غيرواقع‌بينانه براي يك جناح و گروه سياسي نتايج پرشوري به وجود بياورد و بخشي از مردم هم آنان را تشويق كنند ولي دود خسارت‌هاي آن به چشمان مردم مي‌رود و خسارت بيشتري به كشور وارد مي‌شود. نگاه واقع‌بينانه اين است كه ما مشكلات دولت را آن‌ ميزان ببينيم كه در واقع وجود دارد. بايد دقيق نگاه كنيم و ببينيم كه مشكلات دولت ابتدا از كجا نشأت گرفته است. دولت امروز متاسفانه مبتلا به مشكلات عديده‌اي شده كه البته بخشي از آن به ناكارآمدي دولت برمي‌گردد. در اين باره هم ما قبلا هشدار داده بوديم. اصلاح‌‌طلبان از همان آغاز دولت دوم آقاي روحاني درباره برخي ناكارآمدي‌هاي اين دولت هشدار داده بودند. دولت اول در مجموع موفق بود و به ‌خاطر همين موفقيت‌ها هم بود كه مردم در انتخابات رياست‌جمهوري سال 96 بار ديگر وارد صحنه شده و آن راي چشمگير را به آقاي روحاني دادند؛ حماسه‌اي‌كه سال 96 مردم پاي صندوق راي خلق كردند، به خاطر عملكرد دولت اول آقاي روحاني بود و اصلاح‌طلبان هم به همين خاطر تمام‌قد از او دفاع كردند.

منظورتان اين است كه اصلاح‌طلبان درباره ناكارآمدي‌هاي دولت به شخص آقاي روحاني هشدار داده بودند؟

در دولت دوم به گونه ديگري عمل شد و در اين باره هم اصلاح‌طلبان بسيار هشدار دادند. هم به ‌طور خصوصي و هم به ‌طور عمومي به آقاي روحاني موارد لازم گفته شد. ولي درنهايت دولت دوم از كارآمدي لازم مثل دولت اول برخوردار نبود و تبعات آن را هم مشاهده كرديد. اما اين همه ماجرا نيست. بخش ديگر ماجرا اين است كه بسياري از مشكلات كشور عواملي متعدد دارد كه سرمنشا آن تنها در ناكارآمدي دولت نيست؛ بلكه مشكل در حوزه‌هاي ديگر است. امپراتوري‌هاي رسانه‌اي در اين مدت تلاش كردند كه اين موضوعات را فرافكني كنند و عامل همه مشكلات را به دولت نسبت دهند. بسياري از مشكلاتي كه در كشور است، ناشي از عوامل متعددي است كه ريشه در فعاليت و عملكرد دستگاه‌هاي موازي گوناگوني دارد كه دست به دست هم دادند و اين وضع را به وجود آوردند.

و فكر مي‌كنيد اين عوامل خارج از دولت

تا چه ميزان در وضع امروز دخيل هستند؟

بعضا ديده شده همين دستگاه‌هاي موازي در حوزه‌هاي مختلف تمام تلاش و سعي خود را به كار مي‌بندند تا برنامه‌هاي دولت به ‌درستي اجرا نشود؛ يعني مي‌خواهند با اين اقدامات به ‌نحوي عمل كنند كه دولت موفق نباشد و در نگاه افكار عمومي دولتي ناكارآمد به نظر آيد و همه مشكلات هم متوجه دولت شود. براي اين كار هم از تبليغات رسانه‌اي وحشتناك و امكانات تبليغاتي بسياري كه در اختيار دارند، نهايت استفاده را مي‌كنند تا به اين ترتيب دولت را تخريب كنند. درواقع اين دستگاه‌هاي رسانه‌اي با پول بيت‌المال كار مي‌كنند و براي سال آينده كار تبليغاتي و انتخاباتي مي‌كنند و محور عمده برنامه‌هاي تبيلغاتي آنان هم در تخريب دولت است.

بالاخره فراموش نشده كه موسسات اعتباري عجيبي تشكيل شدند و شروع به فعاليت كردند و با فعاليت خارج از ساختار خود تورمي وحشتناك ايجاد كردند و باعث سوختن پول مردم شدند و درنهايت خسارتش به دوش دولت افتاد و اين دولت بود كه مجبور شد هم در اين باره در جايگاه متهم قرار بگيرد و هم خسارت اين موسسات به مردم را پرداخت كند.

نكته ديگر اين است كه در آغاز دولت دوم كنار همه اين مشكلات، بحث تحريم بي‌سابقه و جنگ اقتصادي هم شروع شد و اين فشارهاي بي‌سابقه دولت امريكا همزمان با دولت دوم بود و به‌واقع اينكه ترامپ ديوانه جنگي تمام‌عيار را عليه ايران به راه انداخت، ارتباطي به عملكرد روحاني نداشت. همه اين مشكلات و دردسرها دست به دست هم داد و فشار را بر كشور مضاعف كرد. در نتيجه براي بررسي شرايط و عملكردها بايد ابعاد مختلف مساله را مدنظر قرار داد. نمي‌توان با قضاوت احساسي و غيرواقع‌بينانه با دولت مواجه شد. اين‌گونه قضاوت‌ها در راستاي خواست و اهداف جريان‌هاي تندرو است. بايد مشكلات را به ‌طور اساسي ريشه‌يابي كنيم و عملكرد همه دستگاه‌ها را كنار يكديگر ببينيم. بايد ببينيم هر دستگاه چقدر در وضع موجود سهم داشته است؛ نه اينكه همه مشكلات و ناكارآمدي‌ها به ‌طور ناجوانمردانه به سمت دولت فرافكني شود.

در مجموع مي‌توان گفت هم دولت ناكارآمدي‌هايي داشته و هم اينكه همه مشكلات و تقصيرات به سمت دولت روانه مي‌شود. ولي با اين حال بايد گفت كه باتوجه به اين حجم از مشكلات كشور، تحريم‌ها و فشارهاي بين‌المللي و شيوع همه‌گيري كرونا در كشور، دولتمردان تمام تلاش خود را براي اداره كشور انجام داده و براي بهبودي اوضاع تلاش كرده و مي‌كنند. ما مي‌بينيم وقتي شيوع كرونا در كشور در وضع بدي قرار مي‌گيرد و شرايط دشوار مي‌شود همه رسانه‌ها تبليغ مي‌كنند كه اين دولت نمي‌تواند اوضاع را مهار كند ولي وقتي اوضاع بهتر مي‌شود، همه نسبت به عملكرد خوب دولت بي‌تفاوت مي‌شوند و كسي اشاره نمي‌كند كه با وجود اينكه بسياري از كشورهاي پيشرفته جهان در مهار كرونا وضع بدي داشتند، ايران توانست مديريت به‌ نسبت قابل‌قبولي در اين زمينه داشته باشد. به ‌هر حال دولتمردان تلاش مي‌كنند و زحمت مي‌كشند و سعي كرده‌اند كه امور كشور روي زمين نماند و به پيش برود.