بنگلادش امروز
آرمان ناظري |بنگلادش كشوري كه به واسطه 9 ماه جنگ در سال 1971كاملا ويران شده بود و به عنوان يكي از فقيرترين، پرتراكم‌ترين و فاجعه‌خيزترين كشورهاي دنيا معرفي شده بود را مي‌توان يك نمونه پيشرفت و توسعه قلمداد كرد. بنگلادش پس از استقلال خود از پاكستان توانست بر مشكلات خود فائق آيد و در مسير توسعه قدم بردارد بنابراين مي‌توان گفت كه اين كشور مي‌تواند الگويي مناسب براي ساير كشورها نيز باشد. امروزه بنگلادش نشان‌دهنده مسير توسعه و كاهش فقر است. اين كشور ذيل رهبري شيخ حسينه واجد، دختر بزرگ مجيب الرحمان در حوزه‌هاي فناوري اصلاعات و افزايش سطح درآمد طبقه متوسط بسيار موفق عمل كرده است. بر اساس آمارهاي بانك مركزي بنگلادش در دو سال اخير نرخ رشد اقتصادي اين كشور از 7 درصد عبور كرده و در سال مالي 2018 و 2019 تقريبا به بيش از 8 درصد رسيده است. به اين ترتيب به لحاظ رشد اقتصادي بنگلادش در زمره 10كشور برتر جهان قرار مي‌گيرد. به لطف رشد اقتصادي بالا و البته كاهش رشد جمعيت، درآمد سرانه واقعي(با در نظر گرفتن روند تورم) بنگلادش از زمان استقلال 3 برابر شده است. در سال 2019 سرانه توليد ناخالص ملي بنگلادش طبق آمار صندوق بين‌المللي پول 5 هزار و 28 دلار بوده كه تقريبا 10 برابر بيشتر از زمان استقلال است. از نظر اسمي رتبه 39 و از نظر برابري قدرت خريد رتبه 29 جهان را دارد و اين كشور پس از BRICS يازدهمين اقتصاد داراي درآمد متوسط جهان است. بنگلادش توانسته نرخ فقر 42 درصدي سال 1991 را در سال 2019 به 10 درصد برساند. از سال 2009 به بعد كه حزب حاكم عوامي ليگ قدرت را به رهبري شيخ حسينه واجد به دست گرفت، ميزان مرگ و مير نوزادان و زنان به شدت كاهش يافت و ميانگين عمر به 73 سال افزايش پيدا كرد. افزايش رشد اقتصادي و نرخ باسوادي، ايجاد دولت الكترونيك، افزايش ميزان دسترسي دختران به امكانات آموزشي، توانمندي‌سازي زنان در همه سطوح، برپايي بدون چون وچراي حاكميت قانون و محاكمه بدون تبعيض جنايتكاران جنگي از جمله اقدامات دولت شيخ حسينه واجد بود. ساختار مديريتي سياسي اقتصادي بنگلادش براساس اصول تدوين شده توسط شيخ مجيب الرحمان بنا شده است كه عبارتند از: ملي‌گرايي، مردم‌سالاري و سكولاريسم. دكترين سياست خارجي بنگلادش نيز براساس جمله تاريخي مجيب الرحمان در سفرش به لندن بنيان نهاده شده كه گفته بود:«دوستي با همه كشورها، بدخواهي براي هيچ كدام». يكي از نخستين اقدامات بنگلادش پس از استقلال اين بود كه اختلافات مرزي خود را با برخي كشورهاي همسايه حل و فصل كند. در همين راستا اختلافات مرزي اين كشور با هند حل شده و در ادامه برخي اختلافات موجود ميان بنگلادش و كشورهاي ميانمار و هند نيز از طريق مذاكره حل و فصل شد. نكته جالب درباره اين كشور اين است كه شيخ حسينه واجد پس از به دست گرفتن قدرت در اين كشور برنامه‌هاي طولاني مدت 2021، 2041 و 2100 را تدوين و مطرح كرد. تا به اينجاي كار بنگلادش بسياري از اهداف خود در چارچوب برنامه 2021 را محقق كرده است.