ارباب دروغ‌ها
حسن لطفي
همه فيلم‌ها قرار نيست مثل انگل ساخته يونگ جو هو فيلمساز كره‌اي باشند كه اگر بخشي از آن را نبيني داستان فيلم ناقص به نظر برسد. فيلم‌هايي هم هستند كه تماشاي بخشي از آن هم مي‌تواند بيننده را سرگرم كند. نه زير متن دارد كه فدا شود و نه صحنه‌اش وصل به صحنه ديگر است .نمونه‌اش فيلم كيم مامور مخفي ساخته هموطن يونگ جو است كه بخش‌هايي از آن را چند روز پيش از شبكه سه سيما ديدم. آن هم از ميانه فيلم! بعد از تماشاي چند صحنه زدو خورد و شنيدن مقداري گفت‌وگو هم ترجيح دادم به همان مقدار اكشني كه آدرنالين خونم را زياد كرده بود و گفت‌وگوهايي كه خنده به لبم آورده بود اكتفا كنم. البته نادرويشي است اگر بگويم همان چند گفت‌وگوي رد و بدل شده بين كيم (شخصيت اصلي فيلم) و رفقاش نتوانست مرا از دنياي سينما به عالم واقعيت پرت نكند. شخصيت اصلي فيلم كاراكتري مثل رابين‌هود بود.
ازاغنيا مي‌دزديد و به فقرا مي‌بخشيد. خوش سر و زبان و طناز هم بود. ديگران ارباب دروغ‌ها لقبش داده بودند. اهل نيرنگ بود و با دروغ خودش را جاي ديگران جا مي‌زد. براي خودش اصولي هم داشت معتقد بود اگر ترسو باشي زود گير مي‌افتي. به خاطر همين دروغ‌هاش را طوري مي‌گفت كه طرف مقابلش بيشتر حيرت مي‌كرد تا باور. كارش كلاه‌برداري و دزدي در روز روشن بود. گمانم با همين چند خط (حتي اگر فيلم را نديده باشيد) شما هم مثل من از عالم سينما به‌دنياي واقعي پرت شده‌ايد و اربابان دروغ زيادي را توي ذهن‌تان ليست كرده‌ايد.
ارباباني كه از خيلي جهات شبيه كيم هستند. مثل او دروغ‌هايي مي‌گويند كه شنونده دچار حيرت مي‌شود. توي روز روشن دزدي و اختلاس مي‌كنند و..... تنها تفاوت‌شان با كيم در اين است كه اگر ارباب دروغ شده‌اند به خاطر مردم و فقرا و نيازمندان نيست. قرار هم ندارند از داروغه و ثروتمندي بكنند و بدزدند و به آنها بدهند. پاش بيفتد روي گرده آنها هم سوار مي‌شوند و با وعده آوردن پول نفت روي سفره‌شان لبخند به لب‌شان مي‌آورند و از شانه آنها بالا مي‌روند و.... بگذريم و به فيلم‌هايي مثل كيم مامور مخفي برگرديم.
فيلم‌هايي كه بلدند چطور نبض بيننده اهل سرگرمي را به دست بگيرند و ساعتي او را شاد كنند. شادي كه اميدوارم هيچ‌وقت با پرت كردن بيننده به واقعيت او را غمگين نسازد.