ورزشكاران ما تنها هستند
خداحافظي پشت خداحافظي
مرضيه حسينخاني
كمتر از يك هفته قبل فروغ عباسي قهرمان اسكي كشورمان در اينستاگرامش اعلام خداحافظي كرد. عباسي با چشماني اشكبار و درحالي كه تنها ۲۶ سال سن دارد از بيمهريهايي كه در اين مدت به او شده بود، گفت و نوشت:«نميدانم جنس طلا و نقره مدالهايم واقعي است و وزنشان چند گرم است چون تا به امروز تنها ارزش معنويشان برايم مهم بود اما امروز كه براي تمرينات تيم ملي بايد روزانه چند صد هزار تومان بليت پيست و اياب و ذهاب بپردازم(آنهم از جيب خود و حساب شخصي) امروز كه براي تجهيزات اماني اسكي تيم ملي كشورم بايد چك به فدراسيون ارايه دهم، امروز كه پس از دو دوره حضور در المپيك نه تنها براي حضورم در تيم ملي اشتياقي ندارند بلكه براي تهيه هزينههايش و بقا در تيم و افتخارآفريني بايد دست و پا بزنم، شايد ارزش و عيار اين مدالها برايم مهم باشد. من، فروغ عباسي متولد شيراز ايران، ورزشكارِ ورزشكارِ ورزشكار، پس از سالها تمرين و افتخارآفريني در بالاترين سطح، آن هم براي كشورم، احساس ترس ميكنم. ترس از اينكه اكنون كه توانايي دارم و ابزار افتخارآفرينيشان هستم، اين سختيها را ميكشم واي به حال فردايي كه ابزارشان نباشم. پس با كمال ناراحتي در سن ۲۶ سالگي تلاش بيوقفه خود در زمينه اسكي حرفهاي را خاتمه ميدهم و از تيم ملي خداحافظي خود را اعلام ميكنم.» عباس نظريان، رييس فدراسيون اسكي در واكنش به اين خداحافظي زودهنگام گفت:«ورزشكار براي خداحافظي مختار است اما براي بازگشت آنها بنبستي وجود ندارد.»
چند روز پس از اين اتفاق نوبت به يك خداحافظي اينستاگرامي ديگر رسيد. هادي چوپان معروف به گرگ ايراني و نفر سوم رقابتهاي مستر المپيا 2019 در صفحه شخصي خودش از دنياي قهرماني كنارهگيري كرد. چوپان كه چند ماه پيش در رقابتهاي مستر المپيا 2020 در يك رقابت نزديك به مقام چهارمي رسيده بود، بعد از بازگشت به ايران حسابي از مشكلاتي كه سر راه زندگي و ورزش حرفهاياش قرار داشت شكايت كرد. او اين گلايهها را زماني كه در سال 2019 برنز مستر المپيا را به دست آورد هم مطرح كرد اما اين بار به دليل مشكلات ناشي از بيماري كرونا و مسير سخت كسب رواديد حضور در امريكا، ناراحتي كوه عضله ايران عميقتر شد. با اين حال در اين برهه يعني از فاصله بازگشت چوپان به ايران تا روز چهارشنبه كه چوپان در صفحه شخصياش اعلام بازنشستگي كرد هيچ مسوولي به او توجه نكرد. چوپان نوشت:«اندازه يك عدس ارزش ندارم. خداحافظ.» البته اين ورزشكار در روزهاي بعد پست خداحافظياش را پاك كرد و معلوم نيست اين بدان معناست كه چوپان از خداحافظي منصرف شده يا صرفا نخواسته حاشيهسازي كند.
اين مشكلات در حالي است كه «ناصر پورعليفر» رييس سابق فدراسيون بدنسازي و پرورش اندام كمك به اين ورزشكار ملي را وظيفه فدراسيون ندانست و «عبدالمهدي نصيرزاده» رييس كنوني فدراسيون نيز وعده داده بود كه نگاه ويژهاي به نفر سوم مستر المپيا داشته باشد اما تا به امروز گويا آن حمايتي كه ورزشكار كشورمان انتظار داشته دريافت نكرده است.
چندي پيش اخباري مبني بر خداحافظي زودهنگام ورزشكاران مختلف در رشتههايي نظير وزنهبرداري، سپكتاكرا،كشتي، جودو و... به گوش رسيده بود. همچنين ويديوهاي دستفروشي و مسافركشي (با احترام به تمامي اين مشاغل) قهرمانان ملي و بينالمللي كشورمان منتشر شد كه نشان ميداد ورزشكاران مجبورند براي تهيه مايحتاج زندگيشان قيد ورزش را بزنند. اگر همه اينها دركنار سيل مهاجرت ورزشكاران نخبه در دو، سه سال اخير قرار بگيرد، ميتواند شمايي كلي از آنچه بر جامعه ورزش ميرود را نمايان سازد.