چي شده خدا؟!
سيدمحمدعلي ابطحي
سيدمحمدعلي ابطحي
خدايا يك دعاي مهم:
آنهايي كه بر ما رحم نمي‌كنند بر ما مسلط نكن
خودت نگهبان ما باش
نعمت‌‌هاي خوبت را از ما نگير
پول و پله و روزي حلال نصيب ما كن
خدايا من را توي وادي حراست خودت قرار بده
خودت من را از شر ديگران حفظ كن
خودت پشتيبان من باش
حج و زيارت قبر پيامبر را هرساله نصيبم كن
خدايا جاي ما را خالي كن در مراكز معنوي
الهي:
كاري كن جوري توبه كنم كه ديگر گناه نكنم
كارهاي خوب را خودت به من ياد بده
خودت هم توفيق بده كارهاي خوب را انجام دهم
اصلا تا وقتي زنده‌ام، شب و روز، به يادت باشم
حالا كمي شرح حال از خودم بگم؟
نمي‌دانم چرا هروقت به خودم مي‌گويم آماده بشم يك نمازي، دعايي، مناجاتي داشته باشم
ناگهان تنبلي تمام وجودم را دربرمي گيرد
مناجات و عشق باز با تو را بي‌خيال مي‌شوم
نمي‌دانم هر وقت به خودم مي‌گويم بيايم با خدا آشتي كن
برو توي مجالس آدم‌هاي توبه‌كار
باز پاهايم شل مي‌شود
يك ديوار بزرگي بين خودم و تو حايل مي‌شود
نمي‌دانم چرا؟
نكند من را از در خانه‌ات رانده‌اي و خودم نمي‌دانم
يا دوست نداشته‌اي بنده درگاهت و در خدمتت باشم، دورم كرده‌اي
نكند ديده‌اي به تو توجهي ندارم، ولم كرده‌اي
يا اينكه ديده‌اي از تو رو گردانم، بر من غضب كرده‌اي كه نمي‌توانم پيش تو بيايم؟
چي شده خدا؟