سه‌نقطه
شماره بيست و يكم ماهنامه «سه‌نقطه» منتشر شد. اين شماره با پيش‌درآمدي از كوروش علياني با عنوان «چرا مي‌خنديم؟» آغاز مي‌شود و با مطلبي از اميد مهدي‌نژاد با تيتر «قرن نو، قرن نو، سلام سلام» و گنجينه المنظومات ادامه مي‌يابد.«حبه، دبه و ماجراي آذرخانم» نوشته محسن رضواني، «خداحافظ و سلام» از مريم حسن‌نژاد، «دينگ، هزار و چهارصد» از هادي مقدم‌دوست، «قرن رفته ديگه هيچ‌وقت نمي‌آيد» نوشته مريم نظام‌دوست، «ساختار ژنتيكي قرن چهارده» از مهدي شريفي، «نام‌هايي براي نبيره نوه» از مجيد خسروانجم، «ته‌ديگ سده» نوشته فاطمه خسرواني، «جستارهايي به بهانه تغيير قرن» نوشته رضا سعيدي ورنوسفادراني، «دعواي بي‌اساس شمع و پروانه» از علي‌اكبر قاضي‌زاده، «خيلي مهم است كه آدم احساس كند چيز مهمي خورده است» از سيدعلي ميرافضلي، «از نامه تا برنامه» از غلامرضا طريقي، «فراموشي چيز بهتري است» از احسان حسيني‌نسب، «عباس آقا و دوست موردنظر و همين» نوشته معين ابطحي، «صدمه زدن به اصالت در هشتادونهمين سال قرن» از احمد ملكوتي‌خواه، «ذوالقرنين ماييم نه آنكه در جست‌وجوي آنيد» از سيداكبر ميرجعفري، «هرگز براي شما اتفاق نمي‌افتد» نوشته رضا صيادي، «صدي چند مي‌سوزانيم» از علي آينه‌ور و «سده گودزيلاها» از بهمن هدايتي از ديگر مطالب اين شماره سه نقطه است.در بخش نيمخط «بعد از قرني، شنبه به نوروز افتاد» نوشته نفيسه رحماني و مطالبي از محمود فرجامي با تيتر «آداب به جوال رفتن با ديو اضطراب» و اسماعيل اميني با عنوان «پرستيدن بت جاندار» و «راست‌ايستادگان» نوشته وودي آلن در بخش «درباره طنز» چاپ شده است.در بخش تهرانشهر هم مريم حسن‌نژاد با «تهران خودش را مي‌تكاند» و احسان محمدي در «تهران زادگاه من نيست، اما...» منتشر شده است.اين شماره «سه‌نقطه» در ۲۲۰ صفحه و با قيمت ۴۰هزار تومان عرضه شده است.